ΠΑΣΟΚ: Το κόμμα αναζητεί διέξοδο στη σκιά της εσωστρέφειας

Όσο κι αν στη Χαριλάου Τρικούπη ήλπιζαν ότι η «άνοδος» του ΠΑΣΟΚ στην αξιωματική αντιπολίτευση θα έθετε τα θεμέλια για την επάνοδο του κόμματος σε ρόλο κυβερνητικής εναλλακτικής, η πραγματικότητα αποδεικνύεται αμείλικτη. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερή υποχώρηση, η Ζωή Κωνσταντοπούλου τους έχει προσπεράσει, και στο εσωτερικό φουντώνει η δυσφορία – από τα οργανωτικά μέχρι τα πολιτικά. Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να χάνει τη μάχη της αξιοπιστίας πριν καν τη δώσει.

Τα σημερινά δεδομένα δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες, σύμφωνα με ορισμένα πράσινα στελέχη.. Το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη βρίσκεται πλέον σταθερά πίσω από τη «νέα είσοδο» της Πλεύσης Ελευθερίας, η οποία –έστω και συγκυριακά– έχει καταφέρει να αιχμαλωτίσει τη διαμαρτυρία και την κοινωνική δυσαρέσκεια, μεταφράζοντάς τις σε απτό πολιτικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται εγκλωβισμένο σε μια εικόνα εσωστρέφειας και διογκούμενων εσωκομματικών εντάσεων. 

Το κλίμα στο εσωτερικό κάθε άλλο παρά ενιαίο είναι. Η αίσθηση, άσπονδων φίλων του Νίκου Ανδρουλάκη, ότι η ηγεσία πορεύεται χωρίς σαφές αφήγημα, σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση της δημοσκοπικής δυναμικής, έχει ενεργοποιήσει εκ νέου τις γνωστές φυγόκεντρες τάσεις. Η διαγραφή της Κατερίνας Μπατζελή για πολλούς δεν αποτέλεσε απλώς πειθαρχική ενέργεια αλλά ένδειξη ενός πιο «αυταρχικού» μοντέλου ηγεσίας, το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει σε νέες εσωτερικές εκρήξεις. 

Στο παρασκήνιο, πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για συντονισμένη αμφισβήτηση της ηγεσίας Ανδρουλάκη, με κάποιους μάλιστα να διακινούν ακόμη και το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου σχήματος από πρόσωπα εντός του κόμματος. Παρά την προσπάθεια των στενών συνεργατών του να ελέγξουν το αφήγημα και να αναδείξουν θετικές πρωτοβουλίες, όπως το πρόσφατο σχέδιο για τη στεγαστική πολιτική, η απήχηση παραμένει περιορισμένη. 

Ο ίδιος ο πρόεδρος επιχειρεί να δώσει στίγμα με στοχευμένες παρεμβάσεις, όπως αυτή για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό ή για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ. Ωστόσο, η απόσταση μεταξύ πολιτικής τοποθέτησης και κοινωνικής αποδοχής δείχνει δύσκολη να γεφυρωθεί. Η μομφή περί «θολού στίγματος» εξακολουθεί να βαραίνει την εικόνα του κόμματος, ενώ οι καταγγελίες για παραγκωνισμό κομματικών οργάνων και έλλειμμα συλλογικότητας διαμορφώνουν ένα τοπίο δυσπιστίας. Πρόκειται, άλλωστε, για ζητήματα για τα οποία είχε κατηγορηθεί και προεκλογικά ο κ. Ανδρουλάκης… 

Σημαντικά στελέχη, όπως οι Π. Γερουλάνος, Χ. Δούκας και Άννα Διαμαντοπούλου, καταθέτουν δημοσίως τις ενστάσεις τους – άλλοι με νηφαλιότητα, άλλοι με δηλητηριώδη ειρωνεία. Όλοι, όμως, κατατείνουν σε ένα κοινό συμπέρασμα: ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται επανασυγκρότηση ουσίας, όχι επικοινωνίας. 

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με έμπειρα πράσινα στελέχη,  το στοίχημα για το κόμμα της Κεντροαριστεράς δεν είναι απλώς η ανάκτηση ενός ικανοποιητικού ποσοστού, αλλά η ανασύσταση της αξιοπιστίας του ως πειστική εναλλακτική στη Ν.Δ. Σε αυτό το πεδίο, προς το παρόν, παραμένει ζητούμενο – και όχι απάντηση. 

Διαβάστε ακόμη

Η ακτινογραφία του πορίσματος του ΕΜΠ για το δυστύχημα των Τεμπών: Τα έλαια σιλικόνης και το ηλεκτρικό τόξο

Ο Λαβρόφ επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες με την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη

Παρελθόν από την ΑΕΚ ο Ματίας Αλμέιδα: Ανακοινώθηκε το διαζύγιο

Νέα καιρική ανατροπή: Το jet stream που «κόβει» την Ελλάδα στα δύο και η προειδοποίηση Κολυδά