Εικόνα και πολιτικές επιλογές

Σε δύσκολους καιρούς, μόνο η ψήφος βάσει της Λογικής και ουχί του Συναισθήματος εξασφαλίζει την εξέλιξη του κράτους

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋

O -πάντα φωτογενής- Τζον Κένεντι (Pixabay)

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντισραέλι έλεγε στους επικριτές της πολιτικής του ότι είναι εύκολο να ασκείς κριτική, αλλά δύσκολο να παίρνεις αποφάσεις!

Σημαντική μερίδα των πολιτών τείνουν να επικρίνουν ασύστολα –ειδικά δε σε περιόδους κρίσης, όπως είναι η παρούσα, τις όποιες αποφάσεις και επιλογές των κυβερνώντων. Πρέπει να αναλογιστούμε ότι η διακυβέρνηση ενός κράτους, απαιτεί ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Γνώση, ψυχή, αντοχές, αυτοπεποίθηση, εμπειρία και πειθώ.

Ο μέσος πολίτης επιθυμεί να ηγείται της χώρας κάποιος με τον οποίον να μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά.

Ο Μακιαβέλι, στον «Ηγεμόνα», που αποτελεί καίριο εγχειρίδιο πολιτικής συμπεριφοράς, 500 χρόνια μετά την έκδοσή του, συστήνει στον ομώνυμο χαρακτήρα να μη διαφέρει από τον λαό, αλλά να μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά. Εν ολίγοις, να είναι οικείος.

Εξ ου και η γλώσσα, η αμφίεση, η συμπεριφορά και η κοσμοθεωρία που υιοθετούν οι εκάστοτε φερέλπιδες πολιτικοί αρχηγοί.

Είναι αξιοσημείωτο πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, αρκείται σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Η εικόνα καθορίζει σε υπερβάλλοντα βαθμό, το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αξίζει να αναφέρω τα αποτελέσματα μιας έρευνας στο πλαίσιο της πρώτης πολιτικής «τηλεμαχίας» της νεότερης Ιστορίας, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ Κένεντι και Νίξον, το 1961.

Ο Τζον Κένεντι θεωρήθηκε ο θριαμβευτής της «τηλεμαχίας» με σημαντική διαφορά από τον Ρεπουμπλικάνο Ρίτσαρντ Νίξον.

Πράγματι, η εικόνα των δυο υποψηφίων ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη. Από τη μία, ο Κένεντι ήταν εντυπωσιακός, φωτογενής, ετοιμόλογος, αποφασιστικός.

Ο Νίξον ωχριούσε. Φαινόταν κουρασμένος, διστακτικός και λόγω έντονης εφίδρωσης κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης, έδινε την εντύπωση στους τηλεθεατές ότι δεν γνώριζε εις βάθος τα θέματα καθώς επίσης, ότι δεν ήταν ειλικρινής.

Την επόμενη ημέρα, μια εταιρεία δημοσκοπήσεων, διαχώρισε τις τοποθετήσεις των υποψηφίων και τις υπέβαλε προς συζήτηση σε δείγμα ψηφοφόρων, χωρίς να προσδιορίζει την ταυτότητα του εκάστου ομιλητή.

Ως πιο λογικές αναδείχθηκαν με σημαντική διαφορά, οι τοποθετήσεις του Νίξον!

Παρ’ όλα αυτά όμως, ο Κένεντι κέρδισε τις Εκλογές.

Εν κατακλείδι λοιπόν, η εικόνα υπερτερεί της ουσίας και οι εντυπώσεις, της λογικής!

Ως εκ τούτου, δεν είναι λίγες οι φορές που το εκλογικό σώμα παρασύρεται και εκλέγει ακατάλληλους στην πιο νευραλγική θέση του κράτους.

Σε δύσκολους καιρούς όμως, μόνο η ψήφος βάσει της Λογικής και ουχί του Συναισθήματος εξασφαλίζει την εξέλιξη του κράτους.

Διαβάστε ακόμη