Τούρκοι αναλυτές: Η Ελλάδα ανάγκασε την Τουρκία να αλλάξει ρότα στην εξωτερική της πολιτική

Οι εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και η πιο ενεργητική διπλωματία και οι συμμαχίες της Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια είχαν ως αποτέλεσμα να υποχρεώσουν την Άγκυρα να αναθεωρήσει την εξωτερική της πολιτική και να κάνει στροφή προς την Ελλάδα, υποστηρίζουν διαπρεπείς Τούρκοι διπλωμάτες, μιλώντας στην εφημερίδα «Τζουμχουριέτ».

Η Ελλάδα «κύρια απειλή» για την Άγκυρα

Ο πρώην πρέσβης στο Τελ Αβίβ, Ογούζ Τσεκικόλ, σχολιάζοντας τα ανοίγματα Ερντογάν στη Μέση Ανατολή και τις χώρες του Κόλπου, εκτίμησε ότι ήταν αποτελεσματικό που η Τουρκία είδε ότι η ‘κύρια απειλή’ προέρχονταν από τον Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη, τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια και τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο της Ε/Κ Διοίκησης Αναστασιάδη», ενώ υποστήριξε ότι «τα εθνικά συμφέροντα στη διεθνή πολιτική επανυπολογίζονται».

«Οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είχαν ισχυρές επιπτώσεις. Ήταν αποτελεσματικό που η Τουρκία είδε ότι η ‘κύρια απειλή’ προέρχονταν από τον Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη, τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια και τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο της Ε/Κ Διοίκησης Αναστασιάδη. Οι επιθετικές και επεκτατικές πολιτικές της Ελλάδας υπό τον Μητσοτάκη λήφθηκαν υπόψη στις νέες διαδικασίες χάραξης εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του θέματος της μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη», σημειώνει.

Με άδειες βαλίτσες γύρισε ο Ερντογάν από ΗΑΕ

Αντίστοιχα, ο πρώην πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον Ναμίκ Ταν, αξιολογώντας την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, στα ΗΑΕ και τις συμφωνίες που υπεγράφησαν εκεί, δήλωσε ότι πρόκειται για «κούφια έγγραφα που δείχνουν απλώς καλή θέληση, όπως μνημόνια κατανόησης και επιστολές προθέσεων» και ότι κανένα από αυτά δεν είναι συμφωνία.

Η Τουρκία έμεινε μόνη – Η Ελλάδα απέκτησε συμμαχίες

«Η Τουρκία έμεινε μόνη, υπονομεύοντας όλες τις σχέσεις της. Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης, ο μεγαλύτερος στόχος της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ήταν να δημιουργήσει μια ‘σουνιτική αυλή’ στην περιοχή, συμπεριλαμβάνοντας τη Συρία και τη βόρεια Αφρική. Επιπλέον, πέρα ??από τη μοναξιά, άρχισαν να σχηματίζονται μέτωπα κατά της Τουρκίας. Οι τεταμένες σχέσεις, ειδικά αυτές που προέκυψαν από το ζήτημα της ανατολικής Μεσογείου, οδήγησαν στη συνένωση χωρών, όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ακόμη και η Ιταλία, με επικεφαλής την Ελλάδα. Επιπλέον, δεν κατέστη δυνατό να δημιουργήσει μια κοινή ατζέντα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ. Όταν γίνεται ένα βήμα, χωρίς να γίνονται κάποιοι στρατηγικοί υπολογισμοί με τη λογική ‘το καραβάνι θα τα πάει καλά στον δρόμο’, τα αποτελέσματα θα είναι επιζήμια», εκτίμησε ο Ναμίκ Ταν. Ο έμπειρος Τούρκος διπλωμάτης σχολιάζοντας επίσης την αποστολή αντιπροσωπείας στην Παλαιστίνη (Ιμπραχίμ Καλίν, Σεντάτ Ονάλ) πριν από τα ταξίδι Χέρτζογκ στην Τουρκία, τις χαρακτήρισε ως «προσπάθειες να πειστούν οι Παλαιστίνιοι για μια νέα στάση στην εξωτερική πολιτική». Ο Ταν πρόσθεσε επίσης ότι η αποκατάσταση των σχέσεων μπορεί να είναι "δαπανηρή και εύθραυστη". «Οι χώρες του Κόλπου ήθελαν να τραβήξουν την Τουρκία στο πλευρό τους απέναντι στην "ιρανική απειλή" και τα αμοιβαία συμφέροντα εμφανίστηκαν σε μία κατάλληλη στιγμή, για αυτό επέτρεψαν μία χαλάρωση σε περιφερειακό επίπεδο. Χάσαμε σχεδόν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, τόσο εμπορικά όσο και οικονομικά», κατέληξε.