Κρασί: Άγνωστες, δυσεύρετες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες που αξίζει να γνωρίσουμε

Το εύρος των γηγενών ελληνικών ποικιλιών είναι πολύ μεγάλο. Στην ενότητα των ερυθρών, για παράδειγμα, δεν υπάρχει μόνο το Αγιωργίτικο ή το Ξινόμαυρο. Έχετε ακούσει για το Χυδηριώτικο ή για το Μαυρούδι; Επίσης, έχετε δοκιμάσει τη Μαυροκουντούρα ή το Παμίδι; Οι περισσότερες είναι δύσκολες ακόμα και στην προφορά, μόλις τις γευτείτε όμως θα καταλάβετε ότι πρόκειται για πολύτιμες και πρωτότυπες ποικιλίες, που ανοίγουν τους οινικούς ορίζοντες και διευρύνουν την εμπειρία του πίνω κρασί. Η ύπαρξή τους είναι πολύ σημαντική, γιατί ξεφεύγουν από τις συνηθισμένες γεύσεις και προικίζουν με νέες δυνατότητες και προσωπικότητα τα ελληνικά κρασιά. Μετά το Μούχταρο από τη Θήβα, το Μαυροτράγανο από τη Σαντορίνη, το Λημνιό από τη Χαλκιδική και την Ανατολική Μακεδονία και το Φωκιανό από την Ικαρία, που άλλαξαν τα δεδομένα στις επιλογές, έρχονται μερικές ακόμα άγνωστες ερυθρές ποικιλίες, οι οποίες σύντομα θα γίνουν περιζήτητες!

Οκτώ ξεχασμένα ανερχόμενα ερυθρά αστέρια

•  

  Παμίδι… από τη Θράκη
  Αν τη βρείτε ως Παμίτι, πρόκειται για την ίδια θρακιώτικη ποικιλία με τα ελκυστικά αρώματα φράουλας και τη γεμάτη γεύση. Η οικογένεια Βουρβουκέλη κατάφερε έπειτα από πολλές έρευνες να βρει ένα παλιό ξεχασμένο αμπέλι στα Άβδηρα Ξάνθης και να την επαναφέρει. Ο τρύγος της ξεκινάει μέσα Σεπτεμβρίου και δίνει πολύ καλά λαμπερά ροζέ κρασιά με φρουτώδη χαρακτήρα και διακριτική οξύτητα. Το 2017 πραγματοποιήθηκε η πρώτη οινοποίηση και το ροδαλό κρασί ανέπτυξε δροσερές νότες φράουλας, φραγκοστάφυλου και φρούτων του δάσους. Δοκιμάστε τη φρέσκια με ελληνικά λαδερά και γιαπωνέζικη κουζίνα.

• Μαυροκουντούρα… από την Εύβοια
  Μια επίσης λησμονημένη ποικιλία με θαυμαστή τον οινοποιό Απόστολο Μούντριχα. Ο δημιουργός του κτήματος Αβαντίς επέμενε για την αναβίωσή της και δικαιώθηκε. Μαζί με το γεωπόνο Κωνσταντίνο Μπακασιέτα βρήκαν ένα αμπέλι 60 ετών στην Κύμη, το μελέτησαν και δημιούργησαν νέα κλίματα. Η βαθυκόκκινη ποικιλία της κεντρικής Εύβοιας δίνει γενναιόδωρα κρασιά με βαθυκόκκινο χρώμα, τραγανή οξύτητα, ωραίες καλοσχηματισμένες τανίνες και έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων σε μορφή μαρμελάδας με νύξεις βανίλιας και σοκολάτας. Στο ποτήρι αφήστε τη να αναπνεύσει και δοκιμάστε τη με μαγειρευτό χοιρινό στο φούρνο.

• Αυγουστιάτης… από τη Ζάκυνθο
  Ταξιδεύουμε στο Φιόρο του Λεβάντε για να βρούμε τις ρίζες του Αυγουστιάτη, ο οποίος τρυγιέται τον Αύγουστο. Η σπάνια ποικιλία ξεριζώθηκε από τους αμπελώνες της Ζακύνθου για να αντικατασταθεί από διάσημες διεθνείς ποικιλίες, μέχρι που αναγνωρίστηκε η αξία της αρχικά σε βοηθητικούς ρόλους. Σήμερα πρωταγωνιστεί σε μονοποικιλιακές ετικέτες όχι μόνο στη Ζάκυνθο αλλά και στη δυτική Πελοπόννησο και χαρίζει νόστιμα κρασιά, που μοσχομυρίζουν μαύρα φρούτα, πιπέρι, βότανα και σοκολάτα. Δοκιμάστε τη με μοσχαρίσια μπιφτέκια ή ένα καλό μοσχαρίσιο φιλέτο.

• Βερτζαμί… από τη Λευκάδα
  Και αφού είμαστε στο Ιόνιο, συνεχίζουμε στη Λευκάδα. Εκεί σε μικρές ποσότητες καλλιεργείται το μοναδικό Βερτζαμί ή Λευκαδίτικο ή Βαρσαβί ή Μαρτζαβί. Πέρα από τα πολλά ονόματα, η ρουμπινί ποικιλία έχει πολλά χαρίσματα. Ειδικά στη μύτη αναβλύζει νότες κέδρου και ευκάλυπτου, σε συνδυασμό με κόκκινα φρούτα και βανίλια. Επίσης, έχει κομψές τανίνες, που εναρμονίζονται με την καλή οξύτητα. Δοκιμάστε τη με κρέατα στη σχάρα.

• Χυδηριώτικο… από τη Λέσβο
  Στα Ομηρικά Έπη γίνεται συχνά αναφορά στον Λέσβιο Οίνο, από την ποικιλία Χυδηριώτικο. Η οικογένεια Λάμπρου με πείσμα έβαλε στον αμπελουργικό χάρτη την ιστορική ποικιλία και εξέλιξε τα προτερήματά της παράγοντας κρασιά κόκκινα, πορτοκαλί, ακόμα και λευκά. Στην ερυθρή εκδοχή δίνει γοητευτικά αρώματα κερασιού και βατόμουρου, εμπλουτισμένα με νότες τριαντάφυλλου, μελιού και κανέλας. Η πορτοκαλί version έχει πολύ ενδιαφέρον και κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο κοινό, με σημαία τις νότες μαρμελάδας εσπεριδοειδών. Δοκιμάστε το πρώτο με κοκκινιστό μοσχάρι και το δεύτερο με καπνιστό σολομό.

• Μαυρούδι… από Θράκη και Πελοπόννησο
  Από τις αρχαιότερες ποικιλίες, με δυνατό come back. Διεκδικεί θέση στο τραπέζι μας και στους γευστικούς συνδυασμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί της κατάφερε ο Οδυσσέας να μεθύσει τον Κύκλωπα. Είναι σύνθετη και πληθωρική, με ένα ζηλευτό αρωματικό μπουκέτο, που ξεκινάει με αρώματα μούρων, κράνων, μύρτιλων, κερασιών και φτάνει μέχρι νότες κανέλας, γαρίφαλου και τσαγιού. Δοκιμάστε τη με λαγό στιφάδο.

•  

  Κρασάτο… από τη Ραψάνη
  Στους αμπελώνες του Ολύμπου βρίσκουμε μια ερυθρή ποικιλία με κρυφά ταλέντα και πολλές μυθολογικές αναφορές. Το Κρασάτο για χρόνια κρυβόταν πίσω από τη διασημότητα του Ξινόμαυρου, ως συμπρωταγωνιστής μαζί με το Σαυρωτό στα ΠΟΠ κρασιά Ραψάνης. Αυτόνομο το Κρασάτο έχει και νόημα και ουσία. Στη μύτη χαρίζει αρώματα από γλυκά δαμάσκηνα μαζί με ωραίες νύξεις δέρματος και στο στόμα έχει γλυκά και πιπεράτα μπαχαρικά. Δοκιμάστε το με αρνάκι στη σούβλα.

• Ρωμαίικο… από την Κρήτη
  Στην Κρήτη υπάρχουν πολλές ντόπιες ποικιλίες με χαρακτήρα. Το Ρωμαίικο είναι μία από τις αρχαιότερες και η ποιοτική αυτουργός για το γνωστό Μαρουβά. Αν και είναι ευοξείδωτη, με ελαφρύ χρώμα, μόλις τα σταφύλια της λιαστούν στον ήλιο, γεννάει ένα υπέροχο γλυκό κρασί με αποπλανητικά αρώματα περγαμόντου, κυδωνιού και μελιού και πικρές νότες από φλούδες εσπεριδοειδών. Το στόμα είναι τόσο πλούσιο, που καταλαμβάνει τον ουρανίσκο και παραμένει ευτυχώς πάρα πολύ. Δοκιμάστε τη με γλυκά του ταψιού, πορτοκαλόπιτα και παλαιωμένα μπλε τυριά.

φωτογραφίες: iStock/Ideal Image

Πηγή: eatme Φεβρουαρίου. Το eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής