?θηση

Παρακολουθώντας ένα 16χρονο να καταναλώνει ώρες ατελείωτες στη χρήση ειδικού λογισµικού, προκειµένου να boost-άρει τον υπολογιστή του, αναρωτήθηκα προς τι ο κόπος… «Μα, για να έχω περισσότερη δύναµη και ταχύτητα, να µην κολλάνε οι εφαρµογές, να κάνω αυτό που θέλω γρήγορα. Κερδίζω χρόνο και το ευχαριστιέµαι. Πώς µπορείτε και κάθεστε και περιµένετε» η απορηµένη απάντηση του εφήβου, και έστρεψε ξανά τα µάτια του στην οθόνη... Αλήθεια, πώς µπορούµε…

Μια γενιά που κυνηγάει τη ζωή, βιάζεται να πετύχει, αναζητεί τρόπους, διεξόδους και εναλλακτικές, boost-άρει που λέγαµε και συναντά µπροστά τον διαχειριστή. Οχι της πολυκατοικίας, αλλά της ζωής του.  Με µικροαλλαγές, µικροδιορθώσεις, «διευθετησούλες», τακτοποιήσεις που κάτι αλλάζουν, κάτι διορθώνουν από τα στρεβλά έως και «πονηρά» ανόητα του παρελθόντος, όµως το πράγµα δεν «τραβάει», δεν αλλάζει περιεχόµενο και ταχύτητα. Ασφυκτιούν (κυρίως) οι νέοι άνθρωποι.

Και συνδέουν την πολιτική µε την καθυστέρηση, την υπερφόρτωση του «συστήµατος», την επανάληψη των ίδιων τετριµµένων προτάσεων και διαδικασιών, τις άκριτες µεταφορές από την Εσπερία… Και κοινωνία δίχως αξιοπιστία στην πολιτική οδηγεί (εκτός των άλλων) και στον τεχνο-freak φασισµό… Μπορεί σε ορισµένους να φανεί περίεργο πώς όλα αυτά µπορούν να συνδέονται µε τη συνταγµατική αναθεώρηση. Και όµως!

Αρκεί η γενικευµένη συζήτηση για τον συνταγµατικό µας χάρτη -η επιβεβαίωση των µεγάλων αλλαγών που είναι πια αναγκαίες σε ένα ευρύτατο θεσµικό πεδίο- για να λειτουργήσει ως προωθητική δύναµη για τις ζωντανές και δηµιουργικές δυνάµεις της κοινωνίας, και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Ναι, τα πράγµατα µπορούν να αλλάξουν και βέβαια όχι µόνο γύρω από τη λειτουργία του πολιτικού συστήµατος. Από τη δικαιοσύνη µέχρι την εκπαίδευση, την κατοχύρωση των δικαιωµάτων, των δηµόσιων αγαθών αλλά και της ελευθερίας επιλογών.

Σε µια σύγχρονη, ανοιχτή, δηµοκρατικά οργανωµένη κοινωνία, µε νέους συµµετοχικούς για τους πολίτες (και ιδιαίτερα τους νέους) θεσµούς, που τους µετατρέπουν από καταναλωτές της δηµοκρατίας και παραγωγούς. Και ίσως αλλάξουν όλα, µπας και αλλάξουµε και εµείς. Η συνταγµατική αναθεώρηση αυτήν τη φορά δεν µπορεί, ούτε  πρέπει να είναι µια τυπική, κλειστή διαδικασία του πολιτικού συστήµατος. Τα κόµµατα, µε πρώτη την κυβέρνηση, οφείλουν να ανοίξουν αυτήν τη διαδικασία στην κοινωνία. Και να συζητηθούν όλα από όλους. Για να µη χαθεί και αυτή η ευκαιρία.

Διαβάστε ακόμη

Η σφαίρα που πήρε την αθωότητα μιας γενιάς: 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη και η μνήμη δεν σβήνει

Αυτά είναι τα ακριβά φάρμακα που θα διατίθενται και σε ιδιωτικά φαρμακεία από τον Ιανουάριο

Ανατροπή στη δολοφονία Καρυώτη: «Μου δώσανε φράγκα για να ομολογήσω, να μείνει μεταξύ μας»

Δώρο Χριστουγέννων για όλους; Παλιά ιστορία που πονάει – Πώς καθιερώθηκε