Η Μαύρη τρύπα της Καλκούτα: Μια ξεχασμένη τρομακτική ιστορία με 123 νεκρούς από ασφυξία

Η τρομακτική ιστορία της Μαύρης Τρύπας της Καλκούτα άρχισε μια μέρα σαν σήμερα, 20 Ιουνίου του 1756. Η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, σχετικά νέα στην ασιατική ήπειρο, είχε δημιουργήσει μια δημοφιλή εμπορική βάση στην Καλκούτα των Ινδιών, αλλά αυτή η ισχυρή ηγεμονία απειλούνταν από τα γαλλικά συμφέροντα στην περιοχή. Ως προληπτικό μέτρο, η Εταιρεία αποφάσισε να αυξήσει την άμυνα του κύριου οχυρού της στην πόλη, του Fort William.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της βρετανικής αποικιοκρατίας, η Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών είχε άμεσο έλεγχο μόνο σε ένα μικρό αριθμό οχυρών στην Ινδία και για να διατηρήσει αυτά τα οχυρά, η Εταιρεία, συχνά αναγκαζόταν να συνάψει εύθραυστες εκεχειρίες με κοντινά πριγκιπάτα.

Στο άκουσμα της αυξημένης στρατιωτικοποίησης του Fort William, το κοντινό πριγκιπάτο της Βεγγάλης, Siraj ud-Daulah, συγκέντρωσε περίπου 50.000 στρατιώτες, πενήντα κανόνια και 500 ελέφαντες και βάδισε προς την Καλκούτα.
Ο Πρίγκιπας της Βεγγάζης Σουρότζ ουν Ντοουλάχ ήθελε να εκτοπίσει τους Βρετανούς που κατείχαν την πόλη.
Μέχρι τις 19 Ιουνίου του 1756, το μεγαλύτερο μέρος των αποικιοκρατών είχε βρει καταφύγιο στα πλοία της Εταιρείας στο λιμάνι και η δύναμη του πριγκιπάτου βρισκόταν προ των πυλών του Fort William.
Το φρούριο βρισκόταν σε κακή κατάσταση. Ο διοικητής του, Τζον Ζεφάνια Χόλγουελ, ήταν ηγέτης με περιορισμένη στρατιωτική εμπειρία και η κύρια δουλειά του ήταν η λογιστής υπεύθυνος για την είσπραξη φόρων! Με 170 στρατιώτες στις διαταγές του, για να προστατεύσουν το οχυρό, ο Χόλγουελ αναγκάστηκε να παραδοθεί το απόγευμα της 20ης Ιουνίου.
Καθώς οι δυνάμεις των επιτιθέμενων μπήκαν στην πόλη, οι εναπομείναντες βρετανοί στρατιώτες και πολίτες (146 Άγγλοι και Ινδοί στρατιώτες και πολίτες) εξαναγκάστηκαν να κλειστούν στη Μαύρη Τρύπα του φρουρίου, ένα μικρό δωμάτιο - μπουντρούμι καλύτερα - διαστάσεων 5,4 μέτρα επί 4,2 που προοριζόταν για μικροεγκληματίες.
Με τις θερμοκρασίες να αγγίζουν τους 40 βαθμούς και με έντονο υγρό αέρα, οι κρατούμενοι υποχρεώθηκαν να περάσουν εκεί τη νύχτα τους. Σύμφωνα με την αφήγηση του Χόλγουελ, τις επόμενες ώρες πάνω από εκατό άνθρωποι είχαν πεθάνει από ασφυξία. Εκείνοι που ικέτευαν για το έλεος των δεσμοφυλάκων τους, αντιμετωπίστηκαν με χλευασμό και γέλια. Όταν άνοιξαν οι πόρτες του κελιού το επόμενο πρωί, υπήρχε ένας σωρός από πτώματα! Μόνο 23 άνθρωποι από τους 146 έγκλειστους είχαν επιβιώσει. Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν πως φυλακίστηκαν 64 κρατούμενοι από τους οποίους πέθαναν οι 43.
Όταν τα νέα για τη Μαύρη Τρύπα έφτασαν στο Λονδίνο, μια αποστολή βοήθειας συγκεντρώθηκε αμέσως και κατευθύνθηκε στην Καλκούτα τον Οκτώβριο. Έπειτα από παρατεταμένη πολιορκία, το οχυρό έπεσε στα χέρια των Βρετανών τον Ιανουάριο του 1757. Και στο τέλος νικούν πάντα οι (καλοί) Βρετανοί...