| Σινεμά | 06.10.2022 13:27

Οι ταινίες της εβδομάδας: Δυο παιδικές ταινίες και το δράμα «Playground» για τον σχολικό εκφοβισμό

Πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου και από τις επτά καινούργιες ταινίες - έξι πρεμιέρες - κυριαρχούν δυο παιδικές ταινίες κινουμένων σχεδίων, ένα δράμα για τον σχολικό εκφοβισμό, «Στην Αυλή του Σχολείου», από το Βέλγιο και η ταινία εποχής «Η Κυρία Χάρις Πάει στο Παρίσι», με την εκπληκτική Λέσλι Μάνβιλ. Σε επανέκδοση και τα τρομαχτικά «Σαγόνια του Καρχαρία» που έκαναν τον Σπίλμπεργκ διάσημο.

Η κυρία Χάρις πάει στο Παρίσι (Mrs Harris goes to Paris)

Κομεντί εποχής / Σκηνοθεσία: Άντονι Φαμπιάν / Παίζουν: Λέσλι Μάνβιλ, Ιζαμπέλ Ιπέρ, Λάμπερτ Γουίλσον, Άλμπα Μπαπτίστα, Τζέισον Άιζακς, Έλεν Τόμας, Ρόουζ Γουίλιαμς κα.

Ευχάριστο και ιδιαιτέρως γλυκερό παραμύθι, που μας ταξιδεύει στο Λονδίνο και το Παρίσι του '50, εκεί που μια μεσήλικη γυναίκα, μια καθαρίστρια, ξεφεύγει από τη μίζερη ζωή της, για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Με άλλα λόγια, μια κομεντί εποχής, που γύρισε ο Άντονι Φαμπιάν, διασκευάζοντας το δημοφιλές βιβλίο του Πολ Γκαλικό, κεφάτα, δίνοντας μία αξιοπρόσεκτη αίσθηση διασκέδασης και γοητευτικής νοσταλγίας, σαν ένα λαχταριστό γλύκισμα, που ορισμένες φορές λιγώνει, αλλά συνεχίζεις να καταπίνεις με μεγάλες κουταλιές. Κάτι που οφείλεται κυρίως στην πρωταγωνίστρια και σπουδαία ηθοποιό, γνωστή από τη συνεργασία της με τον Μάικ Λι, Λέσλι Μάνβιλ.

Άλλωστε, μία ταινία χαρακτήρων, όπως είναι αυτή, δεν θα μπορούσε να έχει επιτυχία, αν η πρωταγωνίστρια δεν είχε την ικανότητα να συνεπάρει με την ερμηνεία της τους θεατές. Με την έμφυτη ευγένειά της, την γοητεία της, την αθωότητά της, που μπορεί να κερδίσει ακόμη και τους σνομπ αριστοκράτες των Παρισίων.

Η Μάνβιλ, υποδύεται μία μεσήλικη καθαρίστρια, με ένα μικρό κομπόδεμα, που βλέποντας ένα φόρεμα του Ντιόρ, σε κάποια ντουλάπα σπιτιού που καθαρίζει θα μαγευτεί και θα αποφασίσει να ταξιδέψει στο Παρίσι για να αποκτήσει ένα αντίστοιχο φόρεμα.

Οι καλογραμμένοι διάλογοι, η φινετσάτη σκηνοθεσία, η αφηγηματική ικανότητα του Φαμπιάν, τα πειστικά σκηνικά και κοστούμια, η αίσθηση ενός παραμυθιού, μπορούν να ψυχαγωγήσουν ολόκληρη την οικογένεια, αν και η ταινία θα ελκύσει περισσότερο γυναίκες άνω τω 50 ετών, όπως αποδείχθηκε και στα εισιτήρια που έκανε το φιλμ στις ΗΠΑ. Βεβαίως, υπάρχει και το χολιγουντιανό φινάλε, λιπαρό από τη ζαχαρώδη κρέμα, αλλά και κάποιες ενστάσεις απ' αυτούς που πιστεύουν ότι οι καθαρίστριες όλου του κόσμου έχουν άλλες προτεραιότητες, άλλες ανάγκες, από το να αποκτήσουν ένα φόρεμα υψηλής ραπτικής...

Δίπλα στην Λέσλι Μάνβιλ, ένα εντυπωσιακό πολυπρόσωπο καστ, θα συμβάλει κι αυτό στην ψυχαγωγική επιτυχία της ταινίας. Όπως ο Τζέισον Άιζακς, στον ρόλο ενός τύπου που ασχολείται με τις κυνοδρομίες και δεν θέλει να έχει πολλά πολλά με την αστυνομία, η Άννα Τσάνσελορ, που υποδύεται υπέροχα την κακιά και τσιγκούνα λαίδη Νταντ, η Έλεν Τόμας, στενή φίλη της Κυρίας Χάρις, ο Λάμπερτ Γουίλσον, στον ρόλο του κόμη και η Ιζαμπέλ Ιπέρ, που κάνει δύσκολη τη ζωή της ηρωίδας μας, ως υπεύθυνη του Οίκου Ντιόρ. Μια κρεμ μπρουλέ, σε μέγεθος πουτίγκας, ιδανική για ένα ευχάριστο δίωρο, αλλά ακατάλληλη για όσους έχουν δυσανεξία στην υπερβολική κινηματογραφική άχνη.

Στην αυλή του σχολείου (Playground)

Δραματική ταινία / Σκηνοθεσία: Λορά Βαντέλ / Παίζουν: Μάγια Βαντερμπέκ, Γκούντερ Ντουρέ, Καρίμ Λεκλού, Λορά Βερλίντεν, Τζέιμς Φρέιν κα.

Αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία για το bullying, αλλά κάπως αδέξια κινηματογραφημένη από την πρωτοεμφανιζόμενη Βελγίδα σκηνοθέτιδα Λόρα Βαντέλ, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της να δώσει ένα ρεαλιστικό ντοκιμαντερίστικο ύφος.

Η ταινία, που κέρδισε το βραβείο FIPRESCI στις Κάννες, διαθέτοντας ένα στιβαρό σενάριο, το οποίο απεικονίζει δύο παιδιά να παλεύουν με τον σχολικό εκφοβισμό σε ένα συνηθισμένο σχολείο. Ένα επτάχρονο κορίτσι βλέπει τον μεγαλύτερο αδερφό της να δέχεται τον εκφοβισμό, να του ορκίζεται ότι δεν θα μιλήσει σε κανένα, αλλά τελικά θα το εκμυστηρευτεί στον πατέρα τους και θα γίνει η ίδια θύμα ενός σκληρού κόσμου.

Η Λορά Βαντέλ, θα καδράρει τα πλάνα της πάνω στα πρόσωπα των παιδιών, στα γεγονότα, όπως αυτά αποτυπώνονται μέσα από την οπτική - και το ύψος - των μικρών θυμάτων, θολώνοντας σκόπιμα το φόντο των σκηνών. Μία αρχικά έξυπνη ιδέα, που, ωστόσο, είναι φανερό ότι θέλει ιδιαίτερη δεξιοτεχνία για να μην κουράσει τον θεατή και αποδυναμώσει το δυνατό θέμα της, φέρνοντας στο επίκεντρο τη σκηνοθετική της άποψη και τεχνική.

Ωστόσο, η αφηγηματική της άνεση, θα διασώσει το φιλμ, καθώς η Βαντέλ θα μιλήσει χωρίς εντυπωσιασμούς και υπερβολές, με ευκρίνεια για ένα σοβαρό πλέον κοινωνικό πρόβλημα, για την ανελέητη σκληρότητα ενός κόσμου, που πλέον έχει αρχίσει να μολύνει ακόμη και τις πιο αθώες ψυχές, τα παιδιά.

Ένα φιλμ, που τελικά, θα αφυπνίσει, θα αναστατώσει τους γονείς μικρών παιδιών, καθώς πλέον είναι φανερό ότι δεν αρκούν οι καλές συμβουλές, η ηρεμία εντός του σπιτιού και άλλα συναφή, αλλά απαιτείται συνεχής εγρήγορση, ουσιαστική επαφή, εμπιστοσύνη, κατανόηση και διάλογος με τα τα παιδιά. Τα εξωτερικά ερεθίσματα, η γιγαντιαία υπερ-παραπληροφόρηση, η δύναμη της εικόνας και των ανεξέλεγκτων νέων τεχνολογιών, μπορούν να τρυπήσουν ακόμη και τις καλύτερα προστατευόμενες παιδικές καρδιές.

Τα δυο πιτσιρίκια, Μάγια Βαντερμπέκ και Γκούντερ Ντουρέ, που κρατούν τους βασικούς ρόλους είναι αξιέπαινα για τη φυσική τους ερμηνεία, ενώ τα θλιμμένα μάτια της πρώτης, διαθέτουν την υγρασία για να ανθίσει πάνω τους μια μικρή ελπίδα, για έναν καλύτερο κόσμο.

Η Πρόσκληση (The Invitation)

Ταινία τρόμου / Σκηνοθεσία: Τζέσικα Μ. Τόμσον / Παίζουν: Νάταλι Εμάνουελ, Τόμας Ντόχερτι, Στέφανι Κορνέλιουσεν, Χιου Σκίνερ κα.

Η ταινία τρόμου της εβδομάδας, μπορεί να υπόσχεται αρκετές συγκινήσεις και ανατριχίλες στο ξεκίνημά της, αλλά από ένα σημείο και μετά μάλλον αρχίζει να διαψεύδει τις όποιες προσδοκίες, για να ικανοποιήσει μόνο τους φανατικούς του είδους.

Ένας χλιδάτος γάμος, σε μια έπαυλη, θα γίνει ο εφιάλτης της ηρωίδας, καθώς οι προσκαλεσμένοι θα αποκαλύψουν το φρικτό τους βαμπίρ πρόσωπο, ενώ το αίμα θα αρχίσει να γεμίζει ποτήρια, πιάτα και στόματα. Ένα φιλμ, εμπνευσμένο από τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόουκερ, γυρισμένο άτσαλα από την Τζέσικα Τόμσον, που μπορεί να αποφεύγει κάπως τα κλισέ, αλλά πέφτει στην παγίδα της σκηνοθετικής της ανεπάρκειας.

Ενδεχομένως, σε κατάλληλα έμπειρα χέρια, η ταινία θα είχε αρκετό ενδιαφέρον, καθώς η ιστορία έχει δυνατότητες, με την προσπάθεια κάποιου να βρει την οικογένειά του, τις ρίζες του, που έχουν χαθεί από καιρό και βρίσκεται εγκλωβισμένος στον απόλυτο τρόμο. Δυστυχώς, αυτή η ιδέα μένει αναξιοποίητη και εκεί που αρχίζει να ανεβάζει στροφές, αρχίζει να χάνει και λάδια, φτάνοντας σε ένα ακόμη πιο αμήχανο φινάλε, απ' αυτά που ασυνείδητα φέρνουν το χέρι να ξύνει το κεφάλι.

Το καστ, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, δύσκολα μπορεί να ξεφύγει από το συνολικό αποτέλεσμα της ταινίας.

Πνεύμα από σπίτι (Finnick)

Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων / Σκηνοθεσία: Ντένις Τσερνόβ

Χαβαλεδιάρικα ωραία παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, που μπορεί να μην έρχεται από τα έμπειρα στούντιο της Pixar ή του Ντίσνεϊ, αλλά αυτή η παραγωγή από τη Ρωσία διαθέτει και την τεχνική αρτιότητα και την κεφάτη ιστορία και το μήνυμα ότι την καλοσύνη, την ανθρωπιά, δεν μπορεί να την χωρίσει τίποτα, ούτε τα σύνορα, ούτε οι προκαταλήψεις.

Τα παιχνιδιάρικα πλάσματα φινς, που αγνοούν επιδεικτικά τις οικογενειακές ευθύνες τους, ζουν για να κάνουν φάρσες στους συγγενείς τους, αλλά θα τα βρουν δύσκολα όταν στο σπίτι που κατοικούν θα έρθει μία νέα οικογένεια. Τα παιδιά θα διασκεδάσουν με την ψυχή τους, τα μεγαλύτερα παιδιά δεν θα βαρεθούν, ούτε θα πονοκεφαλιάσουν και θα έχουν βγάλει και την υποχρέωση στους μπόμπιρες.

Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά με τις φωνές των Θάνου Λέκκα, Ζωής Πετράκη, Σταύρου Σιούλη, Κωνσταντίνου Καϊκή, Νίκου Παπαδόπουλου, Τζίνη Παπαδοπούλου, Φώτη Πετρίδη κα.

Ο Κοτολαγός και το Χάμστερ του σκότους (Chickenhare and the Hamster of Darkness)

Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων / Σκηνοθεσία: Μπεν Στάσεν, Μπένζαμιν Μουσκέ

Η δεύτερη παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων της εβδομάδας, έχει και αυτή τα δικά της καλά στοιχεία, καθώς είναι αστεία, με γοητευτικούς χαρακτήρες και ενδιαφέρουσα ιστορία, που θα διασκεδάσει τα παιδιά. Δύο εκκεντρικοί ήρωες, ο ένας γεννημένος μισό κοτόπουλο - μισό λαγός και υπέροχα αδέξιος, θα μπουν σε περιπέτειες στο φανταστικό βασίλειο που ζουν. Με καταγωγή από το Βέλγιο και σε σκηνοθεσία Μπεν Στάσεν και Μπένζαμιν Μουσκέτο, το animation, που βασίζεται σε σειρά κόμικς, μιλά για τη διαφορετικότητα και τη φιλία, χωρίς μεγαλοστομίες και ενοχλητικούς διδακτισμούς.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες

Τα σαγόνια του Καρχαρία (Jaws): Η πρώτη τεράστια εμπορική και όχι μόνο επιτυχία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που έκανε το 1975 ακόμη και τις πισίνες ύποπτες, για άγριο αιματοκύλισμα, σε επανέκδοση με νέες αποκατεστημένες κόπιες. Ταινία τρόμου, που σήμερα μπορεί να βλέπεται απ' όλη την οικογένεια, αλλά στην εποχή της τρομοκράτησε κόσμο και κοσμάκη- ειδικά στη μεγάλη οθόνη. Η ιστορία απλή, αλλά αφηγηματικά αριστοτεχνική, καθώς κουρδίζει το σασπένς, από τα πρώτα λεπτά, ενώ όταν θα εμφανιστούν τα σαγόνια του κτήνους αντί ο τρόμος να περιοριστεί, αυτός εκτοξεύεται και αρχίζουν τα χέρια να καλύπτουν τα μάτια. Ουσιαστικά, όμως, είναι η ματιά των νέων σημαντικών σκηνοθετών που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο Χόλιγουντ, αλλάζοντας πρότυπα, φόρμες και θεματικές. Τα διακριτικά σχόλια του Σπίλμπεργκ για το πολιτικό κατεστημένο, το ψυχροπολεμικό κλίμα και τους εφησυχασμένους «νοικοκύρηδες» βρίσκουν στόχο.

Ο Ρόι Σάιντερ, στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι ιδανικός, ενώ έξοχοι είναι και ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους (το καινούργιο πρόσωπο) με τον Ρόμπερτ Σο (το παλιό Χόλιγουντ). Ακολούθησαν τρία σίκουελ, το πρώτο μέτριο, τα άλλα δυο σχεδόν απαράδεκτα, αποδεικνύοντας ότι δεν αρκεί μόνο μία ιδέα ή οι τεχνολογικές ευκολίες, για να γίνει μια καλή ταινία. Φυσικά υπάρχει και η αλησμόνητα ανατριχιαστική μουσική του Τζον Γουίλιαμς.

Ένας μεταφραστής (Un Traductor): Συγκινητική δραματική ταινία, που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του πατέρα των δυο σκηνοθετών της, Ροντρίγκο και Σεμπάστιαν Μπαριούσο και αποτέλεσε επίσημη πρόταση της Κούβας για τα Όσκαρ του 2020. Το στόρι μας ταξιδεύει στο 1986 και στην προσπάθεια του Φιντέλ Κάστρο να συσφίξει τις σχέσεις της χώρας του με την τότε Σοβιετική Ένωση, μετά το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ, καθώς τα νοσοκομεία της Κούβας δέχονται να περιθάλψουν τραυματίες. Σε ένα απ' αυτά τα νοσοκομεία, ένας μεταφραστής, που θα έρθει κοντά με τους ασθενείς, θα προσπαθήσει να βελτιώσει τις συνθήκες περίθαλψής τους. Με τους Ροντρίγκο Σαντόρο, Μαρισέλ Αλβάρεζ, Νικίτα Σεμένοβ κα.

*Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ, Χάρης Αναγνωστάκης

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ