Η σιωπή τρέφει τη βία

Φανταστείτε μια γυναίκα που χαμογελά, μιλά για την καθημερινότητά της, φροντίζει τα παιδιά της ή πηγαίνει στη δουλειά της. Όμως, πίσω από αυτό το χαμόγελο κρύβεται πόνος. Κρύβεται φόβος. Κρύβεται σιωπή. Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες; Πόσες φορές έχουμε αγνοήσει τα σημάδια, είτε από αδιαφορία, είτε από την ελπίδα ότι «δεν είναι δική μας υπόθεση»;

Η κακοποίηση γυναικών είναι ένα από τα πιο σοβαρά και διαρκή προβλήματα της κοινωνίας μας. Δεν είναι ζήτημα που πρέπει να περιορίζεται σε μία ημέρα ευαισθητοποίησης ή μια επετειακή αναφορά. Είναι μια καθημερινή πραγματικότητα για εκατομμύρια γυναίκες που ζουν στο σκοτάδι, κρυμμένες πίσω από τον φόβο και τη ντροπή.

Η σιωπή είναι ο μεγαλύτερος εχθρός

Η βία κατά των γυναικών συχνά δεν «φωνάζει». Αντίθετα, η σιωπή είναι εκείνη που την ενισχύει. Θύματα κακοποίησης δυσκολεύονται να μιλήσουν, είτε από τον φόβο ότι δεν θα τις πιστέψει κανείς, είτε από την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Σε έναν κόσμο όπου η εμφάνιση και η κοινωνική εικόνα έχουν τόσο μεγάλη σημασία, πολλές γυναίκες προτιμούν να κρύψουν την αλήθεια, για να μην στιγματιστούν.

Το να μιλάμε για την κακοποίηση δεν πρέπει να είναι ταμπού. Αντιθέτως, πρέπει να γίνεται μέρος της καθημερινής μας συζήτησης, ώστε να ενθαρρύνουμε περισσότερες γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή τους. Κάθε ιστορία που μοιράζεται, κάθε θύμα που βρίσκει το θάρρος να ζητήσει βοήθεια, είναι ένα βήμα προς την αλλαγή.

Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους είναι ότι η κακοποίηση αφορά μόνο συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις ή ευάλωτες ομάδες. Η πραγματικότητα είναι ότι μπορεί να συμβεί παντού: σε μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, σε μια φίλη, σε μια συνάδελφο, ακόμα και σε μια γυναίκα που φαίνεται «ισχυρή».

Η κακοποίηση δεν κάνει διακρίσεις.

Πόσες φορές έχουμε δει σημάδια που αγνοήσαμε; Ένα βλέμμα γεμάτο φόβο, μια αλλαγή συμπεριφοράς, μια γυναίκα που απομακρύνεται από φίλους και οικογένεια. Αυτά τα «μικρά» σημάδια μπορεί να είναι κραυγές βοήθειας που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.

Η ευθύνη για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών δεν ανήκει μόνο στις αρχές, στους ειδικούς ή στα θύματα. Ανήκει σε όλους μας. Κάθε φορά που παραμένουμε σιωπηλοί ή κλείνουμε τα μάτια, γινόμαστε μέρος του προβλήματος. Το να μιλάμε, να ενημερώνουμε και να δείχνουμε αλληλεγγύη είναι το πρώτο βήμα για να σταματήσουμε αυτόν τον κύκλο βίας.

Η γνώση είναι δύναμη

Πολλές γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι έχουν δικαιώματα, ότι υπάρχουν γραμμές υποστήριξης, ότι δεν είναι μόνες. Είναι κρίσιμο να ενημερώνουμε για τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες, όπως η γραμμή 15900 στην Ελλάδα, και να προωθούμε τη συνεργασία με οργανισμούς που υποστηρίζουν γυναίκες θύματα κακοποίησης.

Η σημασία της αλληλεγγύης

Μια μικρή πράξη καλοσύνης μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά. Ίσως είναι μια συζήτηση, μια ερώτηση όπως «Είσαι καλά;», ή η παροχή πληροφοριών για το πού μπορεί να βρει βοήθεια. Μερικές φορές, αυτό που χρειάζεται μια γυναίκα για να ξεκινήσει τη διαδικασία της απελευθέρωσης είναι να νιώσει ότι κάποιος την βλέπει και την ακούει.

Η κακοποίηση δεν είναι ένα ζήτημα που μπορεί να περιμένει. Κάθε μέρα, γυναίκες γύρω μας χρειάζονται μια φωνή, ένα χέρι, μια ελπίδα. Δεν είναι πάντα εύκολο να δεις τα σημάδια, αλλά είναι στο χέρι μας να είμαστε πιο προσεκτικοί, πιο ανθρώπινοι.

Μπορεί να είναι η γειτόνισσά σου, η φίλη σου, η συνάδελφός σου. Ίσως να μην σου το πει ποτέ. Ίσως χρειαστεί απλώς να νιώσει ότι δεν είναι μόνη. Ένα χαμόγελο, μια κουβέντα, ένα «είμαι εδώ αν χρειαστείς κάτι» μπορεί να γίνει η αρχή για να αλλάξει τη ζωή της.

Ο κόσμος δεν αλλάζει με μεγάλα λόγια, αλλά με μικρές πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης. Ας κάνουμε τον κόσμο μας λίγο πιο φωτεινό, λίγο πιο ασφαλή, ξεκινώντας από σήμερα.

Κάθε γυναίκα αξίζει να ζει χωρίς φόβο. Κάθε γυναίκα αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Και όλοι μας μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Πηγή: SHEO.blog

Διαβάστε ακόμη

Το δόγμα Τραμπ αναδιατάσσει την Ανατολική Μεσόγειο: Πώς επηρεάζονται Αθήνα και Λευκωσία

«Μυστήριο τρένο» ο σιδηρόδρομος: Ζητήματα ασφαλείας και στον σταθμό Λαρίσης εξαιτίας της χρόνιας εγκατάλειψης

«Δεν θέλω άλλα πρόβατα, θέλω τα δικά μου»: Συγκλονίζει ο κτηνοτρόφος που χάνει το κοπάδι του λόγω ευλογιάς

Όργιο αστυνομικής βίας σε άλλη μια πορεία για τον Αλέξη - Κι όμως, κόσμος έσπασε τον αποκλεισμό και τραγούδησε στο μνημείο