Ελλάδα: Σε μια χώρα Μπανανία λογικό να υπάρχουν και οι «μαϊμούδες»

«Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος το είπε, αλλά στον Γιάννη Τσαρούχη το πιστώνουν οι πολλοί. Οποιος και να έχει πει τη ρήση που χαρακτηρίζει τον τόπο μας, ήταν το λιγότερο ακριβής!

Δηλώνεις «γιατρός»; Αμέσως φοράς λευκή μπλούζα! Πουλάς τα ματζούνια και τα γιατροσόφια σου, εκμεταλλεύεσαι τους βαδίζοντες στο ακρόφρυδο της ζωής, προσφέροντάς τους χέρι να πιαστούν, πλουτίζεις κι αν σε ανακαλύψουν θα βρεις τρόπο να γλυτώσεις τα βαριά επακόλουθα. Εδώ οι τσαρλατάνοι και οι δωσίλογοι δεν τιμωρήθηκαν ποτέ.

Δηλώνεις «πολιτικός»; Φοράς το σκούρο κοστούμι του εθνικιστή, καταχωρείς στο βιογραφικό σου ένα πτυχίο από το Κολάμπια, κι ένα από το Χάρβαρντ, μιλάς για την Ελλάδα και δακρύζεις, αντιμάχεσαι τους μετανάστες, φωνάζεις για το δίκιο και εκλέγεσαι. Και μετά αρχίζουν τα αντίθετα από εκείνα για τα οποία διαδήλωνες. Τώρα προέχει το κέρδος. Κι αν σε καταλάβουν, θα βρεις τον τρόπο να τους κερδίσεις και πάλι!

Σε δηλώνουν «υπουργό»; Ντύνεσαι το μειλίχιο ύφος, το σοβαρό, λες πολλά και εννοείς λίγα· με την πρώτη ευκαιρία δίνεις σε δικούς και φίλους ό,τι σου ζητήσουν, φτιάχνεις χρυσές λίστες, μοιράζεις εκατομμύρια κι αν οι «απέναντι» - αυτοί ντε που δεν φάγανε - αρχίσουν τις φωνές, κάνεις πως δεν ακούς και συνεχίζεις ατάραχος. Θα βρεις τρόπο να τους κλείσεις τα στόματα…

Δηλώνεις «εκδότης» και ιδιοκτήτης ιστοσελίδας; Ξεσκονίζεις το ακριβό σου λεξιλόγιο, προσεγγίζεις τον «πολιτικό» της πιο πάνω παραγράφου, ο «πολιτικός» σε φέρνει σε επαφή με τον «υπουργό» της αμέσως επόμενης παραγράφου και εισπράττεις ευρώ και εύνοια καταθέτοντας κεφάλαια κιτρινισμού και ακριτομυθίας που στοχεύουν «αντιφρονούντες». Κι αν έρθουν οι «άλλοι» στην εξουσία, θα βρεις τον τρόπο να τους προσεταιριστείς.

Δηλώνεις «δημοσιογράφος»; Μαθαίνεις δυο τρεις δύσκολες λέξεις για να εντυπωσιάσεις, ξεφυλλίζεις στα κλεφτά Καβάφη και Ελύτη για να καλλωπίζουν τα συμπιλήματά σου, επιλέγεις έναν «στόχο», τον σφυροκοπάς με την… αδέσμευτη πέννα σου (πληκτρολόγιο πια) μέχρι να σε εντοπίσει και να σου κλείσει το στόμα με ό,τι του βρεθεί πρόχειρο. Και μετά έχεις τον τρόπο να βρεις άλλον στόχο και άλλον και άλλον. Αλλωστε, όπως γράφει κι ο... οικείος Καβάφης: «Αλλά, κατεστραμμένος άνθρωπος, τί φταίω εγώ. Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ». Ας φρόντιζαν…

Τέλος, σου ψιθυρίζουν στο αφτί: «Είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός». Δηλώνεις υποψήφιος δήμαρχος, εκλέγεσαι και μετά πράττεις ό,τι θέλεις… Κλείνεις δρόμους, αγοράζεις πανάκριβα παγκάκια, φτιάχνεις φαραωνικά σιντριβάνια, θολώνεις το νου των ψηφοφόρων και των οδηγών των δρόμων της πόλης σου. Κι αν κάνεις και κανένα λάθος, θα το διορθώσεις βρε αδερφέ...

Κι έτσι επιβιώνουν στην Ελλάδα και σε όλες ίσως τις υποανάπτυκτες χώρες του κόσμου οι «Ο,τι δηλώσουν». Γιατί; Γιατί στον τόπο μας εκτός από ελιές και πορτοκαλιές φύονται δεκάδες ζιζάνια ανεξέλεγκτα, όπως η αφέλεια, η ευπιστία, η ανοησία, η αμορφωσιά, ο ξιπασμός, η ακρισία, η οίηση, που δεν αφήνουν να αναπτυχθούν τα υγιή δένδρα, τα δένδρα που μαραίνονται μην αντέχοντας τόση τοξικότητα, τα δένδρα που καίγονται από τους εμπρησμούς των «Ο,τι δηλώσουν».

Δεν αρκεί σε μια χώρα να δηλώσεις «γιατρός» αν δεν έχεις βρει πρώτα τους ανόητους ασθενείς που θα σου επικυρώσουν το «πτυχίο». Δεν αρκεί να δηλώσεις «πολιτικός» αν πριν δεν γνωρίζεις πως απευθύνεσαι σε αφελείς, ευόλισθους, εύπιστους υποτακτικούς. Διαφορετικά σε περιμένουν τα γιούχα και τα γιαούρτια. Είσαι ό,τι δηλώσεις αρκεί να βρεις τους κατάλληλους να το δηλώσεις και στον τόπο μας έχουμε εκατομμύρια από αυτούς!