Εύλογες, κοινές ελπίδες

Με το Brexit σε αναβρασµό και χωρίς να έχω τα φόντα να σχολιάσω τη διχαστική, κάποτε αντιφατική πολιτική µας τοπογραφία, νοµίζω πως κάποια στιγµή (κι αυτή η στιγµή είναι ΤΩΡΑ) θα έπρεπε να καταγράψουµε µε απλό τρόπο τα βασικά «αγκάθια» της σχέσης µας µε τους δανειστές και τον εξωτερικό παράγοντα γενικότερα. Καθώς η ενηµέρωση που δεχόµαστε πολύ αραιά παρουσιάζει εκτιµήσεις για το µέλλον, ας σεβαστούµε τουλάχιστον πως η κρίση συµπληρώνει ήδη εννέα χρόνια από το Καστελόριζο και πηγαίνει τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω, που στην ατµόσφαιρα υπήρχαν σύννεφα αλλά δεν εκτιµήθηκαν σωστά.

Υπάρχουν µερικές επιπτώσεις από τα µνηµόνια και τους επάλληλους διαπραγµατευτικούς γύρους που θα έπρεπε να τις εξετάσουµε προσεκτικά. Μία επίπτωση είναι η υποθήκευση, επί πολλές δεκαετίες, του όποιου εθνικού πλούτου. Κοντολογίς, δεν έχουµε τι να πουλήσουµε. Μια δεύτερη προέρχεται από εκείνο το υποχρεωτικό πλεόνασµα του 3,5% που θα φορτωθούµε µερικά ακόµη κρίσιµα χρόνια. Η όποια κυβέρνηση προκύψει εκτιµώ πως πρέπει να τα ρυθµίσει υπέρ της χώρας. Μπορεί να πάρει καιρό, αλλά καιρό έχουµε. Τρόπο να ξεφύγουµε δεν έχουµε.

Κι όµως, οι Βρυξέλλες, µασώντας βέβαια τα λόγια τους, άφησαν ένα µικρό περιθώριο να συζητήσουν µαζί µας, τουλάχιστον για το υψηλό πλεόνασµα. Και µάλιστα, το µουρµούρισαν τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωµατική αντιπολίτευση. ∆εν µιλάµε για ελπίδες ακόµη, αλλά για ένα άνοιγµα µιας χαραµάδας.

∆εν είναι ώρα να περιµένουµε θαύµατα, αλλά πρέπει να πάψει το φαινόµενο προεκλογικώς όλα να εµφανίζονται δυνατά και στην πράξη να ξαναπέφτουµε στα ίδια. ∆εν µας αξίζει, δεν µας τιµά. Ο απώτερος στόχος, βέβαια, είναι κοινός: να φτάσουν οι όποιες προτάσεις βελτίωσης των όρων της επιτήρησης µετά τα µνηµόνια στο εισόδηµα του γενικού κοινού.  

Είναι βέβαια σχεδόν ακατόρθωτο να συµβεί κάτι τέτοιο σύντοµα, αλλά µια αξιόπιστη εκτίµηση, χωρίς κορδελάκια, πολύ θα τη θέλαµε οι πολίτες. Μέσα στη δίνη των εξαγγελιών και των µελλοντικών παροχών, ας κρατήσουµε το αερόστατο δεµένο στη γη κι ας πιάσουµε το αδικηµένο µπακαλοτέφτερο.

Διαβάστε ακόμη

Η επίθεση των γαλάζιων βουλευτών κατά του ΥΠΑΑΤ για το «Μέτρο 23», το φρέσκο γάλα του Σαμαρά ο Νικολόπουλος που στέκεται πίσω από τον Σαμαρά

Πώς «διαβάζει» η κυβέρνηση το τοπίο και γιατί έρχονται νέα… γαλάζια ραντεβού

Όπου φύγει φύγει οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ: Αδειάζουν τα νοσοκομεία - «Έχουμε εξοπλισμό, δεν έχουμε χέρια»

Τριπλάσιοι φόροι στα ακίνητα από το 2027: Τι φέρνει το νέο Τέλος Τοπικής Ανάπτυξης