Γιατί το όνομα του πρωθυπουργού της Νορβηγίας Κουίσλινγκ έγινε συνώνυμο με τον πιο γλοιώδη και ελεεινό προδότη

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 9 Απριλίου του 1940 όταν ο Βίντκουν Κουίσλιγκ αναλαμβάνει την εξουσία στη Νορβηγία· το όνομά του έγινε συνώνυμο της απεχθούς προδοσίας. Το να αποκαλούσες κάποιον «Ιούδα» μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν κάτι ανεκτό, όμως αν τον έλεγες «Κουίσλιγκ», έπρεπε να εξαφανιστεί από τη Γη. Ήταν ό,τι απεχθέστερο, επονείδιστο και εξευτελιστικό επίθετο μπορούσες να εκτοξεύσεις εν είδει ύβρεως σε άνθρωπο.

Το επίθετο «Κουίσλινγκ» υποδηλώνει – ακόμα και στις μέρες μας - έναν ελεεινό προδότη του πιο φρικτού και απεχθούς είδους· είναι αυτός που το κυριαρχεί και καταπιέζει τους δικούς του για λογαριασμό του εχθρού, που είναι ανά πάσα στιγμή πρόθυμος να ευχαριστήσει με ξεδιάντροπες πράξεις αηδίας!

Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ (Vidkun Quisling -1887 - 1945) ήταν νορβηγός αξιωματικός του στρατού και δεξιός πολιτικός, ο οποίος ηγήθηκε ενός αποτυχημένου φασιστικού κόμματος τη δεκαετία του 1930. Έμεινε στο βιβλίο της Ιστορίας στο κεφάλαιο «Προδότες» όταν παρέδωσε τη χώρα του στους Ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνεργάστηκε με τους Γερμανούς.

Ακόμα και οι ελεεινοί Ναζί αρχικά τον απέρριπταν ως άθλιο και γλοιώδη, αλλά τελικά υποχώρησαν στις παρακλήσεις του και τον τοποθέτησαν επικεφαλής μιας κυβέρνησης μαριονέτας.

Γιος ιερέα ο μεγαλύτερος προδότης της νεότερης ιστορίας

Γεννημένος από πατέρα ιερέας, ο Βίντκουν άρχισε ωραία τη ζωή του και τίποτα δεν έδειχνε το μελλοντικό έρεβος της. Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ τα πήγε καλά στο σχολείο και αποφοίτησε από το Νορβηγικό Στρατιωτικό Κολέγιο με την υψηλότερη βαθμολογία που είχε λάβει σπουδαστής από την ίδρυσή του· στάλθηκε στη Σοβιετική Ένωση ως στρατιωτικός ακόλουθος το 1918 και έγινε στρατιωτικός επιτετραμμένος της Νορβηγίας σε ό,τι είχε να κάνει με τη Ρωσία.

Το 1922, ο Κουίσλινγκ εργάστηκε για την Κοινωνία των Εθνών στις επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Ουκρανία και μάλιστα επέδειξε σημαντικές διοικητικές ικανότητες και ζήλο. Ενώ βρισκόταν εκεί, ο Κουίσλινγκ γνώρισε και παντρεύτηκε δύο Ρωσίδες διαδοχικά. Ο δεύτερος γάμος, που κράτησε μέχρι το θάνατό του, ήταν παράνομος αφού δεν είχε λυθεί ο πρώτος. Απολυμένος από το στρατό σε περίοδο περικοπών, ο Κουίσλινγκ ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1920. Επέστρεψε στη Νορβηγία το 1929 και άρχισε πολιτική καριέρα που χαρακτηρίστηκε από τις αντισημιτικές, αντικομμουνιστικές και αντιφιλελεύθερες ιδέες του.

Εντάχθηκε σε ένα κίνημα που ονομαζόταν «Η Άνοδος του Σκανδιναβικού Λαού» και διετέλεσε υπουργός Άμυνας της Νορβηγίας από το 1931-1933. Το 1933, εμπνευσμένος από την επιτυχία των Ναζί στη Γερμανία, ο Κουίσλινγκ ίδρυσε φασιστικό κόμμα, ορίζοντας τον εαυτό του τον «Φίρερ» του.
Το κόμμα του Κουίσλινγκ δεν έλαβε ποτέ περισσότερο από το 2% των ψήφων, γεγονός που τον έκανε όλο και πιο πικραμένο και απογοητευμένο από τους συμπατριώτες του. Στα τέλη του 1939, «πέταξε» στο Βερολίνο, συναντήθηκε με τον Χίτλερ και προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Γερμανούς αν προσπαθούσαν να καταλάβουν τη Νορβηγία. Οι Ναζί, έχοντας επίγνωση της θέσης του στη Νορβηγία και το ελλιπές ειδικό βάρος του, τον αγνόησαν.

Όταν η Γερμανία εισέβαλε στη Νορβηγία το 1940 και η κυβέρνησή της κατέφυγε στην εξορία, ο Κουίσλινγκ προσπάθησε να δημιουργήσει κυβέρνηση συνεργασίας· αγνοήθηκε από όλους, συμπεριλαμβανομένων και των Γερμανών κατακτητών. Χρειάστηκαν δύο χρόνια πριν οι Ναζί αναγνωρίσουν τελικά τον γλοιώδη πολιτικό το 1942 ως το ανδρείκελο - «Υπουργό -Πρόεδρο» της Νορβηγίας.

Από αυτή τη θέση, ο Κουίσλινγκ έκανε ό,τι μπορούσε για να ευχαριστήσει τους αφέντες του, συμπεριλαμβανομένης της πρόθυμης συνεργασίας του στην απέλαση των Εβραίων της Νορβηγίας στα στρατόπεδα θανάτου. Ο Κουίσλινγκ αιχμαλωτίστηκε από του Συμμάχους μετά τον πόλεμο, δικάστηκε και καταδικάστηκε για προδοσία, φόνο και υπεξαίρεση και εκτελέστηκε τον Οκτώβριο του 1945. Το όνομά του έμεινε μνημειώδες συνώνυμο της προδοσίας.