Από το Cartier στη Μόρια: Μετέτρεψαν απελπισμένους πρόσφυγες σε μαραθωνοδρόμους

Είναι χωρίς αμφιβολία από τις πιο δυνατές ιστορίες του 37ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Η Μελίσα, η Εστέλε, ο Νικολά και η Νίνα γνωρίστηκαν προσφέροντας υπηρεσίες στα στρατόπεδα προσφύγων ανά την Ελλάδα. Αποφάσισαν να θυσιάσουν την προσωπική τους ζωή και την καριέρα τους, για να μπουν στις σκηνές των προσφύγων και να δώσουν λύσεις.

Πέρα από τις προβλεπόμενες εθελοντικές υπηρεσίες, διαπίστωσαν την ανάγκη άθλησης των ανθρώπων που ήταν στοιβαγμένοι στις δομές φιλοξενίας. Οι πρόσφυγες αναζητούσαν μία διέξοδο ζωής, μία ευκαιρία στην άθληση ώστε να γίνει η καθημερινότητά τους πιο ποιοτική. Έτσι, η Μελίσα και οι συνεργάτες της αφιερώθηκαν στον σκοπό αυτό, αφήνοντας πίσω τους τα σπίτια και τις εργασίες τους.

Έτσι δημιουργήθηκε η «Γιόγκα και Σπορτς»

«Ήρθα στην Ελλάδα το 2017 ως εθελόντρια για να εργαστώ στο στρατόπεδο προσφύγων στα Οινόφυτα και έπειτα ως δασκάλα κολύμβησης για πρόσφυγες στη Λέσβο, με την οργάνωση Lifeguard Hellas. Στο τέλος του 2017 δημιούργησα την ομάδα "Γιόγκα και Σπορτς" για πρόσφυγες (Yoga and Sports for refugees) που δραστηριοποιήθηκε στη Λέσβο με τρέξιμο και γυμναστική, εκτελώντας προπονήσεις από το στρατόπεδο προσφύγων στη Μόρια στο κέντρο της Happy Family» λέει στο ethnos.gr η 42χρονη Μελίσα Μπαρνέτσε, που είναι διευθύντρια της YSFR.

Από τη Νέα Ορλεάνη στη Μόρια

Έχει καταγωγή από το Μεξικό, έχει μάστερ στις Πολιτικές Επιστήμες και στη Διοίκηση και πριν έρθει στην Ελλάδα έμενε στη Νέα Υόρκη και στη Νέα Ορλεάνη. Στο Άμστερνταμ εργάστηκε ως υπάλληλος εξυπηρέτησης πελατών για τη γνωστή εταιρεία κοσμημάτων Cartier. Τίποτα από όλα αυτά δεν τη συγκινούσε, στοίβαξε τα προσωπικά της είδη σε μία αποθήκη και τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχει αφιερωθεί στον εθελοντισμό, ενώ παράλληλα κάνει σπουδές στην ελληνική γλώσσα.

«Ήρθα με ποδήλατο και έμεινα μόνιμα»

«Στην Ελλάδα ταξίδεψα με ποδήλατο πρώτη φορά το 2016. Μου άρεσε πολύ, αλλά όταν γύρισα σπίτι μου στη Νέα Ορλεάνη είδα το ανθρωπιστικό πρόβλημα με τους πρόσφυγες. Ετσι πήρα την απόφαση να ζήσω την εμπειρία και να γίνω εθελόντρια. Πέρασα από πολλές δομές: στην Αλεξάνδρεια, στα Οινόφυτα και έφτασα στη Μόρια. Εργάστηκα ως υπάλληλος στο Νομικό Κέντρο Λέσβου για 6 μήνες και άρχισα να τρέχω με την ομάδα "Γιόγκα και Σπορτς" για τους Πρόσφυγες τον Φεβρουάριο. Τώρα είμαι εδώ πλήρους απασχόλησης, μελετώντας τα ελληνικά στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ εργάζομαι ως Συντονιστής Διαχείρισης και Επικοινωνίας για τη Γιόγκα και τον Αθλητισμό για τους Πρόσφυγες».

Η ομάδα δράσης

Tα υπόλοιπα τρία μέλη είναι η 28χρονη Γαλλίδα Τζιν Εστέλε, η 25χρονη Ολλανδή Νίνα ντε Γουίντερ και ο 28χρονος Γάλλος Νικολάι Πόσνερ. Όλοι τους είναι δρομείς και αθλητές σχεδόν σε όλα τα δημοφιλή σπορ τα οποία διδάσκουν στους πρόσφυγες. Οι προπονητές προσφύγων παρέχουν μαθήματα σχεδόν από όλα τα αθλήματα, όπως Muay Thai, πάλη, Kung-Fu, πυγμαχία, χορό, Ju-Jitsu, μπάσκετ, βόλεϊ, ποδόσφαιρο, breakdance, ακόμα και μπόντι μπίλντινγκ.

Το 70% από το Αφγανιστάν

Οι μαθητές είναι ηλικίας από 7 έως και 55 ετών, ενώ οι εθελοντές της ομάδας «Γιόγκα και Σπορτς» για τους πρόσφυγες παρέχουν προπονήσεις για τρέξιμο, μαθήματα γιόγκα, γυμναστήριο για γυναίκες αλλά και κολύμβησης του θερινούς μήνες.

«Τα αθλήματα που ενδιαφέρουν και τα δύο φύλα είναι περισσότερο το κολύμπι, η γιόγκα και το τρέξιμο. Οι πιο πολλοί πρόσφυγες προέρχονται από το Αφγανιστάν (70%), αλλά βλέπουμε ανθρώπους από το Ιράκ, τη Συρία, το Κονγκό, το Καμερούν, την Ερυθραία, τη Σομαλία, τη Γουινέα, το Πακιστάν και το Ιράν». Σχετικά με τη μεγαλύτερη δυσκολία που έχει να αντιμετωπίσει η ίδια αλλά και η ομάδα της Γιόγκα και Σπορτς για τους πρόσφυγες είναι η μικρή συμμετοχή των γυναικών. Όπως λέει η Εστέλε Μπαρνέτσε, το πρόβλημα είναι πως οι γυναίκες αρνούνται ή φοβούνται να συμμετάσχουν λόγω αναστολών που οφείλονται στην κουλτούρα και τη θρησκεία τους.

«Θέλουμε περισσότερες γυναίκες»

«Βλέπουμε πολλά περισσότερα αγόρια και άντρες που έρχονται να ασκήσουν παρά κορίτσια  - γυναίκες λόγω του πολιτισμού τους. Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που αντιμετωπίζουμε είναι να δεσμευτούν οι γυναίκες να κάνουν αθλήματα, θέλουμε πραγματικά να δραστηριοποιήσουμε περισσότερες γυναίκες, αλλά είναι αδύνατο να αναμειχθούν με τους άνδρες ή μερικές φορές να έχουν και έναν δάσκαλο που είναι άνδρας. Ένας από τους στόχους του επόμενου έτους είναι να ξεκινήσουμε μια ομάδα γυναικών που θα τρέχει και θα αγωνιστεί στο Μαραθώνιο του 2020 στην Αθήνα».

Ο βοσκός που έγινε δρομέας

Σχετικά με το προφίλ της ομάδας που θα κατέβει και θα τρέξει στον 37ο Μαραθώνιο της Αθήνας, η Εστέλε Μπαρνέτσε είπε: «Έχουμε 7 άτομα που θα τρέξουν στον Μαραθώνιο. Ο 20χρονος Rohid είναι από το Αφγανιστάν και άρχισε να τρέχει μαζί μας στη Λέσβο το 2018. Δεν είχε μεγάλη σχέση με τα σπορ, αλλά έγινε ένας πραγματικός αθλητής με το YSFR. Ο 20χρονος Ezatullah είναι επίσης από το Αφγανιστάν και επίσης άρχισε να τρέχει μαζί μας στη Λέσβο το 2018. Από τότε έκανε μερικές κούρσες και κέρδισε και μετάλλια. Ο 19χρονος Majid ήταν αθλητής και στο Αφγανιστάν. Ετρεχε στα βουνά σαν παιδί όταν ήταν βοσκός και τώρα γυμναζόταν για να γίνει ο γρηγορότερος μαραθωνοδρόμος του Αφγανιστάν με χρόνο 2 ώρες και 30 λεπτά και πρωταθλητής του Muay Thai».

Τρεις Αφγανοί στα 10 χιλιόμετρα

Εκτός από τους επτά του μαραθωνίου, υπάρχουν οι τρεις 17χρονοι Alijan, Mujtaba και Yahyaa που θα τρέξουν στα 10 χιλιόμετρα. Για την προετοιμασία που έχουν κάνει οι πρόσφυγες για τον Μαραθώνιο της Αθήνας, είπε: «Τους κάνουμε προπονήσεις από τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά από τον Ιούλιο είμαστε σε εντατικούς ρυθμούς. Τρέχουμε κάθε μέρα και περίπου από 80 έως 120 χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα. Οι διαδρομές είναι μέσα στην πόλη ή και στα βουνά της Μυτιλήνης. Αυτή η ομάδα προσφύγων είναι και η πρώτη που κατεβαίνει οργανωμένα στον μαραθώνιο της Αθήνας. Το 2018 είχαν τρέξει ορισμένοι μόνο στον ημιμαραθώνιο».

«Ο αθλητισμός μάς ενώνει»

Στο ερώτημα γιατί αποφάσισε να αφιερωθεί στη προσφορά στους πρόσφυγες, αλλά και για την ανάγκη δημιουργίας της ομάδας Γιόγκα και Σπορτς, είπε: «Ήθελα να προσφέρω ανακούφιση, ελπίδα και ευημερία σε ανθρώπους που τη χρειάζονται πολύ. Κολυμπάω, τρέχω, κάνω ιππασία, κάνω Muay Thai, έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους από κάθε γωνιά της Γης. Ως ομάδα θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας, ειρήνης και ολοκλήρωσης. Θέλουμε να δείξουμε στους ανθρώπους και στους ηγέτες του κόσμου πως ο αθλητισμός μας ενώνει, ανεξάρτητα από τα σύνορα και τους φράχτες που προσπαθούν να βάλουν ανάμεσά μας».