Ο Γουλιέλμος Τέλος, το μήλο στο κεφάλι του γιού του και το βέλος που πέτυχε το θρύλο

Στο λήμμα: Ελβετοί διάσημοι, δεν θα βρεις πολλούς που κάτι να σου θυμίζουν ή να τους έχεις ακούσει. Η περασμένη γενιά σίγουρα έχει εκστασιαστεί με την Ούρσουλα Άντρες (πρώτο James Bond girl), γνωρίζει τον Μπρούνο Γκαντζ από σινεφίλ ταινίες (Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα, Η Πτώση), κάτι έχει ακούσει για τον Ερρίκο Ντυνάν (όχι το Νοσοκομείο…) και σίγουρα γνωρίζει τον μύθο του Γουλιέλμου Τέλου… Η γενιά του Facebook, του Intstagram και των εξ αποστάσεως επαφών και μάθησης δεν γνωρίζει ούτε αυτόν. Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πολλοί από τη γενιά αυτή… Οι σημερινοί νέοι γνωρίζουν σίγουρα τον Ρότζερ Φέντερερ, αλλά αν ρωτήσεις για εθνικό ήρωα και τέτοιες λεπτομέρειες γυρίζουν στην οθόντη τους...

Λοιπόν, μια μέρα σαν σήμερα 18 Νοεμβρίου του 1307 ο Γουλιέλμος Τέλος, ένας χωρικός από το Μπίργκλεν του καντονίου Ούρι της Ελβετίας - σύμφωνα με την παράδοση - έκοψε στα δύο ένα μήλο πάνω στο κεφάλι του γιου του με ένα βέλος της βαλλίστρας του! Αυτός ήταν ο Γουλιέλμος Τέλος: Ένας θρυλικός λαϊκός - εθνικός ήρωας της Ελβετίας.

Ο θρύλος του καταγράφεται σε ένα ελβετικό χρονικό των τελών του 15ου αιώνα, και διηγείται περιστατικά που τοποθετούνται χρονικά στην περίοδο της ιδρύσεως της Παλαιάς Ελβετικής Συνομοσπονδίας, στις αρχές του 13ου αιώνα μ.Χ. Ο θρύλος λέει ότι ο Τέλος ήταν ένας εξαιρετικός σκοπευτής με τόξο-βαλλίστρα, και σκότωσε τον τύραννο Άλμπρεχτ Γκέσλερ! Από τη Γαλλική Επανάσταση μέχρι τους Παγκόσμιους Πολέμους ο Τέλλος ανυψώθηκε σε σύμβολο εξέγερσης κατά της τυραννίας, τόσο στην Ελβετία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν οι καλλιτέχνες

Ο Γάλλος δραματουργός και ποιητής Αντουάν-Μαρίν Λεμιέρ έγραψε ένα έργο εμπνευσμένο από τον Τέλο το 1766 και το ανέβασε το 1786. Η επιτυχία του συνέδεσε τη φήμη του Τέλου ως αγωνιστή κατά της τυραννίας με την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Γκαίτε έμαθε για τον θρύλο στα ταξίδια του στην Ελβετία από το 1775 ως το 1795· απέκτησε ένα αντίγραφο των χρονικών και σκέφθηκε να γράψει ένα σχετικό έργο, αλλά τελικά έδωσε την ιδέα στον φίλο του τον Σίλερ, που έγραψε το θεατρικό έργο «Γουλιέλμος Τέλος». Ο ιταλός μουσικός Τζοακίνο Ροσσίνι χρησιμοποίησε το έργο του Σίλερ ως βάση για την όπερα «Γουλιέλμος Τέλλος» το 1829, της οποίας η εισαγωγή είναι ένα από τα γνωστότερα και περισσότερο χρησιμοποιούμενα μουσικά κομμάτια παγκοσμίως! Κι έτσι γενιούνται οι θρύλοι, από το «λίγο» ή από το «τίποτα» και με τον άνεμο των χρόνων ανεβαίνουν στους ουρανούς και γίνονται «θρησκείες»! Τέλος...