Η επόμενη μέρα για Ελλάδα και Τουρκία μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών επιβεβαιώνει την αξία της Δημοκρατίας. Οι Aμερικάνοι επιλέγουν ό,τι θεωρούν σημαντικό για την ατομική και συνολική επιτυχία με κριτήρια που αφορούν αποκλειστικά την κοινωνία και τις ευαισθησίες τους. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Υπερδύναμη αφορούν και ολόκληρο τον κόσμο. Όμως το γεγονός αυτό δεν μπορεί να μας οδηγεί σε προσδοκίες πέραν των ενδιαφερόντων και των γεωστρατηγικών επιδιώξεων των ΗΠΑ.

Η παρουσία των ΗΠΑ σε μία διαφορετική Μέση Ανατολή διαμορφώθηκε από την Administration πολύ πριν την εμπλοκή του κυρίου Τράμπ στην ενεργό πολιτική, που τον έφερε στην Προεδρεία. Υπηρέτησε την ενιαία πολιτική και στρατηγική επιδίωξη των ΗΠΑ, έστω και αν ο τρόπος που επέλεξε ήταν διαφορετικός από τον παραδοσιακό άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Τη στιγμή που εξελίσσονται οι μετεκλογικές πολιτικές στις ΗΠΑ και πλησιάζει το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ o Υπουργός Εξωτερικών της γειτονικής μας Τουρκίας επικοινώνησε με τον Έλληνα ομόλογό του για να επανεξετάσουν προοπτικές συνομιλιών. Το νέο περιβάλλον που δημιουργείται μετά τις αμερικανικές εκλογές, ίσως να βρει μία Τουρκία με δημιουργική προσέγγιση, σε θέματα περιφερειακού, ενεργειακού και διεθνούς ενδιαφέροντος.

Τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου αξιολογούνται ως εξής:

Η Τουρκία προσπαθεί εναγωνίως να διατηρήσει θέση και πολιτικό λόγο περιφερειακού πρωταγωνιστή, παρ΄ όλο που δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά που απαιτεί ο ρόλος. Ταυτοχρόνως ενισχύει το πλέγμα αμφισβητούμενων συμφερόντων, που επιτρέπει πολιτικό θράσος και ανοχή σε απειλές και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι Υπερδυνάμεις και η ΕΕ προσεγγίζουν την Τουρκία με τρόπο που δεν ανταποκρίνεται απολύτως στις εθνικές μας προσδοκίες, αλλά ταυτοχρόνως επιβεβαιώνουν με το τρόπο τους τον προβληματισμό, που έχει προκαλέσει η πρόσφατη τουρκική πολιτική.
Εκτιμάται ότι η συνεχής ενασχόληση με τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας αποπροσανατολίζει και φορτίζει τον Ελληνικό λαό. Προτιμότερο είναι να αναδεικνύονται τα Ελληνικά συμφέροντα και οι επιδιώξεις, ο τρόπος που αυτά υπηρετούνται και εξυπηρετούνται, καθώς επίσης και οι πρωτοβουλίες των Ελληνικών Κυβερνήσεων, που έχουν φέρει την Τουρκία σε κατάσταση διεθνούς απόγνωσης και απελπισίας.
Η δραστηριοποίηση της Ελληνικής Διπλωματίας θα πρέπει να αρχίσει να αποφέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα, που θα αποτρέψουν οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και θα συμβάλουν στην εκμετάλλευση των ενεργειακών δυνατοτήτων που παρέχει η ευρύτατη περιοχή μας.
Οι δυνατότητες, που παρέχονται από τη διεθνή πρακτική, προφανώς προσφέρουν εναλλακτικές προτιμότερες από την απ΄ ευθείας προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη (ΔΔΧ). Η περίπτωση με την Αλβανία αποδεικνύει ότι μόνο όταν εξαντληθούν όλα τα μέσα και οι δυνατότητες, τότε ως μοναδική οδός ρύθμισης εκκρεμοτήτων απομένει η προσφυγή στη Χάγη.
Οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και όλοι αυτοί που μπορούν να προχωρήσουν στην έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων απαιτούν από την Ελλάδα καλή οργάνωση των επιδιώξεων και απαιτήσεων της. Αυτή η απαίτηση συμπεριλαμβάνει τη διπλωματική κινητικότητα της χώρας, τη νομική θεμελίωση των απαιτήσεών μας, αλλά επεκτείνεται και στην έγκαιρη παρουσίαση των ενοποιημένων επιδιώξεων και στόχων, που έχουν διαμορφωθεί στις διευρυμένες συνεργασίες χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις. Δυστυχώς η Τουρκία μέχρι τώρα επιλέγει με διάφορες προφάσεις να απουσιάζει, ισχυριζόμενη ακόμα και μεθόδευση αποκλεισμού της.
Η Ελλάδα διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις ενός σταθερού και δημιουργικού συνομιλητή. Το ενδιαφέρον της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων της χώρας διακριτικά δείχνει την απόρριψη στερεοτύπων του παρελθόντος. Η σταθερότητα και η αξιοπιστία της Δημοκρατίας μας επιτάσσει να ηγούμεθα με πρωτοβουλίες και όχι να παρακολουθούμε τουρκικές προκλήσεις. Η εξοπλιστική αναβάθμιση μας προσθέτει αξία στο ρόλο που διαδραματίζουμε στο σύγχρονο κόσμο μας.
Οι κυβερνήσεις φέρουν την ευθύνη υλοποίησης της εντολής του εκλεκτορικού σώματος. Οι αντιπολιτεύσεις ασκούν κριτική, αλλά στην προσπάθεια προώθησης των εθνικών συμφερόντων συμμετέχουν ουσιαστικά χωρίς να απομακρύνονται από τις προγραμματικές και ιδεολογικές τους θέσεις.

Με προσήκοντα σεβασμό προς όλους όσους εκφράζουν εντονότατη ανησυχία για την εξασφάλιση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, που σαφώς υπερέχουν των συμφερόντων μας, αντιπαραβάλλεται η αποτελεσματικότητα διπλωματικών επιλογών, που επιτρέπουν στην Ελλάδα να συμμετέχει στην επεξεργασία μεγάλων θεμάτων, όπως η αντιμετώπιση της Πανδημίας, η ενεργειακή ασφάλεια για την Ευρώπη, η ανάπτυξης στην Ανατολική Μεσόγειο, η αντιμετώπιση των περιβαλλοντολογικών προκλήσεων, η προσαρμογή στις νέες τεχνολογίες. Καθυστερήσεις και αδυναμίες καταγράφονται, αλλά δεν αποτελούν το κυρίαρχο και μοναδικό στοιχείο της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας.

Οι εκλογές στις ΗΠΑ προσέθεσαν νεώτερη δυναμική στον πολιτικό διάλογο, αλλά και διεθνείς επανατοποθετήσεις, όπως αυτή που εγκαίρως σηματοδοτεί η Τουρκία με την επικοινωνία των δύο Υπουργών Εξωτερικών. Η πολιτική κίνηση της Άγκυρας θα πρέπει να αξιολογηθεί στο πλαίσιο πολιτικής επικοινωνίας ή και αποτροπής ακραίων καταστάσεων. Μπορεί και πάλι να οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Όμως σημασία έχει ότι ακόμη επικρατεί η διπλωματία ενισχυμένη αποφασιστικά κυρίως από τις επιλογές των ΗΠΑ και της ΕΕ.