Η χρυσή εποχή των Big 3: Ναδάλ, Τζόκοβιτς, Φέντερερ έχουν σηκώσει 63 απ' τα 76 τελευταία Grand Slam!

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Η αρχή έγινε με τον 22χρονο Ρότζερ Φέντερερ να κατακτά το πρώτο του Grand Slam στο Wimbledon το 2003. Το 2005 ο 21χρονος Ράφα Ναδάλ σήκωσε το παρθενικό του Grand Slam στο Roland Garros. Κι ύστερα ήρθε ο 21χρονος Νόβακ Τζόκοβιτς για να κατακτήσει το δικό του πρώτο Slam στο Australian Open το 2008. Μολονότι, οι γνώστες του τένις ένιωθαν ότι και οι τρεις ήταν ξεχωριστοί παίκτες, ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι η κυριαρχία τους στο άθλημα θα ήταν ολοκληρωτική.

Δύο δεκαετίες αργότερα οι τρεις τους, το λεγόμενο πλέον Big 3, ερίζουν για τον τίτλο του καλύτερου όλων των εποχών. Ο 36χρονος Ναδάλ μετράει πλέον 22 τίτλους Grand Slam, ο 35χρονος Τζόκοβιτς έφτασε τους 21 μετά τον κυριακάτικο θρίαμβο επί του Νικ Κύργιου στο Wimbledon και ο γηραιότερος όλων, ο 40χρονος Φέντερερ, έγινε ο πρώτος που έφτασε τα 20 Slam. Και οι τρεις μαζί μετρούν 63 τίτλους Grand Slam τα τελευταία 19 χρόνια.

Οι πολυνίκες Grand Slam

Ναδάλ 22
Τζόκοβιτς 21
Φέντερερ 20
Σάμπρας 14
Έμερσον 12

Μάλλον δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι καθένας τους κυριάρχησε περισσότερο στην επιφάνεια όπου πήρε το πρώτο Grand Slam. O Φέντερερ έχει στη συλλογή του 8 Wimbledon (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2017), 6 Australian Open (2004, 2006, 2007, 2010, 2017, 2018), 5 US Open (2004, 2005, 2006, 2007, 2008) και 1 Roland Garros (2009).

Ο Ναδάλ έχει σηκώσει 14 Roland Garros (2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022), 4 US Open (2010, 2013, 2017, 2019), 2 Wimbledon (2008, 2010) και 2 Australian Open (2009, 2022).

O Τζόκοβιτς έχει στην τροπαιοθήκη του 9 Australian Open (2008, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2019, 2020, 2021), 7 Wimbledon (2011, 2014, 2015, 2018, 2019, 2021, 2022), 3 US Open (2011, 2015, 2018) και 2 Roland Garros (2016, 2021).

Απουσίασαν σε 6 απ' τους 76 τελικούς

Ουσιαστικά απ' τον πρώτο τελικό του Φέντερερ το 2003 μέχρι και το τελευταίο Wimbedon που κατέκτησε ο Τζόκοβιτς το 2022, έχουν πραγματοποιηθεί 76 τουρνουά Grand Slam απ' τα οποία οι Big 3 έχουν σηκώσει τα 63. Μάλιστα έχουν δώσει το παρών (τουλάχιστον ένας εξ αυτών) στα 70! Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι Big 3, έχουν απουσιάσει από τελικό Grand Slam μόλις έξι φορές στο διάστημα της... βασιλείας τους.

Το 2003 στον τελικό του US Open μεταξύ Ρόντικ και Φερέρο, το 2004 στον τελικό του Γκάουντιο με τον Τσόρια στο Roland Garros, το 2005 στο Australian Open στον τελικό του Σάφιν με τον Χιούιτ, το 2014 στον τελικό του Τσίλιτς με τον Νισικόρι στο US Open, το 2016 στον τελικό του Wimbledon μεταξύ Μάρεϊ και Ράονιτς και το 2020 στο US Open τον τελικό Τιμ - Ζβέρεφ.

Οι 9 που έσπασαν το... κατεστημένο

Αν μη τι άλλο, απέναντι σε αυτή τη σχεδόν ανίκητη τριάδα -των GOAT του τένις- μπορούν να νιώθουν εξαιρετικά προνομιούχοι οι μόλις εννέα παίκτες, οι οποίοι κατόρθωσαν να σηκώσουν 13 Grand Slam επί των ημερών τους. Ιδίως ο Άντι Μάρεϊ και ο Σταν Βαβρίνκα που πήραν από τρία Slam, στις καλές τους ημέρες, ήταν οι μοναδικοί που μπορούσαν να κοιτάξουν στα μάτια και να λυγίσουν τους Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς.

2003 - US Open - Ρόντικ
2004 - Roland Garros - Γκάουντιο
2005 - Australian Open - Σάφιν
2009 - US Open - Ντελ Πότρο
2012 - US Open - Μάρεϊ
2013 - Wimbedon - Μάρεϊ
2014 - Australian Open - Βαβρίνκα
2014 - US Open - Τσίλιτς
2015 - Roland Garros - Βαβρίνκα
2016 - Wimbledon - Μάρεϊ
2016 - US Open - Βαβρίνκα
2020 - US Open - Τιμ
2021 - US Open - Μεντβέντεφ

Η μακροβιότερη κυριαρχία

Η διάρκεια της κυριαρχίας των Big 3 δεν έχει προηγούμενο στο τένις. Ποτέ άλλοτε δεν έχει υπάρξει τέτοια μακρά περίοδος που να κυριαρχούν ολοκληρωτικά τρεις τενίστες στα κορτ, όλου του κόσμου, όλων των επιφανειών. Δεν συνέβη ούτε καν για μια δεκαετία πόσο μάλλον για μια εικοσαετία! Ο πρώτος (2003) με τον τελευταίο (2018) τίτλο του Φέντερερ απέχουν 15 χρόνια, του Ναδάλ 17 χρόνια (από το 2005 ως το 2022) και του Τζόκοβιτς 14 χρόνια (από το 2008 ως το 2022). Ακούραστοι, ανίκητοι, αλύγιστοι...

Ας περιμένει η ανερχόμενη γενιά

Κι αυτό ουσιαστικά αποτελεί το πρόβλημα της νεότερης κι άκρως ταλαντούχας γενιάς του τένις, όπου ανήκει και ο δικός μας Στέφανος Τσιτσιπάς. Μολονότι τα κορτ έχουν γεμίσει από ανερχόμενους παίκτες εξαιρετικής ποιότητας, ακόμη κανείς εξ αυτών δεν έχει μπορέσει να επιβληθεί στο Big 3. Είναι χαρακτηριστικό πως από το 2017 και σε διάρκεια έξι σεζόν και συνολικά 22 Grand Slam, έχουν κερδίσει 20 Slam οι τρεις τους (Τζόκοβιτς 9, Ναδάλ 8, Φέντερερ 3) και μόλις δύο όλοι οι υπόλοιποι: ο Τιμ το 2020 και ο Μεντβέντεφ το 2021, ο οποίος το πέτυχε απέναντι στον Τζόκοβιτς.

Η αλήθεια είναι ότι εσχάτως, η νουβέλ βαγκ του τένις αρχίζει και φτάνει μέχρι την... πηγή. Νερό όμως δεν πίνει. Το 2022 ο Κύργιος έχασε απ' τον Τζόκοβιτς στο Wimbledon και ο Μεντβέντεφ με τον Ρουντ απ' τον Ναδάλ σε Australian και Roland Garros, αντιστοίχως, ενώ το 2021 ο Τζόκοβιτς νίκησε τον Μεντβέντεφ στον τελικό του Australian, τον Τσιτσιπά στον τελικό του Roland Garros και τον Μπερετίνι στον τελικό του Wimbledon. Είναι προφανές ότι κάποια στιγμή οι Big 3 θα πάψουν να τα κερδίζουν όλα (όπως συμβαίνει πλέον με τον 40χρονο και ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς Φέντερερ) και θα έρθει η ώρα της νεότερης γενιάς. Μέχρι τότε όμως είναι δεδομένο ότι οι μικροί θα συνεχίσουν να κοιτούν και να αντιμετωπίζουν τους μεγάλους με δέος. Κι οι θεατές θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν (όσο ακόμη αντέχει το σώμα τους) τους σπουδαιότερους που έβγαλε ποτέ το τένις...

Διαβάστε ακόμη