Η Δίκη των Ιατρών: Γιατί η Δίκη της Νυρεμβέργης έμοιαζε με πταίσμα μπροστά στα κακουργήματα των επιστημόνων

Κάποιοι από τους παρόντες στη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης, έκλειναν με αποστροφή τα μάτια. Πολλοί από όσους παρακολούθησαν τη Δίκη των Ιατρών, δεν άντεξαν και έφυγαν άρρωστοί από την αίθουσα με συμπτώματα ναυτίας…

Ο επίλογος των ναζιστικών θηριωδιών δεν γράφτηκε με τη Δίκη της Νυρεμβέργης, μόνο.
Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προκάλεσε σειρά δικών στις οποίες οι Σύμμαχοι επιχείρησαν να φέρουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου γερμανούς αξιωματούχους για το ρόλο τους σε διάπραξη εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ειρήνης και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Τα στρατιωτικά δικαστήρια στη Νυρεμβέργη ερεύνησαν τις περιπτώσεις ενοχής γερμανών βιομηχάνων, στρατιωτικών προσωπικοτήτων, ανδρών των SS και άλλων.

Έγιναν αρκετές επακόλουθες δίκες, όπως ονομάστηκαν μετά την κύρια Δίκη της Νυρεμβέργης και μια από αυτές, η πλέον ενδιαφέρουσα από άποψης κατηγορουμένων και κατηγορητηρίου, ήταν η Δίκη των Ιατρών, που άρχισε μια μέρα σαν σήμερα, 9 Δεκεμβρίου του 1946 στο Δικαστικό μέγαρο της Νυρεμβέργης.

Κατά τη Δίκη των Iατρών διερευνήθηκαν ο ρόλος και οι πράξεις 23 γερμανών επιστημόνων από τους οποίους οι 20 ήταν γιατροί που είτε συμμετείχαν στο ναζιστικό πρόγραμμα για την ευθανασία ανθρώπων που θεωρούνταν «ανάξιοι ζωής» (διανοητικά άρρωστοι, διανοητικά καθυστερημένοι ή σωματικά ανάπηροι) είτε έκαναν πειράματα σε κρατούμενους στρατοπέδων συγκέντρωσης χωρίς τη συγκατάθεση τους.

Η Δίκη των Γιατρών διήρκεσε 140 ημέρες. Κατέθεσαν 85 μάρτυρες και παρουσιάστηκαν σχεδόν 1.500 αποδεικτικά έγγραφα. Από τους γιατρούς που κατηγορήθηκαν οι 16 κρίθηκαν ένοχοι και επτά από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν. Όλοι οι εγκληματίες που καταδικάστηκαν σε θάνατο απαγχονίστηκαν στις 2 Ιουνίου 1948 στη φυλακή Landsberg του γερμανικού κρατιδίου της Βαυαρίας. Ο Γιόσεφ Μένγκελε, ο Άγγελος του Θανάτου, ένας από τους κορυφαίους ναζί γιατρούς, είχε διαφύγει και δεν δικάστηκε ποτέ για τα εγκλήματά του.

Οι κατηγορούμενοι, εξετάστηκε αν ενέχονταν σε δολοφονίες, βασανιστήρια και άλλες θηριωδίες που διαπράχθηκαν στο όνομα της ιατρικής επιστήμης. Τα θύματα αυτών των εγκληματιών ανέρχονταν σε εκατοντάδες χιλιάδες. Ελάχιστοι από τους άτυχους που έπεσαν στα χέρια των διεστραμμένων επιστημόνων γλύτωσαν. Και οι περισσότεροι από όσους δεν πέθαναν στη διάρκεια των απάνθρωπων πειραμάτων, έζησαν την υπόλοιπη ζωή τους με ανηκέστους βλάβες
Το βασικό κατηγορητήριο ήταν:
1.Συνωμοσία προς διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητος.
2. Εγκλήματα πολέμου: Διεξαγωγή ιατρικών πειραμάτων, χωρίς τη συναίνεση του υποκειμένου, σε αιχμαλώτους πολέμου και πολίτες κατεχομένων χωρών και συμμετοχή σε μαζικές δολοφονίες κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
3. Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
4. Συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση SS.

Συλλέκτης οστών!

Κάποια από τα άθλια πειράματα που υπέβαλλαν οι γιατροί – δήμιοι τα πειραματόζωά τους ήταν: επιβίωση σε μεγάλο υψόμετρο, σε κατάψυξη, σε θαλασσινό νερό, μετά τη ρίψη εμπρηστικών βομβών, από εισπνοή αερίου μουστάρδας. Επίσης διενεργούσαν πειράματα αναγέννησης οστών και μεταμόσχευσης μελών, μυών και νευρώνων. Βομβάρδιζαν τα θύματά τους με βακτήρια, με ιούς και ισχυρά μικρόβια για να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις του οργανισμού τους. Τα στείρωναν με διάφορες μεθόδους( η πιο ανώδυνη ήταν ο βομβαρδισμός με ακτίνες Ρέντγκεν επί πολλές ώρες).

Ο γιατρός Καρλ Γκέμπχαρτ – ένα από τους 7 που εκτελέστηκαν – διέθετε πλούσια συλλογή ανθρώπινων σκελετών από τρόφιμους στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Μάλιστα ο ίδιος γιατρός πρόσφερε στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου 112 σκελετούς Εβραίων. Οι δύσμοιροι εκείνοι είχαν επιλεγεί ακριβώς γι αυτόν τον σκοπό: τους φωτογράφισαν, τους υπέβαλαν σε ανθρωπολογικές μετρήσεις και έπειτα τους σκότωσαν και τους έγδαραν για να κρατήσουν μόνο τα οστά τους…
Κι αυτά είναι μοναχά ελάχιστα από όσα έπραξαν οι γιατροί του Χίτλερ…