Το Δίον αναδύθηκε από το χιόνι (pics)

Έπειτα από έναν χρόνο κατά τον οποίο ήταν «πνιγμένο» στα νερά του ποταμού Βαφύρα, το Ιερό της Ισιδος αποκαλύφθηκε και πάλι στον αρχαιολογικό χώρο του Δίου Πιερίας. Ένα πλημμυρικό φαινόμενο τον Νοέμβριο του 2017 βύθισε στις λάσπες μεγάλα τμήματα του αρχαιολογικού χώρου και χρειάστηκε πάνω από ένας χρόνος για να καθαριστούν και να αποκατασταθεί η πρόσβαση σε όλα τα μνημεία.

Η εκβάθυνση του ποταμού Βαφύρα, που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, δεν κατάφερε να αποτρέψει την πλημμύρα, στην οποία συνέτειναν και οι υπερχειλίσεις χειμάρρων της περιοχής. Διάδρομοι και γέφυρες με μεταλλικές κατασκευές υπέστησαν ζημιές, μεγαλύτερο όμως ήταν το πρόβλημα στο Ιερό της Ισιδος και στον Ναό του Υψιστου Διός, που βυθίστηκαν στα νερά, ενώ και στο Αρχαιολογικό Μουσείο παρατηρήθηκαν διαρροές στη στέγη και εισροή νερών στις αποθήκες.

Οι υπάλληλοι της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πιερίας εργάστηκαν σκληρά για έναν ολόκληρο χρόνο προκειμένου να ανασύρουν από τα νερά τα σπουδαία μνημεία και να καθαρίσουν τον αρχαιολογικό χώρο.

Ειδικά το Ιερό της Ισιδος είχε μείνει κλειστό μέχρι τον περασμένο μήνα, οπότε και άνοιξε πάλι για τους επισκέπτες. Τις προηγούμενες ημέρες το χιόνι κάλυψε τον χώρο των 1.500 στρεμμάτων και η πόρτα της εισόδου, για λόγους ασφάλειας, έκλεισε. Σύντομα ωστόσο άνοιξε και πάλι και πλέον όλος ο αρχαιολογικός χώρος είναι προσβάσιμος.

Ο Νίκος Παπαγεωργίου από το Λιτόχωρο φωτογράφισε με drone το Δίον για λογαριασμό της ΕΦΑ Πιερίας και οι φωτογραφίες του έγιναν ήδη viral. Τα χιόνια που λιώνουν αποκαλύπτουν κομμάτι κομμάτι τα μνημεία, τα μονοπάτια ανάμεσά τους, τα αγάλματα (αντίγραφα των πρωτότυπων) που έχουν τοποθετηθεί στα σημεία όπου βρέθηκαν, τα μικρά ποταμάκια, την πυκνή βλάστηση…

Τουριστική άνθηση

Παρά το τσουχτερό κρύο, δεκάδες επισκέπτες, κυρίως τουρίστες από το εξωτερικό, μεταβαίνουν καθημερινά στο Δίον για να θαυμάσουν τα εντυπωσιακά μνημεία της οχυρωμένης πόλης, έκτασης 360 στρεμμάτων. Χτισμένη τον 2ο π.Χ. αιώνα σε επίπεδο έδαφος, η πόλη του Δίου βρισκόταν σε απόσταση περίπου 1,5 χλμ. από τη θάλασσα και μέσω του πλωτού τότε ποταμού Βαφύρα συνδεόταν με αυτήν. Το Ιερό που καλύφθηκε από το νερό ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Ισιδος Λοχίας και η αρχιτεκτονική του συνηγορεί στη χρονολόγησή του στα χρόνια των Σεβήρων. Το Ιερό της Ισιδος, που καταστράφηκε από φυσικά αίτια, θεωρείται σημαντικό όχι μόνο γιατί διατηρήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των αναθημάτων και των λατρευτικών αγαλμάτων αλλά και γιατί η λατρεία της θεάς της Ανατολής παρέμεινε ανεκτή -παρά τη μετάβαση στη νέα θρησκεία- μέχρι τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια.

Κυρίαρχη θέση στη λατρεία των θεών είχε ο Ολύμπιος Δίας, από τον οποίο και πήρε το όνομά της η πόλη. Το Ιερό του Δία ήταν εξαιρετικά σημαντικός χώρος για το μακεδονικό βασίλειο, καθώς εκεί δημοσιεύονταν σημαντικά κείμενα σε λίθινες στήλες, ενώ κυριαρχούσαν τα αγάλματα των Μακεδόνων βασιλέων. Έξω από τα τείχη βρίσκεται το ελληνιστικό θέατρο του Δίου, το οποίο κατασκευάστηκε στα χρόνια του Φιλίππου Ε’ (221- 179 π.Χ.), ενώ νοτιοανατολικά εντοπίστηκε ρωμαϊκό θέατρο που χρονολογείται στον 2ο αιώνα μ.Χ.