Πώς ο Χίτλερ εξόντωσε τον καλύτερό του φίλο γιατί ήταν ομοφυλόφιλος – Ο σκληρός Ρεμ και το οικτρό τέλος του

Ο Χίτλερ αγαπούσε τους φίλους του και όταν ερχόταν η ώρα να τους στείλει στον άλλο κόσμο το έκανε με στιλ… Πώς ο Αδόλφος εξόντωσε τον καλύτερό του φίλο, τον άθλιο αρχηγό των SA Ερνστ Ρεμ.

Το κελί ήταν γεμάτο από την αγωνία και τη μοναξιά του Ερνστ Ρεμ, του πανίσχυρου, μέχρι πριν από ένα βράδυ, πρωτοπαλίκαρου του Χίτλερ.

Ο διαβόητος για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του και για τη διεστραμμένη σκληρότητά του, ο άνθρωπος που σκότωσε, βασάνισε, προπηλάκισε, έσυρε στους δρόμους και ξυλοκόπησε βάναυσα Εβραίους, ομοφυλόφιλους, αντιφρονούντες, ο Ερνστ Ρεμ, βρισκόταν τώρα στην ίδια θέση με τα θύματά του.

Ο διοικητής της φυλακής, ο ταξίαρχος των SS Τέοντορ Άικε, που θα τον ξανανταμώσει η Ιστορία ως διοικητή του Νταχάου, μπήκε στο κελί και δίχως να κοιτάξει τον Ρεμ στα μάτια άφησε στο τραπέζι ένα περίστροφο με μια σφαίρα στη αποθήκη του.
Ο Χίτλερ, δεν ξεχνούσε τους παλιούς φίλους… Ο Ρεμ του είχε σταθεί από το Πραξικόπημα της Μπυραρίας· ήταν πλάι του στα δύσκολα χρόνια της ανόδου προς την εξουσία, του είχε οργανώσει τις ομάδες τραμπούκων που έσπερναν θάνατο και τρόμο. Δεν θα μπορούσε να τον αφήσει έτσι… Έδωσε εντολή να του φέρουν ένα πιστόλι για να αυτοκτονήσει.
Λίγες ώρες πριν, ο ίδιος ο Χίτλερ είχε επισκεφτεί τον Ρεμ στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, όπου είχε συλληφθεί ημίγυμνος συντροφιά με νεαρούς αξιωματικούς.

Ο Χίτλερ ανέβηκε στον πρώτο όροφο και χτύπησε με τις μπότες του την πόρτα του Ρεμ. «Άνοιξε» του φώναξε με οργή. Ο τρομαγμένος Ρεμ δεν κατάλαβε. «Ποιος είναι;» ρώτησε για να πάρει μια πιο οργισμένη απάντηση: «Εγώ ο Αδόλφος». Ο Ρεμ ήταν ο μοναδικός από τους στενούς συνεργάτες του Φύρερ που του μιλούσε στον ενικό. Η οικειότητα αυτή είχε αρχίσει από το 1920 τότε που ο λοχαγός υπηρετούσε στο Μόναχο και ανάμεσα στους υφισταμένους του, είχε για ένα διάστημα και τον αυστριακό πρώην δεκανέα Αδόλφο Χίτλερ.

Ο Ρεμ άνοιξε την πόρτα και προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί, βλέποντας τον παλιό του φίλο εκνευρισμένο, αλλά ο Χίτλερ τον έσπρωξε μέσα στο δωμάτιο και πίσω τους έκλεισε την πόρτα. Το τι είπαν οι δυο τους εκείνο το βράδυ, τα άκουσαν μόνο ο Ρεμ, ο Χίτλερ και ουδείς άλλος. Ο Φύρερ έφυγε ταραγμένος χτυπώντας πίσω του την πόρτα και ο Ρεμ είχε μείνει – αξιοθρήνητη φιγούρα – στο κρεβάτι να κλαίει. Μια ομάδα στρατιωτών μπήκε στο δωμάτιο και έσυρε τον Ρεμ έξω. Ο δρόμος για τη φυλακή και τον θάνατο δεν απήχαν πολύ.
Τώρα ο Ρεμ, κοιτούσε το περίστροφο με απέχθεια, χάιδεψε τ βαθιά ουλή στο πρόσωπό του, απόκτημα από τον Μεγάλο Πόλεμο, έφτυσε στο πάτωμα και φώναξε στον φρουρό που στεκόταν έξω από το κελί: «Αν ο Αδόλφος θέλει να πεθάνω, ας έλθει να με σκοτώσει ο ίδιος…».

Ο Αδόλφος είχε πολλές δουλειές εκείνη την ημέρα, σιγά μην έτρεχε στις φυλακές να σκοτώσει τον Ρεμ. Τηλεφώνησε στον διοικητή και λίγα λεπτά μετά την επικοινωνία τους, ο διαβόητος αρχηγός των SA έπεφτε διάτρητος από τις σφαίρες των αυτόματων όπλων των φρουρών. Το ημερολόγιο έγραφε 1η Ιουλίου - μια μέρα σαν σήμερα δηλαδή - του 1934!
Το προηγούμενο βράδυ, η 30η Ιουνίου, είχε ήδη πάρει τη θέση της στα βιβλία της Ιστορίας: Η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Η νύχτα που όλα τα επιφανή στελέχη της SA και οι αξιωματούχοι της σφαγιάστηκαν από τους διαδόχους τους, τους άνδρες των SS.

Το ότι οι περισσότεροι από τους υψηλά ιστάμενους στα SA ήταν ομοφυλόφιλοι ενοχλούσε αφάνταστα τον Χίτλερ, που ευαγγελιζόταν την κάθαρση όλων αυτών των «μιασμάτων», όπως τους χαρακτήριζε· τους έβγαλε από τη μέση γιατί τους φοβόταν περισσότερο από όσο τους σιχαινόταν.