Για την κληρονομιά του προοδευτικού εκσυγχρονισμού

Μεγαλώνοντας τη δεκαετία του 1970 σε ένα κεφαλοχώρι, κάποτε, του Νομού Κοζάνης, την Εράτυρα, άκουγα καθημερινά στο κρατικό ραδιόφωνο, από τις 4 μέχρι τις 5 το απόγευμα, το Ποπ και το Ροκ (κάθε Παρασκευή) Κλαμπ του Γιάννη Πετρίδη. Από αυτές τις εκπομπές πρωτογνώρισα, ή γνώρισα καλύτερα τους Bob Dylan, Joan Baez, Pete Seeger, Peter Paul and Mary, Everly Brothers, Elvis, Muddy Waters, John Lee Hooker, Police, Dire Straits, Rolling Stones, Beatles, Bee Gees, Boney M, Blondie, Boomtown Rats, Bruce Springsteen, κ.α.

Την εποχή που μεσουρανούσε η μουσική ντίσκο, οι ακροατές και οι ακροάτριες του Γιάννη Πετρίδη, του έθεταν συνεχώς τα ίδια ερωτήματα. Ποιο είναι το καλύτερο, το σημαντικότερο μουσικό συγκρότημα όλων των εποχών; Είναι οι Beatles, είναι οι Bee Gees, ή μήπως είναι οι Rolling Stones; Ποιος είναι ο ποιος σημαντικός τραγουδιστής όλων των εποχών; Ο Elvis Presley, ο Bob Dylan, άλλος, ποιος;
Αν θυμάμαι σωστά, υπομονετικά, ο Πετρίδης επαναλάμβανε συνεχώς την ίδια απάντηση, που μεταφέρω με δικά μου λόγια. Ήταν/είναι όλοι τους μεγάλοι και μη συγκρίσιμοι καλλιτέχνες. Ο καθένας στο είδος του και στην εποχή του.

Ξαναθυμήθηκα αυτήν την απάντηση και την εποχή της νεότητάς μου, με αφορμή το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και τα όσα διάβασα και άκουσα αυτές τις μέρες, για τη σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωτίστως, αλλά και με το Γιώργο Παπανδρέου.
Για τα μελλούμενα της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, έχει σημασία νομίζω, να αναστοχαστούμε αυτές τις μέρες, την ουσία της σχέσης του Κώστα Σημίτη με το Γιώργο και όχι με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Πέρα από τις σημαντικές διαφορές τους ως προσωπικότητες και ως βίωμα, είχαν σημαντικά κοινά στοιχεία, αυτοί οι δύο πολιτικοί της κεντροαριστερής Ελλάδας; Στοιχεία χρήσιμα για την προκοπή της χώρας στο μέλλον;

Ο Κώστας Σημίτης και ο Γιώργος Παπανδρέου, πέρα από τον κοσμοπολιτισμό και τον αντιδογματισμό τους, πέρα από τις εργατοώρες που έβαζαν για το κοινό καλό και την πίστη τους στις δυνατότητες της Ελλάδας και των Ελλήνων να τα καταφέρουν καλύτερα, να μεταρρυθμιστούν, να «εκσυχρονιστούν» προοδευτικά και αριστερά, είχαν και άλλα δύο ιδιαίτερα σημαντικά κοινά χαρακτηριστικά.
Και οι δυο τους, ήταν πολιτικοί της πεποίθησης (conviction politicians).

Kαι οι δυο τους, έστω και αν εκλέχτηκαν πρωθυπουργοί, υπήρξαν πολιτική, ιδεολογική και αισθητική μειοψηφία, μέσα στο ίδιο τους το κόμμα, αλλά και μέσα στη νεοελληνική κοινωνία...

Εκτιμώ πως οι προοδευτικές, εκσυγχρονιστικές, μεταρρυθμιστικές κυβερνητικές πολιτικές και κληρονομιές των δύο τελευταίων πρωθυπουργών του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν συγκοινωνούνται δοχεία άξια υποστήριξης από ολόκληρο τον προοδευτικό κόσμο της Ελλάδας, ανεξάρτητα από τη σημερινή κομματική του τοποθέτηση.

Το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα, όπως εκφράστηκε από τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου, είναι προοδευτικό εγχείρημα, που το χρειάζονται πρωτίστως τα πιο αδύναμα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά στρώματα της νεοελληνικής κοινωνίας. Αυτά τα στρώματα χρειάζονται ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό, μη πελατειακό κράτος, ένα εύκολα προσβάσιμο, ποιοτικό και δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας, μια λειτουργική δικαιοσύνη, καλά δημόσια σχολεία και τριτοβάθμια ιδρύματα, δημόσιες υποδομές, ισχυρούς ανεξάρτητους θεσμούς, κράτος πρόνοιας κ.α.

Είναι στρατηγικό λάθος, όταν το αξιακό φορτίο και τα κυβερνητικά επιτεύγματα του προοδευτικού εκσυγχρονισμού, δεν υποστηρίζονται συνεργατικά, από την πολύμορφη και πολυκομματική σήμερα, ελληνική κεντροαριστερά και αριστερά.

Είναι στρατηγικό λάθος, να αφήνει η προοδευτική Ελλάδα, τον ορισμό, τη διαχείριση και την ερμηνεία του όρου εκσυγχρονισμός στο δημόσιο λόγο και χώρο της χώρας, καθώς και στο φαντασιακό των πολιτών, κυρίως ή αποκλειστικά, στα χέρια της κεντροδεξιάς, των νεοφιλελεύθερων, της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Περιορίζεται το εύρος της ιδεολογικής, της κοινωνικής και πολιτικής επιρροής, περιορίζεται η μελλοντική κυβερνητική προοπτική ολόκληρης της κεντροαριστεράς και αριστεράς στην Ελλάδα, αν δεν υπερασπιστούν τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό και την κληρονομιά του, τώρα, οι προοδευτικοί πολίτες και τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα της Ελλάδας.

Η υπεράσπιση των επιτευγμάτων, καθώς και η ιδεολογική ανάδειξη του προοδευτικού εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα, αφορά και την πέραν του ΠΑΣΟΚ κεντροαριστερά και αριστερά, αν επιθυμεί να παίζει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις της χώρας...

Διαβάστε ακόμη

«Βόμβες» Τραμπ Τζούνιορ για Ουκρανία: Είναι πιο διεφθαρμένη από τη Ρωσία - Η στήριξη των ΗΠΑ ενδέχεται να σταματήσει

«Πατούν γκάζι» οι αγρότες: Δεν ικανοποιούνται από τις εξαγγελίες - Νέες κινητοποιήσεις σε Έβρο, Γιάννενα, Αθηνών - Λαμίας και Κρήτη

Πόσο ακριβότερο είναι φέτος το χριστουγεννιάτικο τραπέζι - Εκτοξεύονται οι τιμές σε κρέας και γλυκά

Formula 1: Παγκόσμιος πρωταθλητής ο Λάντο Νόρις!