Ζωή σαν σενάριο: Ο στρατιώτης που επέζησε δυο πολέμων, αυτοχειρουργήθηκε στη ζούγκλα και γύρισε για να έχει ένα τραγικά άδοξο τέλος

Καμιά φορά η πραγματική ζωή είναι πιο δυνατή και πιο απρόβλεπτη από σενάριο ταινίας. Τι καμιά φορά; Τις περισσότερες φορές! Στρατιώτης που επέζησε δυο πολέμων, χειρούργησε τον εαυτό του στη ζούγκλα και γύρισε για να έχει ένα τραγικά άδοξο τέλος!

Στη διάρκεια του Α΄ και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιώτες προέρχονταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ο Τζοκ ΜακΛάρεν (Robert Kerr "Jock" McLaren) είχε σπουδάσει κτηνίατρος, είχε ασκήσει το επάγγελμα, αλλά κατά τη διάρκεια της θητείας του στην φλεγόμενη Ευρώπη υπό τη σημαία της Αυστραλίας ήταν απλά ένας φοβισμένος πολεμιστής - αντάρτης που σκότωνε Γιαπωνέζους για να μην τον σκοτώσουν. Και μέσα σε όλα αυτά έπρεπε να χρησιμοποιήσει τις ιατρικές του δεξιότητες για να σώσει τη ζωή του. Σβήνουν τα φώτα, η οθόνη φωτίζεται, και η η ζωή του βρετανού στρατιώτη τρέχει σαν ταινία…

Ο Ρόμπερτ Κερ – Τζοκ – ΜακΛάρεν γεννήθηκε στο Κέρκαλντ της Σκωτίας στις 27 Απριλίου του 1902. Έφηβος ακόμα, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στην 51η Μεραρχία (Highland) του Βρετανικού Στρατού. Η ηλικία του, εκείνη την εποχή, δεν θα του επέτρεπε να λάβει μέρος σε μάχες στο Δυτικό Μέτωπο, όμως το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στις λίστες των στρατιωτών που πολέμησαν στη Γαλλία το 1918, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν βέβαιο ότι συμμετείχε σε μάχες κατά τη διάρκεια της εαρινής επίθεσης των Γερμανών .

Μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, ο ΜακΛάρεν επέστρεψε στη Σκωτία και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην κτηνιατρική· στη συνέχεια μετακόμισε στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος σε κτηνιατρείο. Και σύντομα ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος χτύπησε την πόρτα της Γης.

Αρχικά, ο ΜακΛάρεν κατατάχτηκε με την ειδικότητα του κτηνιάτρου στις Στρατιωτικές Δυνάμεις Πολιτών, πριν προσφερθεί εθελοντικά για να υπηρετήσει στη Β’ Αυστραλιανή Αυτοκρατορική Δύναμη . Ο 39χρονος Τζοκ μετατέθηκε στη Σιγκαπούρη.
Οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη Σιγκαπούρη μόλις ένα μήνα αργότερα και ο ΜακΛάρεν συνελήφθη αιχμάλωτος. Λίγες μέρες μετά την αιχμαλωσία του, αυτός και δύο συνάδελφοί του δραπέτευσαν. Με τη βοήθεια κινέζων ανταρτών και χωρικών από τη Μαλαισία, οι τρεις δραπέτες παραλίγο να φτάσουν στην Κουάλα Λουμπούρ πριν προδοθούν και συλληφθούν.

Ο ΜακΛάρεν και οι σύντροφοί του, αφού βασανίστηκαν και βρέθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, οδηγήθηκαν στα κελιά τους.

Απόδραση από τη Βόρνεο

Λίγους μήνες αργότερα, ο Τζο ΜακΛάρεν μαζί με 1.000 βρετανούς και αυστραλούς στρατιώτες, μεταφέρθηκε στη Βόρνεο και κρατήθηκε στο διαβόητο στρατόπεδο Sandakan. Ο ΜακΛάρεν δεν έμεινε άπραγος: σχεδίασε ξανά την απόδρασή του με βοηθό έναν κινέζο αιχμάλωτο, τον Τζόνι Φανκ· κατάφεραν να υλοποιήσουν το σχέδιό τους και προσπάθησαν να φτάσουν στις Φιλιππίνες χρησιμοποιώντας βάρκα που έκλεψαν από τους Ιάπωνες.

Οι δυο τους κατάφεραν να βγουν στο νησί Μιντανάο των Φιλιππίνων, όπου ο ΜακΛάρεν ενσωματώθηκε σε μια ομάδα αμερικανών και φιλιππινέζων ανταρτών· κάποια στιγμή του δόθηκε η ευκαιρία να επιστρέψει στην Αυστραλία, αλλά επέλεξε να παραμείνει και να πολεμήσει.
Και οι περιπέτειές του ΜακΛάρεν δεν έχουν τέλος. Κατά τη διάρκεια μιας περιπολίας ο Τζοκ εμφάνισε έντονα συμπτώματα σκωληκοειδίτιδας. Στη μέση της αφιλόξενης ζούγκλας, ο κτηνίατρος - αντάρτης συνειδητοποίησε ότι θα έπρεπε να χειρουργήσει τον εαυτό του, για να μην πεθάνει από περιτονίτιδα· τα εργαλεία που είχε στα χέρια του ήταν ένα μαχαίρι και δύο κουτάλια. Και πήρε την απόφαση. Χειρουργήθηκε, έκοψε την σκωληκωειδή απόφυση, έραψε την τομή με ίνες καρύδας και σε λίγες μέρες μπόρεσε να περπατήσει ξανά και να πιάσει το τουφέκι στα χέρια του. Όταν ρωτήθηκε χρόνια αργότερα για εκείνο το περιστατικό, ο ΜακΛάρεν είπε : «Κάπως έτσι θα ήταν και η Κόλαση, αλλά τα κατάφερα…».

Καπετάνιος σε φαλαινοθηρικό!

Τον Σεπτέμβριο του 1944, ο ΜακΛάρεν ανέλαβε να κυβερνήσει ένα επανρωμένο με στρατιώτες φαλαινοθηρικό. Αυτός και το πλήρωμά του πραγματοποίησαν επιδρομές σε ιαπωνικές θέσεις.
Οι καταδρομικές ενέργειες του ΜακΛάρεν και των συντρόφων του αναστάτωσαν τις ιαπωνικές δυνάμεις που τον επικήρυξαν για 70.000 πέσο φιλιππίνων.

Τον Απρίλιο του 1945, οι Αυστραλοί ζήτησαν την επιστροφή του ΜακΛάρεν, που αποδεσμεύτηκε από την αμερικανική διοίκηση και τοποθετήθηκε στην Ειδική Μονάδα Z, στο Συμμαχικό Γραφείο Πληροφοριών. Εκείνο τον Ιούνιο, ηγήθηκε μιας αποστολής αναγνώρισης εν όψει της Μάχης του Balikpapan και τον επόμενο μήνα έλαβε μέρος σε μια επιχείρηση στο βρετανικό τομέα της βορείου Βόρνεο.

Το άδοξο τέλος του

Η θητεία του ΜακΛάρεν έληξε τον Νοέμβριο του 1945, με τον ίδιο να έχει πάρει τον βαθμό του Λοχαγού. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας, ο ΜακΛάρεν είχε παρασημοφορηθεί δύο φορές με τον Στρατιωτικό Σταυρό.
Ο ΜακΛάρεν κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό των συμπολιτών του στην Αυστραλία μετά τον Πόλεμο, και έγινε διάσημος για τις ιστορίες του, που θύμιζαν ταινίες του Χόλιγουντ. Ο ΜακΛάρεν εργάστηκε ως δημόσιος κτηνίατρος στην Παπούα Νέα Γουινέα, μια θέση που υπηρέτησε μέχρι το 1956, όταν αγόρασε μια φάρμα καφέ και είπε να ξεκουραστεί. Λίγους μήνες αργότερα, ωστόσο, η μοίρα του επιφύλαξε ένα σκληρό και άδοξο τέλος. Ο άνθρωπος που είχε επιζήσει του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, που είχε βγει ζωντανός από τις ζούγκλες της Άπω Ανατολής, που είχε χειρουργήσει τον εαυτό, σκοτώθηκε από μια κακοτυχία. Ενώ έκανε όπισθεν με το αυτοκίνητό του, χτύπησε σε ένα δέντρο, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω του ένα μεγάλο κλαδί· ο θάνατός του ήταν ακαριαίος! Mors ultima ratio… πάντα!