Καπάνι Μάρκετ – Στο Μεταξουργείο για τζουμπερίνγκες, σουτ μακάλο και Τετάρτες με «μενού λαϊκής»

Γωνία Χίου και Κ. Παλαιολόγου, καμιά 300 μέτρα από το Μετρό Μεταξουργείου και άλλα τόσα από την πλατεία Βάθη, στην πιο παραγνωρισμένη πλευρά της ιστορικής συνοικίας, το Καπάνι Μάρκετ σερβίρει τους πρώτους καβουρμάδες του το καλοκαίρι του 2024. Τότε που ο καλός θεός των πληθωρικών μεζέδων και των καλομαγειρεμένων πιάτων έδωσε να σμίξουν στην καρδιά της Αθήνας δυο παλιοί γνωστοί από την ακριτική Φλώρινα. Και να γεννηθεί ένα «οινορεστοράν» φτιαγμένο στην πραγματικότητα για πολλά τσίπουρα με μια κουζίνα που φέρνει στην πρωτεύουσα λίγο από τον πλούτο της βορειοελλαδίτικης γαστρονομίας.

Εν αρχή ην το άιβαρ και έπεται η Λαϊκή

Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ που ο Κωστής Χρηστάκης, ιδιοκτήτης του «Πρίγκιπα» των Εξαρχείων με καταγωγή από τις Πρέσπες, περνώντας τυχαία από την περιοχή αντίκρισε ένα κλειστό μαγαζί με το όνομα «Καπάνι». Μεγάλος φαν της ιστορικής σκεπαστής αγοράς τροφίμων της Θεσσαλονίκης, «τσίμπησε» αμέσως. «Είχα λατρεία στο Kαπάνι... Για το ταξίδεμα που σου κάνει στα Βαλκάνια και την Ανατολή, για τα ψαγμένα του τσιπουράδικα, για όλη την αίσθηση που σου δημιουργεί. Είδα την ταμπέλα και σκέφτηκα αμέσως πως θα ‘ναι το μεζεδοκαφενείο κάποιου μερακλή» θυμάται ο Κωστής. Διηγείται πως ξανάρθε ως εδώ άλλη μέρα, μόνο και μόνο για να το πετύχει ανοιχτό, να πιει ένα τσίπουρο, να γνωρίσει τον άνθρωπο που το κρατούσε. Εκείνος του έβγαλε μεζέ, τουρσί δικό του και άιβαρ (σερβική λέξη για μια σάλτσα φτιαγμένη από λιωμένη ψητή πιπεριάς Φλωρίνης), αφού συνέπεσε να είναι και ο ίδιος Φλωρινιώτης. «Έσκασε» και μια λαϊκή αγορά μπροστά στο καφενείο με όλο το φασαριόζικο μεγαλείο της και αυτό ήταν. Δεν ήθελε περισσότερα πράγματα, ο Κωστής, λάτρης των απανταχού λαϊκών για να κάνει το παλιό «Καπάνι» στέκι του -ειδικά τις Τετάρτες που η Χίου γέμιζε με τους πάγκους των μανάβηδων.

Κάπως έτσι, όταν ο τότε ιδιοκτήτης αποφασίζει να εγκαταλείψει την Αθήνα, το γωνιακό ισόγειο με τις μεγάλες τζαμαρίες και το παλιό μωσαϊκό περνάει στα χέρια του Κωστή, που ονειρεύεται να φέρει στο Μεταξουργείο τη βαλκάνια κουζίνα του ελληνικού Βορρά και την ακαταμάχητη ατμόσφαιρα των στεκιών του. Χώρο είχε, λαϊκή είχε, μάγειρα δεν είχε. Και χωρίς μάγειρα γνώστη του γαστρονομικού πλούτου της περιοχής, η ιδέα θα πήγαινε κουβά. «Το έψαχνα από εδώ, το έψαχνα από εκεί, τίποτα και κανείς δεν ταίριαζε στη φιλοσοφία μου. Λίγο πριν τα παρατήσω, είχα μια αναλαμπή: να τηλεφωνήσω σε έναν συντοπίτη μου, τον Δημήτρη, με τον οποίο γνωριζόμασταν από παιδιά».

Η κουζίνα του Δημήτρη Μπαλάκα

Για καλή του τύχη -και δική μας δηλαδή- ο Δημήτρης Μπαλάκας δέχθηκε να αφήσει τη συμπρωτεύουσα και μητρόπολη των Βαλκανίων και να κατεβεί στην Αθήνα. Πιο συγκεκριμένα είπε: «Άμα έχει Λαϊκή, έρχομαι!». Με παππούδες και γονιούς φουρνάρηδες, μεγαλωμένος ανάμεσα σε φορτωμένους ταβάδες και ξεφουρνίσματα ροδοψημένων ζυμωτών και μελωμένων κρεατικών από τότε που θυμάται τον εαυτό του και με θητεία εργασιακή σε εστιατόρια της Θεσσαλονίκης, ο Δημήτρης δεν δυσκολεύτηκε να εκφράσει με τις μνήμες, την εμπειρία και τις μαγειρικές του το γαστρονομικό ρεπερτόριο που απαιτούσε ένα «Καπάνι». Έστω και αθηναϊκό. Η κουζίνα του είναι «κουζίνα της φωτιάς», τα φαγητά βγαίνουν αχνιστά από σούβλες, γάστρες και ξυλόφουρνο, η πρώτη ύλη επιλέγεται με προσοχή, ο άνθρωπος ξέρει να μαγειρεύει. Από όσα δοκίμασα, ξεχώρισα: Τον πλέον απίθανο και βαθιάς νοστιμιάς χειροποίητο πελτέ ντομάτας που ήρθε ως ντιπ στο ζυμωτό ψωμάκι (3€) -δεν νομίζω να έχω ξαναγευτεί τέτοια συμπυκνωμένη γεύση πιπεράτης γλυκύτητας σε μια κουταλίτσα. Την επική φασολάδα Πρεσπών με καπνιστή πάπρικα Αριδαίας και τζουμπερίνγκες (11€) -όπου «τζουμπερίνγκες» στη φλωρινιώτικη ντοπιολαλιά, τα ξεροψημένα κομματάκια χοιρινού με το λιπάκι του, που δίνουν έξτρα πόντους στο καλοχυλωμένο ρουστίκ πιάτο. Το μαλακό βαρελίσιο τυρί με μαύρο σουσάμι, φανταστικό -δικό τους φυσικά- άιβαρ και ένα άπαιχτο χειροποίητο πιτάκι (15€) που δεν μπορείς να σταματήσεις να τσιμπολογάς. Το ωραιότατο βουβαλίσιο μπιφτέκι με λιαστή ντομάτα σερβιρισμένο σε μια γενναία στρώση σουτ μακάλο (19€), την εμβληματική αλευρόσαλτσα της Φλώρινας, που γίνεται με το λιμπιστικό λαδάκι του φαγητού, στην πλέον καλοδουλεμένη εκδοχή της. Θα ξανάπαιρνα ευχαρίστως είτε τα μαριναρισμένα ψητά παντζάρια με κρέμα σκορδοτύρι, λάδι άνηθου και καβουρδισμένα φουντούκια (12€) είτε τα μανιτάρια σοτέ με τον πουρέ μπιζελοφάβας και τη μουστοπιπεριά (12€), όπως και τα αξέχαστα φρέσκα, χειροποίητα ζυμαρικά με το ξινούτσικο κρητικό γαλένι και το σιγανομαγειρεμένο στον ξυλόφουρνο μοσχαράκι (18€)

Deli, βινύλιο και φυσικά κρασιά 

Στο Καπάνι Μάρκετ περνάς φίνα και τρως καλά, σε λιτό, urban περιβάλλον, που κανείς ιντέριορ ντιζάινερ δεν πείραξε, δίπλα σε ψυγεία-βιτρίνες που θυμίζουν λαϊκό μπακαλοκαφενέ και από τα οποία μπορείς να διαλέξεις εκλεκτά τυριά και αλλαντικά για το σπίτι. Πάνω στα λευκά, κιμπάρικα τραπεζομάντιλά του, ξεδιπλώνεται μια κουζίνα που είναι μεν γεννημένη για τσίπουρα, τα πάει όμως θαυμάσια και με τα φυσικά κρασιά, στα οποία δείχνει ιδιαίτερη αγάπη το εστιατόριο και σερβίρει σε κολονάτα ποτήρια. Ακούς μουσικές από βυνίλια που στριφογυρίζουν στα πικάπ ενός hi end ηχοσυστήματος χαζεύοντας τη ζωή του πολυπολιτισμικού και καθόλου προνομιούχου Μεταξουργείου να κυλάει έξω από τις φωτεινές τζαμαρίες. Τις Τετάρτες έρχεσαι από το μεσημέρι και πιάνεις τραπέζι ή καρέκλα έξω (έχει μεγάλη μπάρα στην πλευρά της Παλαιολόγου) για να γίνεις ένα με τον κόσμο τη Λαϊκής από την οποία στήνεται και το μενού της ημέρας: σάντουιτς και μεζεδάκια για το κρασί ή το τσιπουράκι. Φαγητό, χώρος, μουσική, άνθρωποι, όλα έχουν δέσει αρμονικά για να φτιάξουν την τέλεια «αγοραία» κατάσταση. Όλα; Όχι ακριβώς. Βρίσκω το seating, που ισχύει ολημερίς και παντού -ακόμη και στις εξωτερικές καρέκλες- κόντρα στον πυρήνα της φιλοσοφίας του μαγαζιού, καθώς το ασφυκτικό όριο της δίωρης παραμονής δεν μου φαίνεται πως ταιριάζει σε κανένα «Καπάνι». Έστω και αθηναϊκό.   

Info: Καπάνι Μάρκετ, Χίου 29, Μεταξουργείο, 21 5560 0234

Διαβάστε ακόμη

Η Γάζα λιμοκτονεί, ο κόσμος πιέζει: Το Ισραήλ αναθεωρεί τη στάση του στην ανθρωπιστική βοήθεια;

«Βασάνιζαν τον όμηρο για 5 ώρες»: Η ακτινογραφία της απαγωγής γιου γνωστού επιχειρηματία στον Υμηττό

«Για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας»: Το Σύνταγμα, μια φωνή, ζητεί «Λευτεριά» για την Παλαιστίνη

Η δημοσιογράφος-PR με τα «ταξίδια στο Άμπου Ντάμπι» κατηγορείται ότι εξαπάτησε ακόμα και ΑμεΑ