Γιατί επανεκλέχτηκε η εργατική κυβέρνηση της Αυστραλίας;

Το περασμένο Σάββατο (3/5), η ομοσπονδιακή εργατική κυβέρνηση της Αυστραλίας του Anthony Albanese, επανεκλέχτηκε πανηγυρικά, αυξάνοντας και τα ποσοστά της, αλλά και την κοινοβουλευτική της δύναμη.

Το Εργατικό Κόμμα Αυστραλίας (ΕΚΑ)  σ’ αυτές τις εκλογές, με καταμετρημένο το 78% των ψήφων, μια και περίπου 8,6 εκατομμύρια από τα 18,1 των εκατομμύρια εγγεγραμένων ψηφοφόρων ψήφισαν πριν τις εκλογές σε ειδικά εκλογικά κέντρα ή επιστολικά,  αύξησε την εκλογική του δύναμη κατά 2,2% στις πρώτες προτιμήσεις και την πήγε στο 34.8%.  Μετά το μοίρασμα των δεύτερων, τρίτων και άλλων προστιμήσεων των μικρότερων κομμάτων, το Εργατικό Κόμμα αγγίζει το ιστορικό ρεκόρ του 54.7% των φήφων, έναντι 45,3% του δεξιού Συνασπισμού των Φιλελεύθερων και Εθνικών.  Στη Βουλή των 150 εδρών, η δύναμη του ΕΚΑ αυξήθηκε από 77 βουλευτές σε τουλάχιστον 85, με την προοπτική να γίνουν και 90, όταν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων.  Το μέγεθος και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της νίκης του Εργατικού Κόμματος και της ήττας του Συνασπισμού, κάνουν ουσιαστικά τη νίκη του Σαββάτου νίκη τουλάχιστον δύο τριετών θητειών.

Κι όμως...

Μέχρι την άνοδο του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ, οι δημοσκοπήσεις έδιναν προβάδισμα στους συντηρητικούς!  Όσο όμως αναστάτωνε την παγκόσμια τάξη πραγμάτων, με την επιβολή δασμών και την αλλοπρόσαλη εξωτερική του πολιτική ο αμερικανός πρόεδρος, τόσο πιο πολύ ανατρεπόταν τα δημοσκοπικά δεδομένα υπέρ του κεντροαριστερού κυβερνητικού κόμματος της Αυστραλίας. 

Επίσης, τα δημοσκοπικά και πολιτικά δεδομένα άλλαξαν άρδην και με την έναρξη της 35 ημερών διάρκειας προεκλογικής εκστρατείας.  Εκεί φάνηκε πόσο απροετοίμαστα ήταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ο δεξιός αρχηγός των Φιλελευθέρων Peter Dutton, που έχασε και τη βουλευτική του έδρα, πράγμα που συμβαίνει πρώτη φορά στην εκλογική ιστορία της Αυστραλίας.  Δεν είχαν να προτείνουν ένα σοβαρό εναλλακτικό κυβερνητικό πρόγραμμα, έστω και συντηριτικό, ή δεξιό.

Παρερμηνεύοντας τη νίκη τους στο δημοψήφισμα του Οκτώβρη του 2023, με πλειοψηφία 60%-40%, για συνταγματική αναγνώριση των αυτόχθονων εθνών της χώρας, ως δεξιά μετατόπιση του εκλογικού σώματος, δεν παρήγαγαν πολιτική.  Απλά αναμασούσαν ακροδεξιά και τραμπικά συνθήματα.  Έχουμε αύξηση της εγκληματικότητας, χρειάζεται να μειωθεί σημαντικά η μετανάστευση γιατί ευθύνεται για το στεγαστικό πρόβλημα της χώρας, οι συμβολικές αναγνωρίσεις στους αυτόχθονες, όπως για παράδειγμα το να κυματίζουν οι σημαίες τους δίπλα στη σημαία της Αυστραλίας ενοχλούν το μέσο πολίτη, χρειάζεται περικοπή δαπανών, περικοπή των δημοσίων υπαλλήλων,απαγόρευση της εργασίας από το σπίτι,  η κρατική ραδιοτηλεόραση ABC προάγει το μίσος, κ.α.

Οι ελάχιστες προγραμματικές τους ανακοινώσεις, που ήρθαν αργά, περιορίστηκαν στην ανάγκη παραγωγής πυρηνικής ενέργειας με χρηματοδότηση από το κράτος που υπολογίζονταν σε 600 δισεκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας,  περικοπή 25 λεπτών το λίτρο από την τιμή της βενζίνης, φοροαπαλλαγές, κ.α.

Έχοντας χάσει ένα μεγάλο κομμάτι των πιο κεντρώων βουλευτών του, έχοντας εγκλωβιστεί στην ακροδεξιά πολιτική ατζέντα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Ρούπερτ Μέρντοχ, χωρίς πλέον ουσιαστική επαφή με τις γυναίκες, τους νέους και τη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία της Αυστραλίας, ο Συνασπισμός ηττήθηκε κατά κράτος σε όλες τις κοινωνικές, ηλικιακές, κ.α. ομάδες, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό πρώτων προτιμήσεων στην ιστορία του, περίπου 32%.  Μάλιστα, σε αστικά κέντρα  όπως η Μελβούρνη και η Αδελαίδα, κινδυνεύει να μην εκλέξει ούτε και έναν βουλευτή!

Μετά την εκλογική του συντριβεί, ο δεξιός Συνασπισμός, καλείται να ανασυνταχτεί και να μετατοπιστεί προς το κέντρο πάλι, έχοντας ελάχιστους πλέον κεντρώους βουλευτές στην κοινοβουλευτικήγ του ομάδα, ή ικανούς βουλευτές και ικανές βουλευτίνες που να προέρχονται από τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας όπου κατοικεί και η συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος!

Απέναντι στις προεκλογικές ανακοινώσεις των πολιτικών του αντιπάλων, το Εργατικό Κόμμα απάντησε στις εκλογές του Μάη, με στοχευμένες πολιτικές ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους.  Για τις νέες οικογένειες υποσχέθηκε δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς για τρεις μέρες. Για τους νέους και νέες που σπουδάζουν υποσχέθηκε διαγραφή του φοιτητικού χρέους κατά 20% και δωρεάν φοίτηση σε τεχνικές σχολές.  Για ολόκληρο τον πληθυσμό, ανακοίνωσε πρόγραμμα δημιουργίας 24ωρων κληνικών που θα παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι εισαγωγές και οι αναμονές στα επείγοντα περιστατικά των δημόσιων νοσοκομείων.  Ανακοίνωσε επίσης περαιτέρω ενίσχυση της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης, καθώς και της χορήγησης φθηνής φαρμακευτικής αγωγής, ακόμα και πανάκριβα φάρμακα για σοβαρές ασθένειες, για όσους και όσες τα έχουν ανάγκη.  Για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, υποσχέθηκε το κτίσημο 1, 2 εκατομμυρίων νέων κατοικιών και υποστήριξη για την αγορά της πρώτης κατοικίας, αρκεί οι αγοραστές να έχουν συγκεντρώσει το 5% του απαιτούμενου στεγαστικού δανείου. 

Οι προεκλογικές δεσμεύσεις των Εργατικών και του Anthony Albanese, είχαν όλες αναφορά στη χειροπιαστή βελτίωσης της καθημερινής ζωής των πολιτών και έπαιξαν το σημαντικότερο ίσως ρόλο στην εκλογική τους επικράτηση.

Τα μεγάλα ΜΜΕ της Αυστραλίας, ερμηνεύουν την επανεκλογή της κυβέρνησης πρωτίστως ως επιβεβαίωση της θέσης πως, οι εκλογές στην Αυστραλία κερδίζονται ή χάνονται γύρω από το πολιτικό κέντρο της χώρας και όχι στα δεξιά ή στα αριστερά του.  Αυτές οι έννοιες φυσικά, είναι σχετικές.  Οι εφημερίδες του Ρούπερτ Μέρντοχ για παράδειγμα, αμέσως με την επομένη των εκλογών, προσπαθούν να οριοθετήσουν το κέντρο γύρω από την αύξηση της παραγωγικότητας, των περιορισμό των προστατευτικών προς τους εργαζομένους κυβερνητικών πολιτικών, κ.α.  Ποιο προοδευτικές φωνές αγωνίζονται να το πάνε το πολιτικό κέντρο της χώρας πιο αριστερά, υποστηρίζοντας για παράδειγμα σημαντικές προοδευτικές φορολογικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της στέγης.

Αξίζει να αναφερθεί πως στη νέα κοινοβουλευτική ομάδα των Εργατικών, θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η οριακή πλειοψηφία που ήδη είχαν από τις εκλογές του 2022 οι γυναίκες.

Ο δικομματισμός των περασμένων δεκαετιών πάντως, έχει αποδυναμωθεί.  Στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις το εκλογικό σώμα τριχοτομείται. Περίπου το ένα τρίτο των πρώτων προτιμήσεων πάει στο Εργατικό, ένα τρίτο στο Συνασπισμό, ενώ ένα τρίτο στο μικρό αριστερό κόμμα των Πράσινων (12-15%), σε κοινωνικά προοδευτικές ανεξάρτητες βουλευτίνες που κερδίζουν πρώην φιλελεύθερες έδρες στα αστικά κέντρα (περίπου 7%) και στην ακροδεξιά (αθροιστικά περίπου 10%).

Παρά τη μεγάλη του εκλογική νίκη όμως, το Εργατικό Κόμμα έχει αρχίσει να χάνει ψήφους (πρώτες προτιμήσεις) όχι μόνο προς τα αριστερά του, δηλαδή προς τους Πράσινους, αλλά και προς τα δεξιά του. Δηλαδή, σε κοινωνικά πιο συντηρητικά στρώματα που παραδοσιακά το στήριζαν εκλογικά,  ζουν στα προάστια των μεγάλων πόλεων, και έχουν μεγαλύτερη εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια.

Eπίσης, έστω και αν στην αναθεωρητική Γερουσία, όπου εκλεγόταν το περασμένο Σάββατο 40 από τους/τις 76 γερουσιαστές και γερουσιαστίνες, το ΕΚΑ ανέβασε τη δύναμη του από 24 σε 28 συνολικά, για να περάσουν τα νομοσχέδιά του και να γίνουν νόμοι του κράτους, θα εξακολουθεί να χρειάζεται την υποστήριξή των 11 Πράσινων, ή των 26 συντηρητικών μελών της Γερουσίας.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως λόγω και των περίπου 500 ειδικών εκλογικών κομμάτων, που επιτρέπουν τους πολίτες να ψηφίσουν 10 με 15 μέρες πριν την ημερομηνία των εκλογών, η συμμετοχή στην ψηφοφορία, που είναι υποχρεωτική, ξεπερνάει το 90%, πράγμα που νομιμοποιεί και την πολιτική και τη δημοκρατία στην Αυστραλία.

Διαβάστε ακόμη

Τα νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή: Το αποδυναμωμένο Ιράν απέναντι στο ενισχυμένο Ισραήλ και ο ρόλος - «κλειδί» του Τραμπ

Λύση στο «θρίλερ» με την «ακέφαλη» θέση στη Γενική Γραμματεία του Υγείας: Οι παραιτήσεις, ο στρατός και η γκάφα της κυβέρνησης

Το Ισραήλ σταματά με το Ιράν, αλλά συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Γάζα: Σε οριακή κατάσταση τα νοσοκομεία

Η κόντρα Μαξίμου - τραπεζιτών με φόντο το μέλλον του Στουρνάρα, η επιχείρηση διάσωσης του Βορίδη για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και οι τζάμπα φωτογραφίες με την Γκιλφόιλ