Οι ταινίες της εβδομάδας: Αξιόλογη διαλογή, με Ιζαμπέλ Ιπέρ, Ράμι Μάλεκ και Λαρς Άιντινγκερ

Βελτιωμένο εμφανίζεται το κινηματογραφικό μενού αυτής της εβδομάδας, με δυνατά δράματα, κατασκοπικά θρίλερ και ισχυρά ονόματα πρωταγωνιστών. Από τις οχτώ νέες ταινίες, ξεχωρίζουν τα δραματικά φιλμ «Ασυνήθιστες Φίλες», με την Ιζαμπέλ Ιπέρ και «Πριν το Τέλος», με τον Λάρς Άιντιγκερ, ενώ το ενδιαφέρον τους έχουν και τα κατασκοπικά θρίλερ «Ο Ερασιτέχνης», με τον Ράμι Μάλεκ και «Φαντάσματα από το Παρελθόν», με τον Άνταμ Μπέσα.

Ασυνήθιστες Φίλες («La Prisonniere de Bordeaux»)

Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής 2024, σε σκηνοθεσία Πατρίσια Μαζουί, με τους Ιζαμπέλ Ιπέρ, Αφσιά Ερζί, Ρομπέρ Πλανιόλ, Τζάνα Μπιτνέροβα, Λάιονελ Ντρέι κα.

Συμπαθέστατο γυναικείο δράμα, από την όχι και τόσο γνωστή στη χώρα μας Γαλλίδα σκηνοθέτιδα Πατρίσια Μαζουί, με την καταξιωμένη Ιζαμπέλ Ιπέρ και την ανερχόμενη και ταλαντούχα Χαφσιά Ερζί, που έκανε πρεμιέρα στο παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.

Μία απροσδόκητη φιλία δυο γυναικών, εντελώς διαφορετικών τάξεων και χαρακτήρων, που ξεκινά σε ένα αναπάντεχο μέρος, για τη γυναικεία χειραφέτηση και την αλληλεγγύη, τα σύγχρονα υπαρξιακά αδιέξοδα και όλα αυτά ιδωμένα από τη θηλυκή οπτική.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, που αποδεικνύει και την κωμική της πλευρά σε αυτό το φιλμ, καθώς το χιούμορ της ταινίας δεν αφήνει ποτέ τον θεατή να βαρύνει ή να νιώσει ότι έχει να κάνει με ένα μονοδιάστατο φεμινιστικό δράμα, έχει ως άξια συμπαραστάτρια την, γαλλοαλγερινής καταγωγής, Αφσιά Ερζί, που είχε κάνει το ντεμπούτο της στο υπέροχο «Κους Κους με Φρέσκο Ψάρι».

Η Άλμα και η Μίνα διασταυρώνονται στο επισκεπτήριο της φυλακής που είναι έγκλειστοι οι δυο σύζυγοί τους, της πρώτης, μίας μεγαλοαστής εκκεντρικής γυναίκας που μένει σε ένα αρχοντικό στο Μπορντό, ένας νευρολόγος που χτύπησε δυο γυναίκες με το αυτοκίνητό του (η μία πέθανε η άλλη έμεινε παράλυτη) και της δεύτερης, μίας καθαρίστριας και μητέρας, ένας τύπος που έχει ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο. Η Μίνα, που έρχεται στη φυλακή από μία περιοχή 400 χλμ μακριά, θα δεχθεί μία απροσδόκητη πρόταση από την Άλμα, να περάσουν μαζί για μια νύχτα στο υπέροχο αρχοντικό της, γεμάτο από ακριβούς πίνακες. Η συνάντηση τους, θα σηματοδοτήσει την αρχή μίας απίθανης φιλίας, καθώς η Μίνα μετακομίζει με τα δυο μικρά παιδιά της στο αρχοντικό και μαζί με την Άλμα, θα διαμορφώσουν μία χαρούμενη μικρή οικογένεια, με τη μία γυναίκα να μετατρέπεται σε καθρέφτη της άλλης, ανοίγοντας νέους χώρους αυτογνωσίας και προβληματισμό για τις πράξεις και τις επιλογές τους.

Ξεπερνώντας διακριτικά το μελόδραμα και την ανάλυση των κοινωνικών τάξεων και των διαφορών τους, με την αυτόματη περιφρόνηση των πλούσιων φίλων της Άλμα προς την καθαρίστρια Μίνα, το φιλμ επικεντρώνεται κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι των δυο γυναικών, μέσα από τη γυναικεία οπτική και τη σταδιακή τους αμοιβαία απελευθέρωση, τη χειραφέτησή τους από τους δυο άντρες τους και τις συμβάσεις των γάμων τους.

Εισάγοντας μικρές δόσεις χιούμορ, το οποίο αναδεικνύει η Ιπέρ, η Μαζουί θα παραδώσει ένα λεπτό, συγκρατημένο, σοφιστικέ φιλμ, που δεν ακολουθεί την εύκολη διαδρομή ενός μελοδραματισμού ή συμβολικών μηνυμάτων, αποφεύγοντας τη συνηθισμένη γαλλική φλυαρία και απαντώντας στο ερώτημα της ταινίας, μέσω της Ιπέρ προς την Ερζί, «εσύ πιστεύεις ότι κάνουμε λάθη ή επιλογές στη ζωή;» και παίρνει την απάντηση «κάνουμε ότι μπορούμε», έστω και με καθυστέρηση το σωστό.

Πριν το Τέλος («Dying»)

Δραματική ταινία, γερμανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ματίας Γκλάσνερ με τους Λαρς Άιντινγκερ, Λίλι Στάνγκεμπεργκ, Κορίνα Χόρφουτς, Χανς Ούβε Μπάουερ, Ρόναλντ Ζέρφελντ κα.

Επικό οικογενειακό, χειμαρρώδες και γοητευτικό, το τελευταίο φιλμ του Ματίας Γκλάσνερ, τραβά τη ματιά, καθηλώνει τη σκέψη και παρά την τρίωρη διάρκειά του, ξεχνάς ότι έχεις ρολόι, περιμένοντας με ανυπομονησία την επόμενη σκηνή.

Παραπέμποντας στις καλύτερες στιγμές των ψυχοδραμάτων του Μπέργκμαν, ο σημαντικός Γερμανός σκηνοθέτης, δυναμιτίζει συνεχώς τα συναισθήματα των χαρακτήρων του, σε μία τραγικωμωδία για τη ζωή και τον θάνατο, έχοντας ως βάση μία σύγχρονη δυσλειτουργική οικογένεια.

Το φιλμ, που κέρδισε την Αργυρή Άρκτο Σεναρίου στο φεστιβάλ Βερολίνου, χωρισμένο σε κεφάλαια, ξεκινά εντελώς διαφορετικά με την εξέλιξή του (ένα ηλικιωμένο ζευγάρι δείχνει να οδεύει προς το βασανιστικό τέλος, χάνοντας μυαλό και σωματικές δυνάμεις), καθώς δημιουργούνται απορίες πώς θα γεμίσουν τρεις ώρες, με το επερχόμενο τέλος, την φθορά της ηλικίας, το μοναχικό τέλος των ηλικιωμένων, που ένα νέο σύστημα αξιών τούς θεωρεί περιττούς, βάρος για την κοινωνία. Όμως, όλα αλλάζουν στη συνέχεια, όταν εισβάλει η ζωή και η πανούργα αντιμετώπισή της από τον Γκλάσνερ.

Ο Τομ είναι μαέστρος και βρίσκεται στην τελική ευθεία προβών για ένα μεγαλεπίβολο κονσέρτο, με τη συμφωνική του Βερολίνου, ενός έργου, που έχει συνθέσει ο φίλος του, ο νευρικός και βαριά καταθλιπτικός Μπέρναρντ, ο οποίος απειλεί εδώ και 20 χρόνια ότι θα αυτοκτονήσει. Η ζωή του Τομ, αντιθέτως με τη διεύθυνση της φημισμένης ορχήστρας, μοιάζει ξεκούρδιστη, αφού η πρώην σύντροφός του και μεγάλος έρωτάς του, γεννάει το παιδί ενός άλλου, αλλά επιμένει να το μεγαλώσουν μαζί. Η αδελφή του, σε ακόμη χειρότερη κατάσταση, παρότι είναι τραγουδίστρια τζαζ, με έξοχη φωνή, ο αλκοολισμός της την οδηγεί στην καταστροφή. Υπάρχουν όμως και οι γονείς τους, η 78χρονη Λίζι, που έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και έχει κουραστεί να υπηρετεί για πάνω από 20 χρόνια τον σύζυγό της Γκερντ, ο οποίος πάσχει από Αλτσχάιμερ. Όταν την οικογένεια τη χτυπά ο θάνατος, τα δυο αδέλφια θα τον αντιμετωπίσουν με τον δικό τους τρόπο.

Ο Γκλάσνερ, παρατηρεί με την κάμερά του υπομονετικά τους χαρακτήρες του, που τους αφήνει να φλυαρούν, να φιλοσοφούν ή να τρώγονται με την καθημερινότητά τους, χωρίς να ξεπέφτει σε μελοδραματισμούς ή βερμπαλισμούς, αλλά να τους «χτυπά» με ένα βιτριολικό χιούμορ και να μετατρέπει την αποτυχία, την ανασφάλεια, την ανυπαρξία ευτυχίας, τις δυσκολίες της συμβίωσης, τα υπαρξιακά προβλήματα, σε έναν εγκάρδιο σαρκασμό. Με την αγάπη να είναι το ζητούμενο, για να αντιμετωπιστεί το χάος της σύγχρονης ζωής, για να επανέλθει η αρμονία της φυσιολογικής ζωής.

Εξαιρετικές ερμηνείες, με προεξέχουσα εκείνη του Λαρς Άιντεγκερ, του κορυφαίου ηθοποιού του γερμανικού σινεμά τα τελευταία χρόνια, που στον ρόλο του γιου και διευθυντή ορχήστρας, παραδίδει μία υποβλητική ερμηνεία, ως μαγνήτης συμφορών.

O Eρασιτέχνης («The Amateur»)

Θρίλερ, αμερικάνικης και καναδικής παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Τζέιμς Χόουζ, με τους Ράμι Μάλεκ, Ρέιτσελ Μπρόσναχαν, Λόρενς Φίσμπερν, Τζον Μπέρνθαλ, Χολτ ΜακΚάλανι κα.

Στιβαρό, καλοκουρδισμένο κατασκοπικό θρίλερ, από τον πρωτοεμφανιζόμενο, αν και με μεγάλη καριέρα στην τηλεόραση, Άγγλο Τζέιμς Χόουζ και με πρωταγωνιστή τον οσκαρικό Ράμι Μάλεκ, στον ρόλο του απροσδόκητου ήρωα.

Η ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1981 και που είχε μεταφέρει στην οθόνη την ίδια χρονιά ο Τσαρλς Τζάροτ, με πρωταγωνιστή τον Τζον Σάβατζ, διαθέτει όλα τα συστατικά του είδους, ίντριγκα, καταιγιστική δράση, ρυθμό, καθώς και μία ρεαλιστική απεικόνιση του ήρωα, καθώς δεν στηρίζεται στις σωματικές ή μαχητικές επιδόσεις του ή στη δεξιοτεχνία του στα όπλα, μάλλον το αντίθετο, αλλά στο μυαλό του και στην πίστη του για δικαιοσύνη.

Ο Τσάρλι Χέλερ είναι ένας πανέξυπνος αλλά βαθιά εσωστρεφής υπάλληλος της CIA, που εργάζεται ως ειδήμων στο σπάσιμο κωδίκων σε ένα υπόγειο στα κεντρικά γραφεία στο Λάνγκλεϊ και του οποίου η ζωή ανατρέπεται όταν η γυναίκα του σκοτώνεται σε τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο. Όταν οι προϊστάμενοί του αρνούνται να αναλάβουν δράση, εκείνος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, ξεκινώντας ένα επικίνδυνο οδοιπορικό ανά τον κόσμο για να εντοπίσει τους υπεύθυνους, με την ευφυΐα του να αποτελεί το απόλυτο όπλο για να ξεφύγει από τους διώκτες του και να πετύχει την εκδίκησή του.

Αν και ο θεατής, περιμένει μετά τη δολοφονία της συζύγου του, ο ήρωας να μετατραπεί, με την κατάλληλη εκπαίδευση σε ένα θανατηφόρο όπλο, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, καθώς θα παραμείνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος, που θα χρησιμοποιήσει το μυαλό του και τις τρομερές γνώσεις του στην τεχνολογία. Βεβαίως, από την ταινία δεν λείπει η δράση ή οι εντυπωσιακές σκηνές ή το σασπένς, αλλά καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, που ξετυλίγεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς, ο ήρωας δεν χάνει ποτέ τα χαρακτηριστικά του, με πιο ενδεικτική σκηνή εκείνη όπου πυροδοτεί μια έκρηξη και φεύγοντας αντί να μείνει ασυγκίνητος ή με την ευχαρίστηση του εκδικητή, φαίνεται να τρομάζει και ο ίδιος, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος.

Ωστόσο, απ' την ταινία δεν λείπουν και τα γνωστά άλματα της λογικής ή αληθοφάνειας, που θα έπεφταν στο κενό, αν δεν υπήρχε η σχεδόν ανεξήγητη δύναμη της τεχνολογίας, αλλά αυτό είναι πλέον κάτι συνηθισμένο στις ταινίες που βασίζονται στις νέες τεχνολογίες.

Ο Ράμι Μάλεκ, ιδανικός για τον ρόλο, δεν χάνει ποτέ τη φυσικότητά του, παρότι είναι ο «ήρωας εκδικητής», ενώ δίπλα του το ευπρόσωπο καστ λειτουργεί υποστηρικτικά, δίνοντας χώρο στον πρωταγωνιστή.

Φαντάσματα από το Παρελθόν («Les Fantomes»)

Δραματικό θρίλερ, γαλλικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τζονατάν Μιλέ, με τους Άνταμ Μπεσά, Ταουφίκ Μπαρχόμ, Σαφίκα Ελ Τίλ, Μαρί Ρεμόν, Πασκάλ Σερβό κα.

Αν και η ιστορία του συριακού ζητήματος ακόμη κοχλάζει και τα γεγονότα δέχονται πολλές διαφορετικές ερμηνείες, το σίγουρο είναι, όπως συμβαίνει πάντα σε έναν εμφύλιο, όπου μάλιστα παρεμβαίνουν και ξένες δυνάμεις, ότι έχουν διαπραχθεί φρικτά εγκλήματα, τα οποία με τη σειρά τους αναπτύσσουν μία δικαιολογημένη μυθολογία.

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που έκανε πρεμιέρα στο παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ Καννών, ο έμπειρος στο ντοκιμαντέρ Τζονατάν Μιλέ, προσπαθεί να φωτίσει τους εφιάλτες που έζησαν κάποιοι Σύριοι από το καθεστώς, ακολουθώντας όμως και σωστά τη φόρμα ενός κατασκοπικού θρίλερ, όπου κυριαρχεί η ένταση και το σασπένς.

Μια θαρραλέα ομάδα εξόριστων Σύρων εντοπίζει πρώην βασανιστές του καθεστώτος Μπασάρ αλ Άσαντ, οι οποίοι κρύβονται στο εξωτερικό και ειδικότερα στη Γαλλία, με ψεύτικες ταυτότητες. Ο Χαμίντ, ένα μέλος αυτής της μυστικής οργάνωσης αναζητά έναν εγκληματία πολέμου, αλλά και βασανιστή του στην κόλαση της διαβόητης φυλακής Σεντνάγια. Αν και βασανίστηκε με δεμένα τα μάτια, είναι σίγουρος ότι θα τον αναγνωρίσει από τη φωνή και τη μυρωδιά του. Ο Χαμίντ, παρόλο που είναι σκιά του εαυτού του και προσπαθεί να επιβιώσει μαζί με τους εφιάλτες των βασανιστηρίων που υπέστη, θα κυνηγήσει τον άνθρωπο αυτόν μέχρι το Στρασβούργο, όπου έχει καταφύγει.

Ο Μιλέ, χωρίς να πέσει στην παγίδα της συναισθηματικής φόρτισης των γεγονότων, θα στήσει ένα καλογυρισμένο συναρπαστικό θρίλερ, για την εμμονή της καταδίωξης, την εκδίκηση, το τραύμα των βασανιστηρίων και την εξορία.

Με τα λόγια του ήρωα, «από εκεί που κατάγομαι, είμαστε καχύποπτοι με τους ανθρώπους που κάνουν ερωτήσεις και επίσης με τους άντρες που έχουν πολλά μικρά ονόματα... ποτέ δεν ξέρεις ποιος είναι σε ποια πλευρά», θα μας βάλει σε έναν κόσμο παράνοιας, ψεμάτων, πλαστών ταυτοτήτων, αόρατων ανθρώπων, εφιαλτικών αναμνήσεων, σκοτεινών δρόμων του μυαλού και της δράσης.

Αποφεύγοντας τη γραφικότητα της φρίκης, ο Μιλέ θα χρησιμοποιήσει τις σπαρακτικές αφηγήσεις νέων βασανισμένων ανδρών, που έχουν καταγραφεί σε ένα μαγνητόφωνο, με λεπτομερείς περιγραφές, κόβοντας την ανάσα του θεατή.

Ο αρχικός ήρεμος ρυθμός και η μετρημένη αφήγηση κορυφώνεται προς το τέλος, όταν φτάνουν το θύμα και ο βασανιστής σε απόσταση αναπνοής - ένα από τα ζητούμενα για τον δεύτερο προκειμένου να τον αποκαλύψει και να τον φέρει ενώπιον των εγκλημάτων του και της δικαιοσύνης.

Ο στιβαρός χαρακτήρας του ήρωα και θύμα βασανιστηρίων υπηρετείται άψογα από τον Αντάμ Μπεσά, ενώ ο Ταουφίκ Μπαρχόμ με την ψυχρή μυστηριώδη συμπεριφορά του, δημιουργεί αμφιβολίες για το παρελθόν του και εκτοξεύει περαιτέρω την αγωνία.

Πανίδα («Fauna»)

Δραματική κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Στρατούλας Θεοδωράτου, με τους Έλενα Μαυρίδου, Αντώνη Μυριαγκό, Γιώργο Μωρόγιαννη, Ηλέκτρα Νικολούζου κα.

Έχοντας ως σκηνικό ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι, η Στρατούλα Θεοδωράτου συνδέει τις προσωπικές σχέσεις μιας αστικής οικογένειας με τα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα, που φαίνεται να διαπερνούν την ελληνική κοινωνία, μέσα από την οπτική χαρακτήρων που θέλουν να καλύψουν τις ενοχές τους και τις ευθύνες τους για όσα συμβαίνουν με ψέματα και φτηνές δικαιολογίες. Και όλα αυτά ενώ στην Αθήνα σημειώνονται εκτεταμένα επεισόδια και οι τρεις χαρακτήρες της ιστορίας εμπλέκονται σε μια μεγάλη πυρκαγιά με δεκάδες νεκρούς.

Μια φωτορεπόρτερ, ένας αρχιτέκτονας κι ένας ηλικιωμένος πατέρας με άνοια, εγκλωβίζονται στο κέντρο της Αθήνας, μια μέρα που εκτυλίσσονται εκτεταμένα επεισόδια. Η αναγκαστική συμβίωση έχει απρόβλεπτη εξέλιξη και καθώς η ώρα περνά αναδύονται ιδεολογικές συγκρούσεις, σχέσεις εξάρτησης και συσσωρευμένος θυμός. Όλοι εμπλέκονται σε μια τεράστια οικολογική καταστροφή, μια πυρκαγιά που έκαψε δάση και κατοικημένες περιοχές σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους. Η Άννα, η φωτορεπόρτερ, είναι πεπεισμένη ότι πρόκειται για σχεδιασμένο έγκλημα, με συγκεκριμένο στόχο και τεράστια οικονομικά οφέλη, κι αγωνίζεται να το αποδείξει. Όμως, αυτή είναι μόνο μια ερμηνεία των γεγονότων. Για τον Παύλο, τον αρχιτέκτονα, τα ίδια γεγονότα έχουν μια διαφορετική ερμηνεία και την πιέζει να παραιτηθεί από τον αγώνα της. Ο μόνος που ξέρει τι έχει στ' αλήθεια συμβεί είναι ο ηλικιωμένος πατέρας του, ο Λάμπρος, αλλά η αρρώστια έχει διαβρώσει πια τη μνήμη του.

Η Θεοδωράτου, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, που προβλήθηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, επιχειρεί να μιλήσει για πολλά στραβά και ανάποδα της μεσοαστικής τάξης, μεταφέροντας την ένταση που επικρατεί στους δρόμους σε ένα διαμέρισμα, χωρίς όμως να πετυχαίνει πάντα τον στόχο της.

Το φιλμ δείχνει μια θεατρική καταγωγή, που οδηγεί σε μία άκρατη φλυαρία, την οποία είναι αδύνατον να σπάσουν τα σκηνοθετικά, έως και απλοϊκά, ευρήματα, ενώ τα κοινωνικά προβλήματα φαίνονται ως πρόσχημα για τη σύγκρουση των χαρακτήρων.

Σύντομα το εγχείρημα μοιάζει να κολλάει ακόμη και στα απλά, το στόρι να χάνεται σε μια μεγαλόστομη αφήγηση και η αιχμηρή κριτική της σκηνοθέτιδας να καταλήγει σε στρακαστρούκα, τηλεοπτικής εμπνεύσεως.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Καγιάρα: Ηρωίδα των Ίνκας («Kayara»): Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων του Σέζαρ Ζελάντα, μια περιπέτεια εμπνευσμένη από τον πολιτισμό των Ίνκας, των ιθαγενών που πρέπει να αντισταθούν στην απειλή των Ισπανών εισβολέων, με βασική ηρωίδα την Καγιάρα. Καλοβαλμένο animation από τον Σέζαρ Ζελάντα, σε ισπανική και περουβιανή παραγωγή του 2025, μεταγλωττισμένο στα ελληνικά, με τις φωνές των Έλενα Δελακούρα, Κωνσταντίνο Κλαυδιανό, Στέλιο Ψαρουδάκη, Ακίνδυνο Γκίκα κα.

Τα Αλεπουδάκια («Kina et Yuk, Renards de la Banquise»): Γλυκό, δραματοποιημένο, ντοκιμαντέρ, για όλη την οικογένεια, σε σκηνοθεσία Γκιγιόμ Μαϊντατσέφσκι και σε γαλλική, ιταλική και καναδική παραγωγή του 2023. Το φιλμ ακολουθεί τις περιπέτειες που ετοιμάζονται να αποκτήσουν αλεπουδάκια, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η αφήγηση με τη φωνή της Ανδριανής Κασκέτα.

Ο Γύρος του Κόσμου του Μικρού Γκρίζλι (The Big Trip 3: Race Around the World): Χαριτωμένη παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, ρωσικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Βασίλι Ροβένσκι. Προσεγμένο amination, για τη φιλία και την αξία του να μην τα παρατάς ποτέ, με ήρωα τον Μίκ Μικ, έναν καλόκαρδο αγαθό αρκούδο που μαζί με τους φίλους του, θα προσπαθήσουν να παραδώσουν ένα μικρό καγκουρό στην αληθινή του οικογένεια, έπειτα από το λάθος του πελαργού, ενώ έχουν να παλέψουν με τον παμπόνηρο γύπα και τον δόλιο πύθωνα. Μεταγλωττισμένο στα ελληνικά με τις φωνές των Κώστα Τερζάκη, Τάσο Νταπαντά, Χρήστο Λαγκούση, Μυρτώ Ναούμ κα.

*Με πληροφορίες του Χάρη Αναγνωστάκη (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Διαβάστε ακόμη

Μπλόφα για επίθεση ή διπλωματία για παύση πυρός; Το μεγάλο δίλημμα Τραμπ για τη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν

Χακάρισμα «μαμούθ»: Διέρρευσαν 16 δισεκατομμύρια passwords από Apple, Google, Facebook - Πώς θα προστατευτείτε

Νέα προειδοποίηση από την ΕΜΥ: Που θα χτυπήσει η κακοκαιρία - Πόσο θα διαρκέσει

Θανάσης Χατζόπουλος: «Ντρέπομαι για τη συμπεριφορά προς τον Σαββίδη»