Οι λέξεις έχουν βάρος στις γενοκτονίες

Το Ισραήλ επιδίδεται στη γενοκτονία επειδή, μεταξύ άλλων, οι δυτικοί αδιαφορούν πλήρως και του προμηθεύουν οπλισμό

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Σύμφωνα με τη δημόσια ραδιοφωνία των ΗΠΑ, NPR, «Κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, οι Ναζί αποκαλούσαν τους Εβραίους αρουραίους. Οι Χούτου που είχαν αναμιχθεί στη γενοκτονία των Τούτσι στη Ρουάντα αποκαλούσαν τους Τούτσι κατσαρίδες. Οι ιδιοκτήτες δούλων διά μέσου της Ιστορίας θεωρούσαν τους δούλους ζώα κατώτερα των ανθρώπων».

Σε ρεπορτάζ τής Le Monde διαβάζουμε, «Ο Γιοάβ Γκαλάντ, υπουργός άμυνας μέχρι την έξωσή του το 2024, δικαιολόγησε την πολιορκία [της Γάζας] λέγοντας: ‘Πολεμάμε ανθρώπινα ζώα και δρούμε ανάλογα’. Ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου από την πλευρά του τόνισε την αντίθεση ‘των υιών του φωτός’, που υφίστανται ‘τον βαρβαρισμό’ και ‘τον νόμο της ζούγκλας’». Όταν η άλλη πλευρά απαρτίζεται από υπανθρώπους, κάθε βιαιοπραγία εναντίον τους είναι καθήκον των «καλών» για να καθαρίσουν την κοινωνία από δαύτους.

Πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ κατέγραψε τη μεταχείριση Παλαιστινίων από τις ισραηλινές αρχές: «Τελείως γυμνοί, με δεμένα μάτια και με χειροπέδες και δεμένα πόδια για ώρες, ενώ οι Ισραηλινοί στρατιώτες τους πατούσαν τα κεφάλια και τα σώματα…»

Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ της Ιορδανίας περιέγραψε την κατάσταση στη Γάζα σε ομιλία στον ΟΗΕ χωρίς να μασήσει τα λόγια του: «Αυτή η ισραηλινή κυβέρνηση έχει σκοτώσει περισσότερα παιδιά, περισσότερους δημοσιογράφους, περισσότερους εθελοντές και περισσότερο ιατρικό προσωπικό από οιονδήποτε άλλο πόλεμο στην πρόσφατη μνήμη».

Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Όλμερτ δήλωσε πρόσφατα ότι αυτό που κάνει η χώρα του τώρα είναι «πολύ κοντά στο έγκλημα πολέμου» και «από κάθε άποψη αυτό είναι αποκρουστικό και αποτρόπαιο». Ενώ ένας εκπρόσωπος του ΟΗΕ είπε, «Είναι σημαντικό να αποκαλούμε μια γενοκτονία, γενοκτονία».

Η Γάζα ήταν ένα εξαιρετικά πυκνοκατοικημένο γκέτο 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων, που ζούσαν στην εξαθλίωση με καμιά ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους. Ο ιδανικός χώρος για την ανάπτυξη εξτρεμισμού. Έμοιαζε με χύτρα ταχύτητας που αργά ή γρήγορα θα έσκαζε.

Τώρα πλέον είναι μια έρημος ερειπίων όπως το Στάλινγκραντ το 1942.

Στη Δυτική Όχθη τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Η κυβέρνηση του Ισραήλ στηρίζει ανοιχτά τους ακραίους εθνικιστές που εκδιώκουν ή δολοφονούν Παλαιστινίους για να κλέψουν τις περιουσίες και τη γη τους. Στόχος είναι η παγίωση της παράνομης προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών.

Οι σχέσεις της κυβέρνησης με τον νόμο δεν είναι οι καλύτερες. Ο ίδιος ο Νετανιάχου είναι υπόδικος για σειρά κατηγοριών, μεταξύ των οποίων δωροληψία. Ένας από τους υπουργούς της κυβέρνησης, ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, έχει καταδικαστεί επανειλημμένα για υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων και ρατσισμό. Ένας από τους στόχους του είναι η κατάληψη του Όρους του Ναού και του τρίτου ιερότερου τόπου του Ισλάμ, του τεμένους Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ. Είχε κάποτε δηλώσει: "Το δικαίωμά μου, της συζύγου μου και των παιδιών μου να μετακινούμαστε στους δρόμους της Ιουδαίας και της Σαμάρειας [βιβλική ονομασία της Δυτικής Όχθης] είναι σημαντικότερο από εκείνο των Αράβων".

Ο ΟΗΕ έχει διαπιστώσει ότι «ένας στους πέντε κατοίκους της Γάζας – [σχεδόν] 500.000 – είναι αντιμέτωπος με λιμό» και «71.000 παιδιά και 17.000 μητέρες θα χρειαστούν επείγουσα ιατρική περίθαλψη λόγω ακραίου λιμού».

Το Ισραήλ επιδίδεται στη γενοκτονία επειδή, μεταξύ άλλων, οι δυτικοί αδιαφορούν πλήρως και του προμηθεύουν οπλισμό, υπάρχει ατιμωρησία και υπάρχει ένα αρχαίο βιβλίο που γράφτηκε πριν από 3000 χρόνια που λέει ότι αυτή η γη είναι μόνο γι’ αυτό. Ο καθηγητής των ανθρωπιστικών επιστημών και επιβιώσας του Ολοκαυτώματος, Έλι Βιζέλ, είχε πει κάποτε για να ερμηνεύσει τα ναζιστικά εγκλήματα ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η αδιαφορία. Ακριβώς αυτό συμβαίνει σήμερα στον πολιτισμένο κόσμο. Και δεν μιλώ για την κυβέρνηση των δισεκατομμυριούχων αρνητών της κλιματικής αλλαγής και των εμβολιασμών των ΗΠΑ. Μιλώ για την Ευρώπη στην οποία βρίσκεται και η Ελλάδα.

Οι Παλαιστίνιοι επί δεκαετίες έχουν ελάχιστα δικαιώματα, απομονωμένοι πίσω από φράχτες και τοίχους, υφιστάμενοι εξευτελισμούς σε σημεία ελέγχου, βλέποντας τις περιουσίες τους να υφαρπάζονται χωρίς ελπίδα δικαιοσύνης. Αυτή η κατάσταση είναι μη βιώσιμη. Η μόνη λύση είναι η ειλικρινής προσέγγιση στο πλαίσιο δύο ανεξάρτητων κρατών μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Οτιδήποτε άλλο διαιωνίζει τον εξτρεμισμό και τη βία.

Τα έθνη ποτέ δεν δημιουργούνται με βάση την ηθική αλλά την ισχύ. Η Ιστορία όμως που γράφουν μετέπειτα είναι σχεδόν πάντα αποστειρωμένη, γεμάτη αυταπάτες και διαστρεβλώσεις του φυλετισμού. Η ανθρωπότητα απαρτίζεται από εμάς τους καλούς και τους άλλους τους κακούς που επιζητούν την καταστροφή μας. Χειρότερος τρόπος γραφής και καλύτερη συνταγή μίσους και γκρεμίσματος δεν υπάρχει.

Ο Αισχύλος το συνόψισε στο έργο του, Πέρσαι: «Η αλαζονεία όταν ωριμάσει / καρπίζει της απώλειας το στάχυ / απ' όπου θερίζει καρπούς γεμάτους δάκρυα».

Διαβάστε ακόμη