Ο ψευτομουφτής Ξάνθης έγραψε άρθρο για την «τουρκική μειονότητα Θράκης» λίγο πριν τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν

Τι αναφέρει το άρθρο

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Με τίτλο «Τα προβλήματα που βιώνει η μουσουλμανική ‘τουρκική’ μειονότητα της ‘Δυτικής Θράκης’» δημοσιεύθηκε ενώ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην ιστοσελίδα haberler.com με πηγή κρατικό πρακτορείο Anadolu άρθρο γνώμης ο ψευδομουφτής Ξάνθης Μουσταφά Τράμπα,

Τι υποστηρίζεται στο άρθρο:

Το άρθρο αναφέρει τα εξής:

Ο Μουσταφά Τράμπα, ‘Μουφτής Ξάνθης’ στην Ελλάδα, περιέγραψε τα προβλήματα και τα αιτήματα της μουσουλμανικής ‘τουρκικής’ μειονότητας ‘Δυτικής Θράκης’ στην Ελλάδα. Εξετάζονται επίσης θέματα όπως το πρόβλημα της Μουφτείας, η προσέγγιση των τουρκοϊσλαμικών κειμηλίων και το πρόβλημα της εκπαίδευσης.

Ο Μουσταφά Τράμπα, ‘Μουφτής Ξάνθης’ στην Ελλάδα, έγραψε στο Αnadolu Analiz για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Μουσουλμανική ‘Τουρκική’ Μειονότητα της ‘Δυτικής Θράκης’ στην Ελλάδα και τα αιτήματά της προς επίλυση στον Π/Θ Μητσοτάκη.

Με την Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, η ‘τουρκική κοινότητα’ στη ‘Δυτική Θράκη’ αναγνωρίστηκε ως «μειονότητα».

Τα άρθρα 37 και 44 της Συνθήκης της Λωζάνης περιλαμβάνουν κανονισμούς σχετικά με τα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία. Ενώ το άρθρο 45 αναφέρει ότι τα δικαιώματα αυτά που αναγνωρίζει η Τουρκία στις μη μουσουλμανικές μειονότητες ισχύουν αντίστοιχα και για την Ελλάδα ως προς την μουσουλμανική μειονότητα που βρίσκεται στην επικράτειά της.

Μετά από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, η Μουσουλμανική ‘Τουρκική’ Μειονότητα της ‘Δυτικής Θράκης’ αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Παραβιάστηκαν πολλά από τα δικαιώματά μας που απορρέουν από τις συμφωνίες και τα πρωτόκολλα που έχουν υπογραφεί μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και τις διεθνείς συνθήκες. Ως κοινότητα, υποστήκαμε διάφορες πιέσεις και προβλήματα με αυθαίρετες πρακτικές. Πολλές από αυτές τις υπάρχουσες συμφωνίες ακυρώθηκαν με διατάγματα που εκδόθηκαν στο εσωτερικό δίκαιο. Τα προβλήματά μας σε θεμελιώδη ζητήματα, που αποτελούν τη βάση της κοινότητάς μας, όπως η Μουφτεία, τα ιδρύματα, η εκπαίδευση και η αδυναμία έκφρασης της ταυτότητάς μας, αντί να επιλυθούν, απομακρυνόντουσαν συνεχώς από τους στόχους και τους σκοπούς τους, κάτι που συνεχίζεται έως και σήμερα.

Το πρόβλημα της Μουφτείας

Μια από τις σημαντικότερες παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων αφορά το πρόβλημα των μουφτήδων. Εγώ αξιολογώ το πρόβλημα της Μουφτείας ως ένα πρόβλημα ανομίας. Εμείς ως ‘Τούρκοι’ της ‘Δυτικής Θράκης’, δεν ζητάμε ένα σύστημα και πρακτικές που έχουμε εφεύρει από μόνοι μας εμείς οι ίδιοι. Η πηγή των αιτημάτων μας βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. Εμείς θέλουμε την εφαρμογή των Συνθηκών της Κωνσταντινούπολης του 1881, της Αθήνας του 1913 και της Λωζάνης του 1923 και του νόμου 2345/1990.

Η Ελλάδα παραβλέπει και παραβιάζει αυτές τις συνθήκες. Όπου τελευταία, θέσπισε το νόμο αριθ. 4964 για τις Μουφτείες. Ο εν λόγω νόμος περιέχει μια διάταξη που καταργεί πλήρως την αυτονομία των Μουφτειών και τις υποβαθμίζει ως μια συνηθισμένη απλή κυβερνητική υπηρεσία και ως δημόσιους υπαλλήλους. Με αυτόν τον νόμο, το κράτος έπληξε πλήρως τη φήμη των Μουφτειών.

Η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πολιτική άρνησης της ‘τουρκικής ταυτότητας’ της μειονότητας. Ενώ από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση κάνει συνεχώς λόγο για σεβασμό του Ισλάμ και των θρησκευτικών λειτουργών. Θα μπορούσατε όμως εσείς να σκεφτείτε μια κοινότητα χωρίς την εθνική της ταυτότητα; Η εθνική ταυτότητα είναι εξίσου ιερή με τη θρησκευτική ταυτότητα. Το να είσαι ‘Τούρκος’ και μουσουλμάνος είναι σαν σάρκα και οστά. Δεν είναι δυνατόν να αναφερθείτε στην μουσουλμανική ‘τουρκική’ μειονότητα της ‘Δυτικής Θράκης’ βάσει της θρησκευτικής τους ταυτότητας, αγνοώντας την ‘τουρκική ταυτότητά’ της. Αυτό είναι απαράδεκτο. Μπορώ να πω ότι οι Μουσουλμάνοι ‘Τούρκοι’ της ‘Δυτικής Θράκης’, παρά το γεγονός ότι έχουν υποστεί τόση καταπίεση και αδικία και παρά το γεγονός ότι έχει επιχειρηθεί να αφομοιωθούν με διάφορες μεθόδους, έχουν καταφέρει να επιβιώσουν μέχρι σήμερα στο πνεύμα της ενότητας και της αλληλεγγύης με τη Μουσουλμανικότητά τους και την ‘Τουρκικότητά’ τους, γεγονός που οφείλεται στην αυστηρή τήρηση των εθνικών και θρησκευτικών εθίμων και παραδόσεων. Αυτό που μας κρατά όρθιους είναι η Μουσουλμανικότητα και η ‘Τουρκικότητα’. Αν διαχωριστεί το ένα από το άλλο, θα χαθούν και τα δύο. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε την ζωή μας στη ‘Δυτική Θράκη’, πρέπει να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τις εθνικές και θρησκευτικές αξίες που μας στηρίζουν. Γιατί τα έθνη ζουν όσο τιμούν τη θρησκεία, την ιστορία και τους προγόνους τους. Αν σπάσουν αυτοί οι ευγενείς δεσμοί, θα χαλάσουν.

Η προσέγγιση του ελληνικού κράτους στα ‘τουρκοϊσλαμικά’ κειμήλια

Όσον αφορά το σεβασμό του ελληνικού κράτους προς το Ισλάμ και τα ιερά μας, η Ελλάδα έχει καταστρέψει ‘τουρκοισλαμικά’ κειμήλια και τζαμιά σε πολλές περιοχές με συνέπεια να διαγραφούν 6 αιώνες πολιτισμού και κουλτούρας αυτών των τόπων.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη των Αθηνών του 1913, τα κοιμητήρια στην Ελλάδα υπόκεινται στην ιδιοκτησία των ιδρυμάτων και δεν μπορούν να πειραχτούν.

Δεν έχουν απομείνει κοιμητήρια σε περιοχές όπου δεν ζουν ‘Τούρκοι’. Σήμερα, παρά την παρουσία δεκάδων χιλιάδων μουσουλμάνων ‘Τούρκων’ στην Ξάνθη της ‘Δυτικής Θράκης’, το νεκροταφείο του Πετεινού λεηλατήθηκε. Ενώ το τζαμί Χεμετλί και το τζαμί Γενίτσε Μπαζάρ στην Ξάνθη είναι έτοιμα να πέσουν και περιμένουν εδώ και χρόνια να αποκατασταθούν. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, που αποκαλείται η πόλη των μιναρέδων, δεν έμεινε ούτε ένας μιναρές. Αυτός είναι ο σεβασμός προς το Ισλάμ και τα θρησκευτικά ιερά και όσια;

Το πρόβλημα της εκπαίδευσης

Ένας άλλος σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των προβλημάτων που βιώνει η Μουσουλμανική ‘Τουρκική’ μειονότητα της ‘Δυτικής Θράκης’ είναι το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Τα δικαιώματα που αποκτήσαμε από τη Διεθνή Συνθήκη της Λωζάνης που υπογράφηκε το 1923 και τα πρωτόκολλα εκπαίδευσης που υπογράφηκαν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας τα επόμενα χρόνια δεν εφαρμόστηκαν ποτέ πλήρως.

Όπως σε πολλούς άλλους τομείς έτσι και στην εκπαίδευση τα δικαιώματά μας πάντα καταπατούνταν. Για παράδειγμα, κάθε χρόνο κλείνουν τα σχολεία μας με την αιτιολογία της έλλειψης μαθητών και δεν δίνεται άδεια να ανοίξουν δίγλωσσα νηπιαγωγεία στις μητρικές μας γλώσσες, την τουρκική και την ελληνική.

Το σχολείο μας αποτελείται από ένα κτίριο, που το μισό είναι ξύλινο και χτίστηκε ως καπναποθήκη κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας της Ξάνθης. Το σχολικό κτίριο είναι πολύ παλιό και απέχει πολύ από τις φυσικές συνθήκες που πρέπει να έχει ένα κανονικό σχολικό κτίριο.

Οι 570 μαθητές του σχολείου μας λαμβάνουν εκπαίδευση σε συνολικά 20 αίθουσες διδασκαλίας. Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ξάνθης έχει κλείσει τις 5 αίθουσες διδασκαλίας στο υπόγειο και δεν επιτρέπεται η χρήση τους ως αίθουσες διδασκαλίας.

Ως εκ τούτου, το σημερινό σχολικό κτίριο πέρα από τις φυσικές συνθήκες είναι εντελώς ανεπαρκές για τον υπάρχοντα αριθμό μαθητών. Οι μαθητές μας αναγκάζονται να διαβάζουν σε εξαιρετικά στριμωγμένες αίθουσες διδασκαλίας. Το αίτημά μας για ένα νέο σχολικό κτίριο λόγω αυτής της κατάστασης, δεν έχει απαντηθεί εδώ και 10 χρόνια από την κυβέρνηση. Την περασμένη εβδομάδα, η Επιτροπή του Μειονοτικού Γυμνασίου-Λυκείου Ξάνθης και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων απέστειλαν επιστολή στον Π/Θ Κυριάκο Μητσοτάκη σχετικά με το πρόβλημα του σχολικού κτιρίου και ζήτησαν να βρεθεί μια λύση. Η δική μας προσδοκία είναι ο Π/Θ να απαντήσει θετικά σε αυτή την επιστολή.

(Ο Μουσταφά Τράμπα είναι ο ‘Μουφτής Ξάνθης’, Ελλάδα)

Οι απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τη συντακτική πολιτική του πρακτορείου Anadolu.