Το Λιοντάρι της Βρετάνης ήταν γυναίκα: Η σκληρή πειρατίνα που τους σκότωνε όλους εκτός από έναν για να διηγηθεί την καταστροφή

Το όνομά της ήταν Ζαν ντε Κλισόν, αλλά όλοι τη φώναζαν, το Λιοντάρι της Βρετάνης: Η σκληρή πειρατίνα που τους σκότωνε όλους εκτός από έναν… Γιατί; Διαβάστε παρακάτω.

Τον Ολιβιέ ντε Κλισόν δεν τον σκότωσαν απλώς, αλλά φέρθηκαν απαξιωτικά και ελεεινά ακόμα και στη σορό του! Μια μέρα σαν σήμερα, 2 Αυγούστου του 1943, τον πήραν από το κελί του στο Παρίσι και τον μετέφεραν στην κεντρική αγορά όπου τον αποκεφάλισαν μπροστά στο μαινόμενο πλήθος, με την αιτιολογία ότι ήταν προδότης.

Έπειτα κρέμασαν το ακέφαλο κορμί του σε ένα ικρίωμα, ενώ το κεφάλι του στάλθηκε στην πατρίδα του, τη Βρετάνη, όπου καρφώθηκε σε ένα δόρυ και εκτέθηκε σε κοινή θέα στην κορυφή μιας από τις κεντρικές πύλες της μεγάλης πόλης Ναντ.

Είχε κατηγορηθεί πως πρόδωσε και παρέδωσε μία πόλη στους Άγγλους με τους οποίους βρισκόταν σε διαρκή σύγκρουση η Γαλλία (100ετής πόλεμος). Ήταν ασυνήθιστο μέχρι τότε ένας ευγενής να εκτελείται δημοσίως, χωρίς απτές αποδείξεις για τα εγκλήματα του και ακόμα πιο ασυνήθιστο να εκτίθεται έτσι δίχως σεβασμό το άψυχο σώμα του σαν να ήταν κοινός εγκληματίας.

Αρμάτωσε καράβια και βγήκε στις θάλασσες

Η εκτέλεση του Κλισόν προκάλεσε αρνητική έκπληξη σε όσους άκουσαν ή είδαν την αποτρόπαια πράξη. Η σύζυγος του Κλισόν όμως, η Zαν ντε Κλισόν, στέγνωσε τα δάκρυα και τον αποτροπιασμό της έβγαλε τα ρούχα τα γυναικεία τα ταπεινά· φόρεσε στολή πολέμαρχου θαλασσοπόρου και αντέδρασε με έναν τρόπο που ουδείς περίμενε.

Όταν, η Ζαν, είδε το παλουκομένο κεφάλι του συζύγου της ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση και το έκανε: Άνοιξε πόλεμο ανηλεή κόντρα στο βασιλιά της Γαλλίας. Πούλησε τα κτήματα της, αγόρασε τρία πολεμικά καράβια έβαψε τα σκαριά τους μαύρα και σήκωσε κόκκινα πάνια. Από το κατάστρωμα της ναυαρχίδας της στην οποία είχε ονομάσει «My Revenge» (Η εκδίκηση μου), άρχισε να κατευθύνει τα πλοία της μέσα στο στενό της Μάγχης καταδιώκοντας γαλλικά σκάφη. Αιχμαλώτιζε πλοία, σκότωνε το πλήρωμα τους και τους επιβάτες, αφήνοντας όμως έναν ζωντανό ως μάρτυρα για να διηγηθεί στον Βασιλιά αυτά που έζησαν οι άλλοι…

Το λιοντάρι της Βρετάνης

Οι φίλοι της και οι εχθροί της μιλούσαν με δέο, σύντομα, για τη Λέαινα της Βρετάνης!
Η Zαν ντε Κλισόν πήρε μέρος σε ναυμαχίες, αποδεκάτισε ανθρώπους, έκαψε καράβια, έστειλε στο βυθό περιουσίες, ναυάγησε, θαλασσοδάρθηκε με μία σχεδία, όμως ποτέ δεν πιάστηκε αιχμάλωτη!

Κάποτε, αυτή μαζί με τους δύο γιους της, πάλεψαν με τη θάλασσα για πέντε ημέρες. Η Ζαν κωπηλατούσε ασταμάτητα αναζητώντας στεριά. Παρά τις προσπάθειές της, ο ένας γιος της, ο Γκιγιόμ πέθανε από τις κακουχίες. Η Ζαν και ο επιζών γιος της, τελικά διασώθηκαν και συνέχισαν την εκδίκηση για τον Ολιβιέ.
Παρόλο που ο βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ' της Γαλλίας πέθανε το 1350, η Ζαν ντε Κλισόν συνέχισε να προκαλεί τον όλεθρο στα γαλλικά πλοία για ακόμα έξι χρόνια.
Μετά μια αιματοβαμμένη πορεία 13 χρονών ως πειρατής ή Ζαν αποφάσισε να τερματίσει τον αγώνα της και παντρεύτηκε άγγλο στρατιωτικό στην αυλή του βασιλιά Εδουάρδου Γ'.
Το σκεπτικό πίσω από αυτή την απόφαση είναι ένα μυστήριο. Είχε τελικά χορτάσει η δίψα της για εκδίκηση; Πώς γνώρισε τον νέο της σύζυγο; Πολλά ερωτήματα έχουν μείνει αναπάντητα. Οι μόνες πληροφορίες που έχουν οι ιστορικοί για τα τελευταία χρόνια της ζωής της, είναι ότι πέθανε πέντε χρόνια μετά τον γάμο της, κάπου γύρω στο 1359.

Μία από τις πιο όμορφες γυναίκες

Η Ζαν ντε Κλισόν, γεννήθηκε ως Ζαν ντε Μπελβίλ από πλούσια οικογένεια ευγενών το 1300 στο Belleville-sur-Vie, στη δυτική ακτή της Γαλλίας. Την αποκαλούσαν «μία από τις πιο όμορφες γυναίκες της εποχής της»· παντρεύτηκε τον 19χρονο Geoffrey de Chateaubriant όταν εκείνη ήταν μόλις 12. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά πριν πεθάνει ο σύζυγος το 1326. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Ζαν παντρεύτηκε τον Olivier de Clisson, έναν πολύ πλούσιο ευγενή με τον οποίο απέκτησε άλλα πέντε παιδιά. Μπορεί ο γάμος τους να μην έγινε από αγάπη, αλλά φάνηκε ότι σέβονταν και νοιάζονταν ο ένας τον άλλον.

Όταν άρχισε ο Πόλεμος της Βρετονικής Διαδοχής, ο Ολιβιέ επέλεξε να στηρίξει τον παιδικό του φίλο Σαρλ ντε Μπλουά. Δεν είναι ξεκάθαρο στους ιστορικούς τι ακριβώς συνέβη μεταξύ των δύο φίλων, αλλά ο ντε Μπλουά πείστηκε ότι ο ντε Κλισόν ήταν προδότης που υποστήριζε τα αγγλιά συμφέροντα για το δουκάτο. Όπως αναφέρει η συγγραφέας Laura Sook Duncombe στο βιβλίο της «Pirate Women», μετά τη σύλληψη του ντε Κλισόν, οι Άγγλοι ζήτησαν (ύποπτα) χαμηλά λύτρα για την απελευθέρωσή του, κάτι που έκανε τον ντε Μπλουά να πιστέψει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο Σαρλ ντε Μπλουά αποφάσισε να καταστρώσει ένα σχέδιο με τον Φίλιππο ΣΤ', βασιλιά της Γαλλίας, για να σκοτώσει τον Ντε Κλισόν. Όπως λέει η ιστορία, ο Γάλλος βασιλιάς κάλεσε τον Ολιβιέ και τους δικούς του στο κάστρο του με το πρόσχημα μιας γιορτής· μόλις έφτασαν, συνελήφθησαν και δικάστηκαν ως προδότες της Γαλλίας. Κι έπειτα ξύπνησε το Λιοντάρι, η Ζαν και γαία πυρί μειχθήτω… ή πιο σωστά: θάλασσα πυρί μειχθήτω...

Μια γυναίκα μπορεί…

Ο Μεσαίωνας μας έχει αφήσει τη Ζαν ντ΄Αρκ στα κιτάπια της Ιστορίας, αλλά και η Ζαν ντε Κλισόν δεν κατέχει χαμηλότερη θέση, κι ας μην την γνωρίζουν οι «πολλοί»…

Εκείνη την εποχή, οι γυναίκες είχαν μόνο δύο επιλογές: να παντρευτούν (συνήθως στις αρχές της εφηβείας τους), ή να κλειστούν σε μοναστήρι. Υπήρχαν, ωστόσο, κάποιες γυναίκες που μέσα από τη δύναμη της θέλησης κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους χώρο στην κοινωνία και να αφήσουν ανεξίτηλο σημάδι στην Ιστορία
Η Ζαν ντε Κλισόν (Jeanne de Clisson) ήταν μητέρα, σύζυγος, αλλά και σκληρή πολεμίστρια. Πολέμησε επί 13 χρόνια και εξασφάλισε ότι η Βρετάνη θα μπορούσε να κρατήσει το δουκάτο μακριά από την γαλλική επιρροή. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Πόλεμο της Διαδοχής της Βρετάνης, αποδεκατίζοντας τα γαλλικά πλοία.

Αιώνες μετά το θάνατό της, οι θρύλοι για τη βίακαι τη σκληρότητά της στις μάχες είναι ακόμα ζωντανοί.
Η Λέαινα της Βρετάνης και ο Μαύρος Στόλος της είναι ένας μια τις πιο διάσημες πειρατικές ιστορίες που έχουν υπάρξει ποτέ στις θάλασσες της Ευρώπης. Λέγεται μάλιστα ότι το φάντασμα της Ζαν ντε Κλισόν εξακολουθεί να στοιχειώνει το Chateau de Clisson, το κάστρο του αγαπημένου συζύγου της, μέχρι σήμερα.