Ιταλία, ο φορολογικός παράδεισος που προσελκύει τους σταρ

Οι νέοι νόμοι που βάζουν ξανά πολύ δυνατά στον χάρτη το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και μπάσκετ της γειτονικής χώρας

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Ο Ματάις ντε Λιχτ επέλεξε την Γιουβέντους και για τα δώδεκα εκατομμύρια ευρώ που θα παίρνει ετησίως (Twitter Juventus)

Την δεκαετία του ’90, όταν τα χρήματα που έπαιρναν οι επαγγελματίες αθλητές ήταν (και αναλογικά) πολύ λιγότερα σε σχέση με την σύγχρονη εποχή, η Ιταλία αποτελούσε την «Γη της Επαγγελίας» για ποδοσφαιριστές και μπασκετμπολίστες.

Αστέρια όπως ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο Μισέλ Πλατινί, ο Μπομπ Μάκαντου ή ο Τόνι Κούκοτς επέλεγαν τις ιταλικές ομάδες, γιατί τα λεφτά ήταν πολύ καλύτερα, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Εκτοτε, το Calcio (ποδόσφαιρο) και το Pallacanestro (μπάσκετ) βίωσαν πολλά σκαμπανεβάσματα και οι ιταλικές ομάδες έχασαν σημαντική δύναμη στα δύο βασικά αθλήματα. Τώρα, όμως, φιλοδοξούν να επανέλθουν δυναμικά στο προσκήνιο, εκμεταλλευόμενες και τους νέους φορολογικούς νόμους που ψηφίστηκαν από την τοπική κυβέρνηση.

Ο Ματάις ντε Λιχτ, ο οποίος παρουσιάστηκε χθες Παρασκευή (19/7) από την Γιουβέντους, υπήρξε το μήλον της έριδος για Μπαρτσελόνα, Παρί Σεν Ζερμέν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μεταξύ άλλων.

Και μπορεί να δήλωσε ότι επέλεξε την Ιταλία επειδή από (πιο) μικρός θαύμαζε αμυντικούς όπως ο Φράνκο Μπαρέζι και ο Πάολο Μαλντίνι, αλλά η αλήθεια μάλλον κρύβεται κάπου αλλού.

Ενας νέος νόμος, γνωστός ως «Διάταγμα Προόδου», επιτρέπει σε έναν άνθρωπο που δεν έχει ζήσει στην Ιταλία τα τελευταία δύο χρόνια, να πληρώνει 30% φορολογία για τα έσοδα του τα επόμενα πέντε χρόνια, από την εγκατάστασή του στην χώρα.

Με απλά μαθηματικά, η Γιούβε θα δίνει περίπου 1,6 εκατομμύρια ευρώ για τα δώδεκα που έχει τάξει στον 19χρονο Ολλανδό, όταν αντίστοιχα η Μπαρτσελόνα θα έπρεπε να δίνει, βάσει των ισπανικών νόμων, σχεδόν 5,6, ήτοι τέσσερα εκατομμύρια παραπάνω!

Συν τοις άλλοις, η προμήθεια που θα πάρει ο μάνατζερ του, Μίνο Ραϊόλα, θα είναι έντεκα εκατομμύρια ευρώ στην Ιταλία, αλλά αντίστοιχα στην Ισπανία (για τον σύλλογο εννοείται) θα έφτανε τα 15.

Τα δικαιώματα εικόνας

Η Γιουβέντους κατάφερε να προσελκύσει τον Ντε Λιχτ και φλερτάρει με Πολ Πογκμπά και Νεϊμάρ, η Μίλαν «γλυκοκοιτάζει» τον Λούκα Μόντριτς, η Ιντερ πήρε (ως ελεύθερο) τον Ντιέγκο Γκοδίν και η Νάπολι ψάχνει το «μπαμ» με τον Χάμες Ροντρίγκες.

Οι ιταλικοί σύλλογοι δεν έχουν ως σύμμαχο μόνο τον παραπάνω νόμο, αλλά και έναν ακόμα που αφορά τα δικαιώματα εικόνας, από ξένες εταιρείες. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, το μεγάλο «μπαμ» του περυσινού καλοκαιριού, βγάζει τον χρόνο περί τα σαράντα εκατομμύρια ευρώ μέσω αυτής της διαδικασίας.

Και ενώ στην Ισπανία έφτασε στο σημείο να κάνει (αποδεδειγμένα) απάτη για να γλιτώσει την εξαντλητική φορολογία, στην Ιταλία υπάρχει «ταρίφα» μόλις εκατό χιλιάδων ευρώ για δικαιώματα εικόνας.

Ανεξαρτήτως, δηλαδή, του ποσού που εισπράττει ο αθλητής, καλείται να πληρώσει πολύ μικρό αντίτιμο στην Εφορία. Αυτός ήταν ένας ακόμα (πολύ σημαντικός) λόγος που ώθησε τον Πορτογάλο σούπερ σταρ να αποδεχθεί την πρόταση της Γιούβε.

Η Ιταλία ανοίγει ξανά τις πόρτες της στους σταρ, ποντάροντας στους υπάρχοντες νόμους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και στο μπάσκετ γίνονται σπουδαίες κινήσεις, όπως η απόκτηση των Σέρχιο Ροδρίγεθ και Μίλος Τεόντοσιτς από Ολίμπια Μιλάνο και Βίρτους Μπολόνια αντίστοιχα. Και έπεται συνέχεια…

Διαβάστε ακόμη