Πεθαίνω σαν χώρα: Ένα έργο που μας κάνει μάρτυρες μιας χώρας που καταρρέει

Το έργο «Πεθαίνω σαν χώρα», γραμμένο το 1978 από τον Δημήτρη Δημητριάδη, μας κάνει μάρτυρες μιας χώρας που καταρρέει, σε έναν χρόνο όπου καμιά γυναίκα δεν φέρνει πια παιδί στον κόσμο. Μετά από χίλια χρόνια πολέμου και ενώ ο εχθρικός στρατός πρόκειται να περάσει από ώρα σε ώρα τα σύνορα, βλέπουμε το έθνος να διαλύεται, εξουθενωμένο από την ίδια του την ιστορία και ανίκανο πια να αντισταθεί.

Τις στιγμές εκείνες επαληθεύονται οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις και περνάμε σε έναν νέο ιστορικό κύκλο, όπου η ανελέητη φαντασία επανέρχεται θριαμβευτικά και δίνει χώρο σε κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις. Το τέλος μιας εποχής έχει έρθει, όπως ο προμελετημένος θάνατος μιας αθεράπευτης αρρώστιας. Όταν όμως κάτι τελειώνει, κάτι νέο ξεκινά.

«...εύχομαι να έρθει γρήγορα ο θάνατος αυτός, γιατί ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε. Είναι νομοτελειακό. Βρισκόμαστε στην κίνηση ενός μηχανισμού ο οποίος δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα έχει ολοκληρώσει την τροχιά του. Μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και πολλή ζωή γύρω μου. Και θα νικήσει στο τέλος» αναφέρει ο  Δημήτρης Δημητριάδης. 

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 3 Μαΐου και θα παίζεται, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, στο Bios Πειραιώς 84. Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) : Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνης Σανιάνος, Αλίκη Στενού

Διαβάστε ακόμη

Ένταση και χημικά στην Πάτρα: Μπλόκο της ΕΛ.ΑΣ. στη γέφυρα του Ρίου – Έκοψαν την κυκλοφορία με κλούβες

Κρεμλίνο: Οι θέσεις του Τραμπ για το Ουκρανικό συμπίπτουν με τις δικές μας

Απίστευτο περιστατικό στην Αμαλιάδα: Μαθητής γυμνασίου εκβίαζε 12χρονο συμμαθητή του – Του απέσπασε πάνω από 8.000 ευρώ

Συναγερμός σε Ελλάδα και Ευρώπη: Δότης σπέρματος με καρκινικό γονίδιο έγινε πατέρας τουλάχιστον 197 παιδιών