Άλτμαν στο ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Πέρασε ο εφιάλτης, πάμε για Ευρώπη

Αυτό που του έλειψε στη µεγαλύτερη διάρκεια του 2018, αυτό που θέλει να έχει πάνω απ’ όλα το 2019, για να ξαναβρεί τον εαυτό του µέσα στο γήπεδο. Για τον Οµρι Αλτµαν ο χρόνος που έφυγε του επεφύλασσε την πιο µεγάλη «περιπέτεια». Από τις τελευταίες στιγµές του ντέρµπι της 4ης Μαρτίου µε τον Ολυµπιακό στο Φάληρο και εκείνο το... καταραµένο «κρακ» που ένιωσε στο δεξί γόνατο δευτερόλεπτα πριν από το τελικό σφύριγµα, όταν µε αυτοθυσία προσπάθησε να διώξει την µπάλα µπροστά απ’ τον Ροµαό για να αποµακρυνθεί και ο τελευταίος κίνδυνος από την περιοχή των «πρασίνων» και να φύγει ο Παναθηναϊκός µε το 1-1. Στην άτσαλη πτώση του στον αγωνιστικό χώρο το γόνατό του λύγισε και ο πόνος «τρύπησε» την καρδιά του. Ρήξη πρόσθιου χιαστού, στο καλύτερό του παιχνίδι µε τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

Ο δρόµος προς την επιστροφή ήταν πολύ δύσκολος. Και είχε και άλλα «βασανιστικά» στάδια, όπως τον καθαρισµό που χρειάστηκε να κάνει τον ∆εκαπενταύγουστο στο χειρουργηµένο γόνατό του, φρενάροντας και άλλο την επάνοδό του. Εδώ και τρεισήµισι εβδοµάδες ο Αλτµαν προπονείται κανονικά µε την υπόλοιπη οµάδα και το προσεχές Σάββατο, 308 µέρες µετά το βράδυ του τραυµατισµού του, θα παίξει για πρώτη φορά στο φιλικό προπονητικού χαρακτήρα που θα γίνει στο «Γ. Καλαφάτης» ανάµεσα σε «µιξ» οµάδες των «µεγάλων» και της Κ19.

Ο στόχος της επιστροφής

Η στιγµή που περίµενε όσο τίποτε άλλο ο Ισραηλινός επιθετικός, όπως φάνηκε και στη -φορτισµένη συναισθηµατικά- συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΕΘΝΟΣΠΟΡ», µιλώντας για πρώτη φορά γι’ αυτόν τον πολύ σκληρό δεκάµηνο αγώνα του. «Ηταν πολύ δύσκολη και -κάποιες φορές- “σκοτεινή” η διαδροµή αυτών των µηνών. Ηθελε δύναµη και µεγάλη προσπάθεια. Επρεπε να ξεπεράσω γρήγορα το ψυχολογικό βάρος, να συγκεντρωθώ στον στόχο της επιστροφής και να παλεύω κάθε µέρα για να γυρίσω δυ-
νατός στο γήπεδο. Ολη η οµάδα ήταν εκεί για µένα και όλοι τους µε βοήθησαν στην πιο δύσκολη φάση της καριέρας µου».

Στο φετινό ντέρµπι της 11ης Νοεµβρίου µε τον Ολυµπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», παρότι ήταν εκτός αποστολής (όντας στο τελευταίο στάδιο της επανένταξής του), ζήτησε από τους Νταµπίζα και ∆ώνη να ακολουθήσει την οµάδα στο Φάληρο. Οταν βγήκαν οι παίκτες για την πρώτη «αναγνωριστική» βόλτα, ο Αλτµαν περπάτησε µαζί τους στο γήπεδο και ύστερα από λίγο αποτραβήχτηκε παραπέρα. Με αργά βήµατα έφτασε ακριβώς στο σηµείο της µεγάλης περιοχής που είχε υποστεί τη ρήξη χιαστών και για πέντε λεπτά κοντοστάθηκε εκεί, ολοµόναχος και «βυθισµένος» στις σκέψεις του. «Ηταν κάτι που ήθελα να το βγάλω από µέσα µου. Ηθελα να σταθώ στο σηµείο που έπαθα τον τραυµατισµό και να πω στον εαυτό µου “Οµρι, πάει τέλειωσε πλέον ο εφιάλτης, γύρισες δυνατός”».

Και ψυχολογικά

Τελείωσε, και όντως πλέον µετράει... αντίστροφα. «Ξέρεις, ήταν πολύ σκληρό να βλέπεις την προσπάθεια που κάνουν φέτος τα παιδιά και εσύ να είσαι έξω από το γήπεδο. Τώρα ανυποµονώ να µπω και να βοηθήσω και εγώ τους συµπαίκτες µου. Νιώθω καλά, προπονούµαι κανονικά µε την οµάδα εδώ και τρεις εβδοµάδες και σε λίγες µέρες έχουµε ένα φιλικό για να παίξω για πρώτη φορά σε πιο έντονο τέµπο. Είµαι έτοιµος και ψυχολογικά, για τις ευκαιρίες που θα µου δώσει ο προπονητής µου».

Οσο για τις διαφορές που έχει διακρίνει στον φετινό Παναθηναϊκό σε σχέση µε πέρυσι; «Φέτος είµαστε οµάδα. Μια τροµερά δεµένη οµάδα, όπου ο καθένας παλεύει για τους υπόλοιπους. Το βλέπεις και το χαίρεσαι αυτό. Είµαστε πολύ καλά ως γκρουπ και θα γίνουµε ακόµη καλύτεροι. Μπορούµε να τερµατίσουµε ψηλά και να πάρουµε ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια για να “σβήσουµε” την τιµωρία µας. Και βεβαίως θέλουµε να φτάσουµε όσο πιο ψηλά γίνεται και στο Κύπελλο και να διεκδικήσουµε την παρουσία µας έως το τέλος της διαδροµής».

Διαβάστε ακόμη

Το δόγμα Τραμπ αναδιατάσσει την Ανατολική Μεσόγειο: Πώς επηρεάζονται Αθήνα και Λευκωσία

«Μυστήριο τρένο» ο σιδηρόδρομος: Ζητήματα ασφαλείας και στον σταθμό Λαρίσης εξαιτίας της χρόνιας εγκατάλειψης

«Δεν θέλω άλλα πρόβατα, θέλω τα δικά μου»: Συγκλονίζει ο κτηνοτρόφος που χάνει το κοπάδι του λόγω ευλογιάς

Όργιο αστυνομικής βίας σε άλλη μια πορεία για τον Αλέξη - Κι όμως, κόσμος έσπασε τον αποκλεισμό και τραγούδησε στο μνημείο