Πεθαίνει ο Εντουάρντο Γκαλεάνο, ο συγγραφέας που έριξε φως στις σκιές του ποδοσφαίρου…

Το όνομά του Εντουάρντο Γκαλεάνο, ήταν ο συγγραφέας που έριξε φως στις σκιές του ποδοσφαίρου, αλλά και ολόκληρης της ιστορίας του Κόσμου και όχι μόνο…

«Ο Δημοσθένης κορόιδευε: “Αυτός ο νεαρός θέλει να του στήσουμε βωμούς. Ωραία, ας του κάνουμε το χατίρι”.
Ο νεαρός ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Έλεγαν πως ήταν συγγενής του Ηρακλή και του Αχιλλέα. Ήθελε να τον αποκαλούν αήττητο θεό. Είχε τραυματιστεί 8 φορές και συνέχιζε να κατακτά τον κόσμο. Το μαύρο του άλογο έσκιζε τον άνεμο. Ορμούσε πάντα πρώτος, με το σπαθί στο χέρι και την περικεφαλαία με τα λευκά φτερά, λες και η κάθε μάχη ήταν προσωπική του υπόθεση: “δεν κλέβω τη νίκη” έλεγε. Και θυμόταν πολύ καλά το σπουδαίο μάθημα του δασκάλου του, του Αριστοτέλη: “Η ανθρωπότητα χωρίζεται ανάμεσα σε αυτούς που γεννιούνται για να κυβερνούν και σε αυτούς που γεννιούνται για να κυβερνώνται”…

»Όταν ο Ηφαιστίων πέθανε, ο Αλέξανδρος ήπιε μόνος του το κρασί που είχαν μοιραστεί, και το ξημέρωμα, μεθυσμένος, διέταξε να ανάψουν μια τεράστια φωτιά για να κάψει τον ουρανό, και απαγόρευσε τη μουσική σε ολόκληρη την αυτοκρατορία του. Λίγο αργότερα πέθανε και ο ίδιος, στα 33 του χρόνια, Δίχως να έχει κατακτήσει όλα τα βασίλεια του κόσμου».

Αυτά γράφει ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στους «Καθρέφτες» του, που μια μέρα σαν σήμερα, 14 Απριλίου του 2015 «έφυγε» για να συναντήσει τον Μεγαλέξανδρο και όλους του ήρωές του, που έντυσε με τα δικά του ξεχωριστά λόγια στα βιβλία του. Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και μυθιστοριογράφος, γεννημένος το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και θεωρείται ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Λατινοαμερικάνους συγγραφείς. Εκτός όμως από διακεκριμένος συγγραφέας, ο Γκαλεάνο ήταν και ένθερμος υπερασπιστής των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών· θεωρούνταν, μεταξύ άλλων, ως «λογοτεχνικός γίγαντας της λατινοαμερικανικής Αριστεράς».

Ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής...

Λάτρης του ποδοσφαίρου, ο Γκαλεάνο- όταν ήταν παιδί ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής- έχει γράψει το βιβλίο «El futbol a sol y sombra» (Το Ποδόσφαιρο στη Σκιά και το Φως), για πολλούς το ωραιότερο βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ για ένα άθλημα. Ο Γκαλεάνο πιάνει την ιστορία του ποδοσφαίρου από την αρχή, από τις ιστορικές απαρχές, γράφει για τους πρωταγωνιστές του, τα γήπεδα, τους παίκτες, τους οπαδούς, τις διοικήσεις, τις εφημερίδες, την τηλεόραση, τη χειραγώγησή του από τα οικονομικά συμφέροντα, τον εκφυλισμό του ενίοτε από τη σκοπιμότητα.
«Δεν είμαι παρά ένας ζητιάνος που περιφέρεται ανά τον κόσμο, παρακαλώντας για λίγο καλό ποδόσφαιρο στα γήπεδα. Ένα καλό παιχνίδι, για το Θεό. Και όταν η ευχή πραγματοποιείται, πανευτυχής για το θαύμα, λίγο με νοιάζει ποια ομάδα ή ποια χώρα παίζει» γράφει…

Ο Γκαλεάνο ήταν φιλέλληνας, όπως οι περισσότεροι Ουρουγουανοί, άλλωστε. Κάποια από τα βιβλία του που (μεταφράστηκαν στα ελληνικά και) τον κατατάσσουν ανάμεσα στους σπουδαίους γραφιάδες των καιρών μας είναι: Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου, Μνήμη της φωτιάς: η αρχή, Μνήμη της φωτιάς: τα πρόσωπα και οι μάσκες, Μνήμη της φωτιάς: ο αιώνας του ανέμου, Οι λέξεις ταξιδεύουν, Το ποδόσφαιρο στη σκιά και το φως, Ένας κόσμος ανάποδα, Καθρέφτες: μια σχεδόν παγκόμσια ιστορία, Οι μέρες αφηγούνται, Γυναίκες, Κυνηγός ιστοριών.
Ο Γκαλεάνο «έφυγε» από καρκίνο στους πνεύμονες στο Μοντεβιδέο, σε ηλικία 74 χρονών.