Η Επίδαυρος αγκάλιασε την «Εκάβη» και χιλιάδες θεατές αποθέωσαν την ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου

Η Επίδαυρος αγκάλιασε την «Εκάβη» και χιλιάδες θεατές αποθέωσαν την ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου, αλλά και όλους τους ηθοποιούς – πρωταγωνιστές αυτής της μεγάλης παραγωγής. O λόγος του Ευριπίδη ακούστηκε με όλη τη δύναμη της ψυχής, αγγίζοντας τις καρδιές των θεατών στο Αργολικό θέατρο.

Η «Εκάβη» από τις 28 Αυγούστου θα παρουσιαστεί σε όλους τους φεστιβαλικούς χώρους της Αττικής, δίνοντας την ευκαιρία να τη χειροκροτήσει και το Αθηναϊκό κοινό. Στην πρώτη – και ιδιαίτερα σκληρή για τους Αθηναίους – περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431- 420 π. Χ.) ο Ευριπίδης επιχειρεί να καταγράψει και να δείξει στους συμπολίτες του – και σε όλους τους Έλληνες – την αποκτήνωση του ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος.

Εικοσιτέσσερις αιώνες μετά, το διαχρονικό έργο του Ευριπίδη γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ. Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο, αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο, από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Μαζί της οι γυναίκες, οι αόρατες του πολέμου, μπροστά στο Ακατανόητο που τις σαρώνει και μέσα από το κοινό βίωμα της απώλειας συγκροτούνται ως κοινότητα. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου.

Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σ' έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μαρίνα Καλογήρου (Πολυξένη), Ελένη Κοκκίδου (Εκάβη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερρίκος Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλεάνα Μπάλλα (Θεράπαινα), Άκης Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλέκος Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας)

Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα

Μουσικός επί σκηνής: Άρτεμις Βαβάτσικα

Διαβάστε ακόμη

Συνθήκη Σεβέζο: Ο εφιάλτης για κάθε πυροσβέστη - Το ακραίο σενάριο άσκησης με φωτιά σε φορτίο αμμωνίας σε εργοστάσιο

Πάτρα: Έστησαν μικρό καρτέλ μέσα σε σχολεία - Ναρκωτικά, ζυγαριές και ξυλοδαρμοί

Ο γιατρός το πατέρα του Καλλιάνου αρνείται ότι πήρε φακελάκι 500 ευρώ και προσφεύγει στη Δικαιοσύνη

Εξωγήινη ζωή στον Εγκέλαδο: Ερευνητές ετοιμάζονται για τη σπουδαιότερη ανακάλυψη στο φεγγάρι του Κρόνου