Φάγανε, φάγανε, φάγανε... Αυτή ήταν η «τίμια και εθνοσωτήριος» Χούντα που επικαλούνται αφελείς νοσταλγοί της - 7ετία σκανδάλων και διασπάθισης δημόσιου πλούτου!

Φάγανε, φάγανε, φάγανε... Ψευδεπίγραφη η «τίμια και εθνοσωτήριος» Χούντα, που επικαλούνται (οι επιεικώς) ανιστόρητοι νοσταλγοί της. Από το 1967 μέχρι του 1974 η Ελλάδα έζησε- εκτός των άλλων- 7ετία σκανδάλων!

Δυο χρόνια απομένουν για να κλείσει τα 60 της η άσχημη και κακιά γριά ανάμνηση της «21ης Απριλίου». Κοντά στα 60 και κάποιοι- αρκετοί μικρόνοες και φασιστοτραφείς- δεν θα διστάσουν να επιχειρηματολογήσουν εκφράζοντας νοσταλγική διάθεση για το αμερικανογενές καθεστώς των επίορκων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού με φράσεις όπως: «η Ελλάδα τότε ευημερούσε» ή: «...δεν χρεώθηκε με σκάνδαλα η Επανάστασις» κι ακόμα: «... δεν χρωστούσαμε πουθενά, τότε»... Ανοησίες!

Οι νόμοι της Ιστορίας είναι πιο ισχυροί- δίχως αμφιβολία- από τους νόμους των αρμάτων της τυραννίας, των απολιθωμένων δογμάτων και των (δήθεν) εθνικοφρόνων. Και η Ιστορία άλλα έχει γράψει, διαφορετικά από εκείνα που εξακοντίζουν οι επιλήσμονες νοσταλγοί φαύλων ηγετών, εθνικών μειοδοτών, προδοτών και δολοφόνων, που διέρρηξαν την εξουσία και διέφθειραν την ελληνική κοινωνία κατά τις (ανύπαρκτες) αρχές και τα (σαθρά) πρότυπά τους. Ο Μαξ Βέμπερ, ο γερμανός κοινωνιολόγος έχει γράψει: «Η παγκόσμια ιστορία είναι ένας δρόμος που ο διάβολος τον έχει στρώσει με κατεστραμμένες αξίες»· ανάλογης ποιότητας αξιών, διέθεταν και οι Χουντικοί: ληγμένες δηλητηριώδεις, βορβορώδεις!
Ας δούμε λοιπόν κάποια από τα πολλά ηθικά θεμέλια που έριξαν (με μυστρί ή χωρίς) οι κινηματίες της 21ης Απριλίου του 1967 και που αποδείχτηκαν σαθρά. Ο διαβόητος μύθος περί αξιοκρατίας και περί ρήξης με την οικογενειοκρατία καταρρίπτεται άμεσα.

Συγγενείς και φίλοι επί σκηνής

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε διορίσει τους αδελφούς του σε θέσεις- κλειδιά στο δημόσιο. Ο Κώστας Παπαδόπουλος στρατιωτικός ακόλουθος, Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής και υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ! Ο Κώστας Παπαδόπουλος, μάλιστα, αμέσως μετά τον διορισμό του αγόρασε μια πανάκριβη «Jaguar»!

Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος τοποθετήθηκε Γενικός Γραμματέας Δημοσίας Τάξης από (σχεδόν) κλητήρας του δημοσίου! Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, επίσης, ανέθετε τις λεπτομέρειες ειδικών επιχειρήσεων στη δεύτερη σύζυγό του, Δέσποινα Γάσπαρη, πρώην σύζυγο του χωροφύλακα Σερέτη, η οποία προηγουμένως υπήρξε γραμματέας και ερωμένη του Παπαδόπουλου τον οποίο είχε γνωρίσει στη ΓΥΣ.

Ο Ιωάννης Λαδάς, διοικητής του ΕΑΤ (Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα) της ΕΣΑ, Γενικός Γραμματέας στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης, Τουρισμού και μετέπειτα υφυπουργός Εσωτερικών - περιφερειακός διοικητής Θεσσαλίας και υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών («ο «κύριος καθαρά χέρια» όπως τον αποκαλούσαν) είχε συμμετοχή σε δύο σκάνδαλα: εκείνο με τα θαλασσοδάνεια και ένα άλλο με διορισμούς εξαδέλφων του: ο ένας- ως στρατηγός- διορίστηκε σε μια νύχτα διοικητής της ΑΣΔΕΝ, ενώ ο άλλος Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών.
Ο Νικόλαος Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και έπειτα Βορείου Ελλάδος, αναλόγως με τα συμφέροντα της οικογένειας. Για τον Παττακό; Πιο κάτω...

Αναθέσεις έργων σε ημέτερους

Επίσης οι «αξιοκράτες και εθνοσωτήρες» αξιωματικοί, χωρίς διαγωνισμούς, ανάθεταν μεγάλα έργα του δημοσίου σε ημέτερους. Ο γαμπρός του Παττακού, Ανδρέας Μεϊντάσης, πήρε την εργολαβία για το υπόγειο γκαράζ κάτω από το υπουργείο Εσωτερικών στην πλατεία Κλαυθμώνος, για την κατασκευή γκαράζ στην οδό Λιοσίων, έργα στο Πνευματικό Κέντρο στην Ακαδημίας, έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, έργα στις κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων και μεγάλο έργο οδοποιίας στον Βόλο. Τα σκάνδαλα-Μεϊντάση προκάλεσαν τριγμούς. Ένα παράδειγμα: ο Ανδρέας Μεϊντάσης, για μια μικρή τεχνική μελέτη «αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου» χρέωσε το δημόσιο με το ποσόν του 1.109.000 δραχμών!

Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, ο πανίσχυρος Κωνσταντίνος Ασλανίδης πλούτισε διαχειριζόμενος τα έσοδα από το ΠΡΟ-ΠΟ· μάλιστα, σε πολλές από τις ομιλίες του διατυμπάνιζε ότι: «η διαφθορά ήταν σύνηθες φαινόμενο στον ελληνικό αθλητικό χώρο» θεωρώντας ότι ο ίδιος διενεργούσε εξυγίανση! Ο συνεργάτης του Ασλανίδη, διαχειριστής του ΠΡΟ-ΠΟ, στρατηγός ε.α., Δημήτριος Βαρδάμης, έχτισε βίλα μεταφέροντας τα οικοδομικά υλικά με φορτηγά της υπηρεσίας του· λεπτομέρειες...
Ο συνταγματάρχης πυροβολικού, Μιχαήλ Μπαλόπουλος είχε, ως γενικός γραμματέας του ΕΟΤ, το προσωνύμιο «κύριος 10%»: απαιτούσε από αιτούντες δημοσίων πιστώσεων προς οικοδόμηση ξενοδοχειακών μονάδων το αποκαλούμενο περιπαικτικά «μπαλόσημο»!
Αξιωματούχοι του καθεστώτος, αλλά και οι συγγενείς τους, εισέπτατταν άτοκα δάνεια από Τράπεζες για να ιδρύσουν επιχειρήσεις που, όμως, δεν ιδρύονταν ποτέ. Τα δάνεια της ΕΤΒΑ (1,5 δισ. δρχ.) τα παρείχε ο Παύλος Τοτόμης- πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της «Esso Pappas», μετέπειτα υπουργός Δημόσιας Τάξης και Πρόεδρος της ΕΤΒΑ. Κι αν όλα αυτά ήταν δουλειές ψιλικατζήδων, να δείτε τι ακολουθεί...

Σκανδαλα επί σκανδάλων...

Το σκάνδαλο «Litton»: Ανατέθηκε στην αμερικανική εταιρεία «Litton» το (χωρίς στόχο) έργο της παροχής «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως» στην Κρήτη και την Πελοπόννησο. δόθηκε στην αμερικανική εταιρεία περισσότερα από ένα εκατομμύριο δολάρια για να φέρει επενδύσεις άνω των 850 εκατομμυρίων δολαρίων για 12 χρόνια. Η συμφωνία ήταν εικονική για να καρπωθούν τα χρήματα οι καθεστωτικοί, όπως παραδέχτηκαν στελέχη της εταιρείας, μιας εταιρείας που έχει αναμιχθεί σε πολλά σκάνδαλα στην Ελλάδα και σε καιρούς Δημοκρατίας...

Το σκάνδαλο με τα σάπια κρέατα: Ο Στυλιανός Παττακός υπέγραψε διαταγή τον Σεπτέμβριο του 1972 για τη διάθεση «το ταχύτερον εις την αγοράν» κρέατα από την Αργεντινή, που όταν έφθασαν διαπθιστώθηκε ότι είχαν περίεργο χρώμα· και; Πολύ γρήγορα κρέατα από την Αργεντινή, αλλά και από τη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε), ακατάλληλα προς βρώση, διοχετεύτηκαν στην αγορά! Πίσω από την όλη υπόθεση βρισκόταν ο έμπιστος του Παπαδόπουλου συνταγματάρχης Μιχάλης Μπαλόπουλος. Η Ροδεσία, λόγω του ρατσιστικού καθεστώτος της, βρισκόταν σε εμπορικό αποκλεισμό από τον Ο.Η.Ε. και πουλούσε τα κρέατά της σε μισή τιμή. Από το 1972 ως το 1974 μπήκαν στην Ελλάδα κρέατα Ροδεσίας με πλαστά πιστοποιητικά που έδειχναν άλλες χώρες προέλευσης. Έμποροι αγόραζαν τα κρέατα με 39 δραχμές το κιλό και τα πουλούσαν 120! Το σκάνδαλο πήρε διεθνείς διαστάσεις και αποκαλύφθηκε όταν εφημερίδες όπως οι «Financial Times» δημοσίευσαν περί του εμπάργκο της Ροδεσίας και την συμβολή της Ελλάδας στο «σπάσιμό» του.

Τα σκάνδαλα με τον Τομ Πάππας: Η χούντα απάλλαξε τον Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία (Θωμά Παπαδόπουλο από τα Φιλιατρά) από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, για ανέγερση έξι αγροτοβιομηχανικών μονάδων στην Ελλάδα και του παρείχε άδεια ανέγερσης εργοστασίων κονσερβοποιίας, παρασκευής χυμών φρούτων και για εισαγωγή και παραγωγή της Coca Cola, που οι προηγούμενες κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις δεν ενέκριναν, ως ανταγωνιστική προς τη εγχώρια παραγωγή αναψυκτικών. Ο Τομ Πάππας ήταν από τους εκμαυλιστές βουλευτών κατά τη διάρκεια της Αποστασίας του '65· θεωρείται ότι διαδραμάτισε ρόλο στην εγκαθίδρυση της Χούντας!

Το σκάνδαλο των διυλιστηρίων: Διανεμήθηκαν σε Ωνάση, Νιάρχο, Βαρδινογιάννη, Ανδρεάδη, Λάτση και Πάππας τα διυλιστήρια. Μετά την αποζημίωση του Ωνάση ακυρώθηκε η σύμβαση που είχε υπογραφεί και έτσι το 3ο διυλιστήριο μοιράστηκε μεταξύ Ανδρεάδη και Λάτση. Επίσης ήταν σκανδαλώδης η μείωση των φόρων στη Ναυτιλία. Το 1972 η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ανακήρυξε τον Παπαδόπουλο επίτιμο πρόεδρο· περίεργο...

Το σκάνδαλο με το «Τάμα του Έθνους»: Διασπάθιση των χρημάτων του Ειδικού Ταμείου που στήθηκε με χρήματα (και) από δάνεια Τραπεζών! Εξαφανίστηκαν περισσότερα από το 90% των εσόδων, δηλαδή πάνω από 405 εκατ. δρχ. Ο μεγαλοπρεπής ναός του Σωτήρος που οραματίστηκαν οι δικτάτορες θα χτιζόταν στο Γαλάτσι, στα Τουρκοβούνια. Ευαγγελίζονταν οι Συνταγματάρχες ότι θα ήταν οικοδόμημα που θα έκανε τον Παρθενώνα να χλωμιάσει... Ο ναός δεν ανεγέρθηκε ποτέ αλλά... το θαύμα έγινε και χωρίς αυτόν: από τα 453,3 εκατομμύρια δραχμές που είχαν συγκεντρωθεί, από εισφορές κυρίως κρατικών φορέων αλλά και ιδιωτικών, «επιχορηγήσεις» από τον κρατικό προϋπολογισμό και «δάνεια», στο Ταμείο απόμειναν μόνο 47,3 εκατ. Θαύμα!

Κι' ένα από τα κορυφαία σκάνδαλα που κατέδειξαν με τον πιο βροντώδη τρόπο την αγυρτεία και την προδοσία των ανθρώπων που νοιάζονταν για την Πατρίδα: το φιάσκο της επιστράτευσης. Διαβάζουμε διήγηση επίστρατου του καλοκαιριού του 1974: «Μετά από 5-6 μέρες ήρθε μια νταλίκα και έφερε ρουχισμό και όπλα. Αλλά αυτά έφταναν για 300-400 άτομα και ήμασταν πάνω από 2.500 στο δάσος. Κάτι Τόμσον, κάτι πιστόλια και κάτι Μ1, και αυτά δεν τα παρέλαβε κανείς. Τα αμόλησε μέσα στη λάκα, σε ένα οικόπεδο. Τρέξανε πολλοί από εμάς, έτσι αδέσποτα, παίρναν κάνα ρούχο να ντυθούν, να μη κρυώνουν. Τα όπλα δεν τα φρουρούσε κανείς». Χάος!

Θέλετε κι' άλλα; Το σκάνδαλο με τις απευθείας αναθέσεις στη Siemens, για τον εξοπλισμό της ΔΕΗ με υπερκοστολογήσεις και αδιαφανείς διαδικασίες. Το σκάνδαλο χρηματοδότησης της προεκλογικής εκστρατείας του προέδρου των ΗΠΑ, Νίξον, μέσω του Τομ Πάππας, με 549.000 δολάρια! Ας πάρουμε μιαν ανάσα...

Οικονομικά στοιχεία που... μελετώντας τα να κλαις

Και ξανά στα βαθιά… «Η Ελλάς ευημερούσε επί Παπαδόπουλου!»… Ασφαλώς! Το δημόσιο χρέος υπερδιπλασιάστηκε φτάνοντας τα 87,5 δισεκατομμύρια δραχμές στις αρχές του 1973 ενώ ήταν 37,8 δισεκατομμύρια τον Δεκέμβριο του 1967! Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών οκταπλασιάστηκε μεταξύ 1967 και 1972: το ισοζύγιο πληρωμών που εμφάνιζε μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1960-1966 βρέθηκε κατά την επταετία να εμφανίζει μέσο έλλειμμα ύψους 117 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι κοινωνικές δαπάνες, ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην αρχή της Επταετίας, αυξήθηκαν, κάτι που οι νοσταλγοί του καθεστώτος μνημονεύουν. Η αλήθεια είναι ότι, στη συνέχεια, οι Συνταγματάρχες περιόριζαν κάθε χρόνο τις κοινωνικές δαπάνες, με αποτέλεσμα το 1974 το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών στο ΑΕΠ να έχει συρρικνωθεί στα επίπεδα του 1965! Αυξήθηκε ο κρατικός δανεισμός µε έντοκα γραµµάτια. Διπλασιάστηκε ο κρατικός δανεισμός σε συνάλλαγμα. Μόνο το 1973 αυξήθηκαν οι τιμές κατά 45-50% (9% αυξήθηκαν το 1974) συρρικνώνοντας- στην πραγματικότητα- το διαθέσιμο εισόδημα σε επίπεδα προ του 1965. Τριπλασιάστηκε ο πληθωρισμός.

Και κάτι τελευταίο: ο Παπαδόπουλος πέθανε φτωχός, λένε. Μπορεί, αλλά έζησε πλουσιοπάροχα σε βίλα-οχυρό στο Λαγονήσι που του είχε παραχωρήσει ο Ωνάσης. Ο μεγιστάνας, είχε αναλάβει να πληρώνει όλους τους λογαριασμούς, από το ηλεκτρικό ρεύμα, μέχρι και τη συντήρηση του χώρου, αλλά και τον κηπουρό! Επίσης μια από τις πρώτες διαταγές των «εθνοσωτήρων αξιωματικών» ήταν να πολλαπλασιάσουν τα έσοδά τους: ο μισθός του Πρωθυπουργού από τις 23.600 ανέβηκε σε 45.000 δρχ., των υπουργών και υφυπουργών από 22.400 σε 35.000 δρχ, ενώ ορίστηκαν ημερήσιες αποζημιώσεις για «εκτός έδρας» έως και 1.000 δρχ.

Εξομολόγηση εκ των έσω...

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, Πρωθυπουργός της τελευταίας περιόδου της δικτατορίας Παπαδόπουλου, είχε δηλώσει κατόπιν της 7ετούς καταιγίδας: «Η οικονομική κατάστασις έβαινε σταθερώς επιδεινούμενη… Η προσπάθεια αστυνομικής καθηλώσεως των τιμών οδήγησε εις πλήρη εξάρθρωσιν της αγοράς»!

Ο Μαρκεζίνης είχε επισημάνει ως Πρωθυπουργός της μεταμφιεσμένης Χούντας σε Προεδρική Δημοκρατία: «Ως προς την οικονομία, ήδη από τους τελευταίους μήνες του 1972 είχαν αρχίσει να εμφανίζονται επικίνδυνα προβλήματα. Περίπου δέκα ημέρες μετά την ορκωμοσία της Κυβερνήσεως απεφασίσθη η άμεση εφαρμογή πολιτικής λιτότητος και περιστολής των δημοσίων δαπανών. Είναι αυτονόητο ότι, όταν το Κράτος αποφασίζει να ζητήσει λιτότητα από τον πολίτη, πρέπει να δίνει πρώτο το παράδειγμα και αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις τα εύκολα επιχειρήματα περί ανελαστικότητος των δαπανών.

»Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο στόλος των κρατικών αυτοκινήτων, ο οποίος χρησιμοποιείται δωρεάν από μεγάλο αριθμό προσώπων. Και η παραχώρηση ενός κρατικού αυτοκινήτου σημαίνει, ταυτοχρόνως, ασφάλιση, γκαράζ, καύσιμα και οδηγό, συνήθως μάλιστα αστυφύλακα, προκειμένου περί πολιτικού προσώπου»...

Αυτοί ήταν η δικτάτορες και το αναίσχυντο καθεστώς τους, που βύθισαν την Ελλάδα στο τέλμα της αναξιοπιστίας και τους Έλληνες στο σκοτάδι του τρόμου και της αστυνομοκρατούμενης εξουσίας. Κι’ έπειτα ήρθε η Μεταπολίτευση… Κι επειδή και οι χουντικοί αξιωματικοί και οι δημοκράτες πολιτικοί, Έλληνες ήταν, όλα συνεχίστηκαν ομαλά… με άλλο ντύμα και άλλες ιδέες. Άλλωστε χώρα που ξεπουλιέται δίχως περίσκεψη από τους ηγήτορές της είναι έτοιμη να πουληθεί ξανά μόλις βρεθεί ο αγοραστής της!

*Φωτογραφίες από Ap Photos