Ο γιατρός που παγιδεύτηκε σε ένα κομμάτι πάγου στον Ατλαντικό για ένα 24ωρο

Ο γιατρός Wilfred Grenfell (Γουίλφρεντ Γκρένφελ) είχε βρεθεί σε δύσκολες καταστάσεις, καμία όμως δεν ήταν τόσο επικίνδυνη όσο εκείνη πού αντιμετώπισε μία μέρα σαν σήμερα. Στις 6 Νοεμβρίου του 1908 επέπλεε πάνω σε ένα κομμάτι πάγου και παρασύρονταν προς τον άγριο Ατλαντικό ωκεανό!

Είχε πάρει επικίνδυνο ρίσκο, όταν αποφάσισε να διασχίσει τον παγωμένο κόλπο της Νέας Γης, είχε να διεκπεραιώσει όμως αποστολή υψίστης σημασίας: Τον είχαν καλέσει από το τοπικό νοσοκομείο, όπου ένας νέος άνδρας νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση με καλπάζουσα γάγγραινα στο πόδι. Το περιστατικό απαιτούσε επείγουσα αντιμετώπιση, διαφορετικά ο νεαρός κινδυνεύει να πεθάνει. Στην άγρια και επικίνδυνη Νέα Γη των αρχών του 20ου αιώνα, ο Γκρένφελ ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να κάνει την επέμβαση.

Η πιο σίγουρη και συντομότερη διαδρομή για το νοσοκομείο ήταν κατά μήκος ενός παραθαλάσσιου μονοπατιού. Τον χειμώνα όμως η πορεία ήταν επίπονη και άκρως επικίνδυνη γιατί διέτρεχε βραχώδεις κολπίσκους και χιονισμένα φαράγγια. Η εναλλακτική διαδρομή ήταν να διασχίσει τους θαλάσσιους πάγους και αυτό αποφάσισε να κάνει. Το ταξίδι του Γκρένφελ είχε αρχίσει με καλούς οιωνούς. Είχε μαζί του όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και επίσης έξι πιστά σκυλιά για να σέρνουν το βαρύ του έλκηθρο. Όμως καθώς διέσχιζε τον παγωμένο κόλπο η θάλασσα άρχισε να σπάει τους πάγους σε μεγάλα κομμάτια μετατρέποντας τους σε μικρά νησιά που ταξίδευαν, που οι ντόπιοι τα αποκαλούσαν παγοτήγανα...

Η ζωή του κρεμόταν σε ένα κομμάτι πάγου

Με μεγάλη προσπάθεια ο Γκρένφελ κατάφερε να φτάσει σε μικρό κομμάτι τέτοιου πάγου. Τη μία στιγμή όμως έπλεε την επομένη βούλιαζε. Τα σκυλιά ήταν τρομαγμένα και άρχισαν να βουλιάζουν και αυτά στον πολτό του πάγου που τους τριργύριζε, παρασύροντας και το έλκηθρο μαζί τους. Ο γιατρός βρέθηκε στο παγωμένο ζελέ με τα σκυλιά πλάι του, να αναζητεί απεγνωσμένα ένα στέρεο κομμάτι να πιαστεί. Αφού κολύμπησε αρκετή ώρα, ο Γκρένφελ, κατάφερε να φτάσει σε ένα μικρό «παγοτήγανο». Σκαρφάλωσε με κόπο και μπόρεσε να σώσει κάποια από τα σκυλιά.

Κρύωνε τρομερά, είχε χάσει όλο τον εξοπλισμό και μοναδική του παρηγοριά ήταν το γεγονός ότι θα είχε ένα λυτρωτικά γρήγορο θάνατο. Η θερμοκρασία της θάλασσας ήταν εξαιρετικά χαμηλή και τα κύματα τεράστια. Παγωμένος από το κρύο, κατάλαβε ότι η μονή του επιλογή - αν ήθελε να σωθεί - ήταν να αρχίσει να σκοτώνει τα σκυλιά. Έφτιαξε μία δερμάτινη θηλιά, την πέρασε στο λαιμό ενός σκύλου για να μην τον δαγκώσει και ύστερα τον μαχαίρωσε την καρδιά. Στη συνέχεια έβγαλε το δέρμα του ζώου και έριξε τη ματωμένη δορά στους ώμους του. Μετά σκότωσε άλλα δύο σκυλιά και χρησιμοποίησε το δέρμα τους για να ζεσταθεί.

Σκοτείνιαζε, ήταν νηστικός, η δύναμη της θέλησης όμως τον κράτησε ζωντανό στη διάρκεια της παγωμένης νύχτας. Όταν ξημέρωσε και βγήκε ο ήλιος συνέδεσε τα μηριαία οστά των σκοτωμένων σκύλων και έδεσε πάνω τους το πουκάμισό του, φτιάχνοντας μία πρόχειρη σημαία. Ήταν η τελευταία του ελπίδα να τον δουν. Βρισκόταν σε απελπιστική κατάσταση και δεν είχε αντιληφθεί ότι μόλις είχε ξημερώσει τον είχαν εντοπίσει. Κάποιος τον είδε από την απέναντι ακτή να χτυπιέται στην θάλασσα και σήμανε συναγερμό. Λίγη ώρα μετά, τέσσερις άντρες κωπηλατούσαν μέσα το χυλό του χιονιού, γνωρίζοντας καλά πως αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κρατηθεί για πολλή ώρα ακόμα ζωντανός. Ο Γκρένφελ δεν τους είχε δει να έρχονται. Ήταν σχεδόν τυφλός από το χιόνι και τις πρωινές αχτίδες του ήλιου. Το πρώτο που κατάλαβε ήταν οι φωνές τους. Λίγα λεπτά μετά ο Γκρένφελβρισκόταν σε ένα ζεστό κατάλυμα τυλιγμένος με κουβέρτες. Γνώριζε ότι είχε γλιτώσει από θάυμα: «Όλοι μας αγαπάμε τη ζωή» έγραψες στο ημερολόγιο του, «…ήμουν απίστευτα ευτυχής που μου δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία».

Και η εγχείριση πέτυχε!

Όμως κι εκείνος μπόρεσε να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία και στο άρρωστο παλικάρι, που τον περίμενε. Ο γιατρός πήγε στο νοσοκομείο τον χειρούργησε κι ο νεαρός ανέρρωσε πλήρως. Ο σερ Γουίνφρεντ Γκρένφελ ήταν γιατρός - ιεραπόστολος που είχε γεννηθεί στη βορειοδυτική Αγγλία το 1865. Ο Γκρένφελ μετατέθηκε στο Newfoundland, στα ανοικτά των ακτών του Ατλαντικού του Καναδά, εκεί που είναι τώρα η επαρχία Newfoundland και Labrador για να βοηθήσει στην αποικία των ψαράδων της περιοχής. Το ανθρωπιστικό έργο του έχει αναγνωριστεί από τη Μεγάλη Βρετανία και όχι μόνο.