Γαλλογερµανική τελετουργία

Το λαµπρό τελετουργικό σκηνικό στην πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας του Καρλοµάγνου δεν µπόρεσε να καλύψει την ουσιαστική απουσία κοινής γαλλογερµανικής προωθητικής ευρωπαϊκής δυναµικής.

Η Μέρκελ καθυστέρησε µε άλλοθι τις εκλογές και στη συνέχεια τη µετεκλογική αβεβαιότητα να ανταποκριθεί στην πρόταση Μακρόν για µεταρρύθµιση της Ευρωζώνης.

Σήµερα επί της ουσίας δεν υπάρχει γαλλογερµανική διαπραγµάτευση και για έναν παραπάνω λόγο, καθώς τόσο η Μέρκελ όσο κυρίως ο Μακρόν είναι αδύναµοι όσο ποτέ.
Η Μέρκελ περιµένει το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών για να κρίνει αν µπορεί να τελειώσει τη θητεία της ή να αποχωρήσει νωρίτερα.

Ο Μακρόν από τη µεριά του προσπαθεί να συνδυάσει τη σκληρή καταστολή και την πρόσκληση σε διάλογο για να εκτονώσει ένα εξεγερσιακό κύµα κοινωνικής και πολιτικής δυσαρέσκειας που απειλεί µε ακύρωση το µεταρρυθµιστικό του στοίχηµα, µε σηµείο αναφοράς την υπέρβαση της αντιπαράθεσης ∆εξιάς -Αριστεράς.

Η απουσία ουσιαστικού περιεχοµένου δεν σώζεται ούτε από τη δέσµευση της Γαλλίας να υποστηρίξει την ανάδειξη της Γερµανίας σε µόνιµο µέλος του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς υπάρχουν πολλές υποψηφιότητες, και στον διεθνή ορίζοντα δεν φαίνεται πουθενά η αναγκαία συναίνεση των µεγάλων δυνάµεων για διεύρυνση της κλειστής λέσχης των πέντε µονίµων µελών.

Συµβολισµοί χωρίς περιεχόµενο όπως η προχθεσινή τελετή στο Ααχεν δεν πρόκειται να περιορίσουν το κύµα του ευρωσκεπτικισµού.

Το πραγµατικό µήνυµα του Ααχεν είναι ότι η Γερµανία βυθισµένη στην εσωστρέφεια της αποσταθεροποίησης του πολιτικού της συστήµατος δεν θέλει και δεν µπορεί να κινηθεί προς επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής οικοδόµησης, καθώς συνεχίζει το βήµα σηµειωτόν που υιοθέτησε µετά την έναρξη της παγκόσµιας χρηµατοπιστωτικής κρίσης το 2008, µια επιλογή στην οποία επέµεινε και µετά την έναρξη της κρίσης στην Ευρωζώνη το 2010.