Δολοφονία στη Ρόδο: Σκύλευση της ανθρώπινης ύπαρξης

Εννοώ την έκθεση στο ευρύ κοινό πτωµάτων δολοφονηµένων ανθρώπων, µε ενίοτε συγκολληµένα τα κοµµάτια τους. Στο µεταξύ, η Αστυνοµία συνιστά να αποφεύγεται η έκθεση ανηλίκων, ειδικά νηπίων, στον δηµόσιο ψηφιακό χώρο. Αυτή τα λέει, αυτή τα ακούει. Αλλά η σκύλευση συνεχίζεται. Η δολοφονία µιας νέας φοιτήτριας στη Ρόδο ώσπου να διαλευκανθεί οδήγησε πάλι σε πλήρη παραβίαση της ανθρώπινης ύπαρξης. Το αρχικά φλουταρισµένο της πρόσωπο τάχιστα απέκτησε τα κανονικά του χαρακτηριστικά, ενώ µερικοί ανεγκέφαλοι έδειξαν το πτώµα της φάτσα κάρτα, νοµίζοντας πως θα κερδίσουν αναγνώστες.

Δεν παραξενεύοµαι µε τέτοιες γαϊδουριές (κι ας αδικώ τα έρµα τα γαϊδουράκια), αλλά εδώ δεν χρειάζεται καµία δικαιολογία και µασκάρισµα. Οποιος το κάνει ή το ξανακάνει, να υποστεί οικονοµική θανάτωση και σπάσιµο της «επικοινωνιακής ραχοκοκαλιάς του». Αυτό κι αν είναι στιγµιαίο και αρπακολλατζίδικο κακούργηµα. ∆ιότι η ∆ικαιοσύνη, ακόµη κι αν ενεργήσει, έχει τους χρόνους της.

∆εν είναι αυτό το εργαλείο που χρειαζόµαστε για να αισθανθούµε άνθρωποι κανονικοί. Υπάρχει µια εργαλειοθήκη που την ξέρουν και τα δεκαπεντάχρονα, και αν κάθε µέσο κοινωνικής δικτύωσης ή ΜΜΕ έχει µπροστά του τον αφανισµό και το µπλοκάρισµα, µε τον τρόπο που όλοι γνωρίζουν, ίσως θα καταφέρουµε κάτι. ∆εν πάω παραπέρα, δεν εύχοµαι «ψόφο» και «κρεµάλες», αλλά µια κατακραυγή που δεν θα µοιάζει µε νυσταλέα ανακοίνωση πολλά θα διόρθωνε.

Από την άλλη, ας µάθει ο αναγνώστης που δεν το ξέρει πως το συντριπτικό ποσοστό των ανακατεµένων µε αναγνώσεις στο ∆ιαδίκτυο ασχολείται (και καλά κάνει) κυρίως µε τον αθλητικό βίο, αλλά και µε το φλερτ και µε ψεµατούρες που εύκολα χάφτουν τα ανήλικα. Επίσης παίζει παιχνίδια, ποντάρει και φωτογραφίζει ό,τι νοµίζει πως θα του αρέσει, αλλά κι εκεί τα όρια είναι χαώδη. Σε κάθε περίπτωση, πριν αναρωτηθούµε, πάλι και πάλι, «τι κάνει το κράτος», ας σταµατήσει αυτή η ενοχική µατιά στο νεκρό σώµα. Πριν έρθει η σειρά µας