Μάχη στους Μύλους: Πώς η Ελληνική Επανάσταση έμεινε ζωντανή την τελευταία στιγμή – Ποιο ήταν το μυστικό της νίκης

Μια μέρα σαν σήμερα, 13 Ιουνίου του 1825, η Μάχη των Μύλων στέλνει μήνυμα αισιοδοξίας στους επαναστατημένους Έλληνες που έβλεπαν τις προσπάθειές τους να καταρρέουν…

Η μια ήττα διαδεχόταν την άλλη. Το κλίμα; Εμφυλιοπολεμικό! Ο Ιμπραήμ προελαύνει και οι επαναστατημένες περιοχές ξαναπέφτουν στα χέρια των Τούρκων. Το Ναύπλιο είναι ο στόχος. Τα τείχη της πόλης ετοιμόρροπα· μέσα πλιατσικολόγοι αρπάζουν ό,τι βρουν και οι εύποροι έμποροι κοιτάζουν να περισώσουν κι εκείνοι ό,τι μπορούν. Ο Ιμπραήμ πλησιάζει! Ακόμα κυκλοφορούσαν και φήμες ότι ο Αιγύπτιος Πασάς τα είχε βρει με τον Κωλέττη, τον Μαυροκορδάτο για να του παραδώσουν την πόλη. Χάος, αταξία, σενάρια τρόμου και πανικός. Το Ναύπλιο έτοιμο να παραδοθεί.

Στους Μύλους, ένα χωριό με 30 σπίτια, λίγα χιλιόμετρα από το Άργος, φυλάσσονταν αποθέματα δημητριακών για τον εφοδιασμό του στρατού του Κολοκοτρώνη. Οι Μύλοι ήταν στη μέση ελώδους περιοχής, που ήταν ιδανική για άμυνα από τους Έλληνες. Και κάτι ακόμα σπουδαιότερο: Οι Μύλοι είχαν νερό που θα υδροδοτούσε το Ναύπλιο αν ο Ιμπραήμ κατέστρεφε το υδραγωγείο της πόλης. Κόμβος, λοιπόν, οι Μύλοι!

Ο Μακρυγιάννης οχύρωσε την περιοχή και περίμενε. Οι ναύαρχοι Γάλλων και Άγγλων παρακολουθούσαν από μακριά… Ουσιαστικά ένα μικρό σώμα ελλήνων αγωνιστών που δεν ξεπερνούσαν τους 500 καλούνται να αποκρούσουν τις ορδές του Ιμπραήμ που αριθμούν πάνω από 6.000 στρατιώτες!

Έφτασε ο Χατζημιχάλης με το σώμα του, ο Δημήτριος Υψηλάντης μαζί 15 Φιλέλληνες του Ναυπλίου, λιγοστούς Έλληνες αγωνιστές, και με έναν λόχο ευζώνων καθώς και ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης με μια ομάδα πολεμιστών. έφτασαν και ο Χατζηγιώργης και ο Χατζηστεφάνης.
Και η μάχη αρχίζει. Ο Ιμπραήμ πλησίασε στους Μύλους το ξημέρωμα της 13ης Ιουνίου. Οι Αιγύπτιοι προχώρησαν ανενόχλητοι ως τις γραμμές των Ελλήνων αφού οι φρουροί είχαν αποκοιμηθεί! Ο εχθρός προς στιγμήν αποκρούστηκε χάρη στην αποφασιστικότητα του Μακρυγιάννη, αλλά επιτέθηκε ξανά το μεσημέρι.

Τραυματίστηκε αλλά το έκρυψε

Τρεις επιθέσεις του εχθρικού πεζικού και μία του ιππικού αποκρούστηκαν ξανά! Έφθασαν κα ενισχύσεις από το Ναύπλιο. Η μάχη άναψε για τα καλά. Ο Μακρυγιάννης τραυματίστηκε στο δεξί χέρι αλλά έκρυψε το τραύμα για να μην επηρεαστούν οι συναγωνιστές του. Οι πολυάριθμοι Αιγύπτιοι έτρεψαν τους άνδρες του Μακρυγιάννη σε υποχώρηση φέρνοντάς τους σε απελπιστική κατάσταση. Οι Έλληνες γρήγορα όμως κατάλαβαν ποιο ήταν το μυστικό της ορμητικότητας των Αιγυπτίων: Οι απειλές των αξιωματικών, τους προκαλούσαν τρόμο και τους οδηγούσαν με πάθος στην πρώτη γραμμή της μάχης. Τότε οι επαναστάτες άρχισαν να σκοπεύουν και να σκοτώνουν τους αξιωματικούς. Αποτέλεσμα ήταν να ανακοπεί η αιγυπτιακή ορμητικότητα και να αντεπιτεθούν οι Έλληνες, διώχνοντας τους αντιπάλους τους. Οι Αιγύπτιοι απογοητεύτηκαν· μετά πολλές αποτυχημένες απόπειρες σταμάτησαν τις επιθέσεις.

Είχε αρχίσει και να βραδιάζει και υποχώρησαν προς το Άργος. Το Ναύπλιο είχε σωθεί. Οι Έλληνες νίκησαν! Αν έφευγαν ηττημένοι οι επαναστάτες από τους Μύλους, το Ναύπλιο θα παραδιδόταν και θα ο ξεσηκωμός στην Πελοπόννησο θα περνούσε στην Ιστορία ως μια ακόμη αποτυχημένη εξέγερση. Ευτυχώς οι Μύλοι... άλεσαν τις ορέξεις των κατακτητών.