Μάχη των Αρδενών: Όταν ο στρατηγός Πάτον διέταξε τον ιερέα να προσευχηθεί για να φτιάξει ο καιρός και σε λίγες ώρες βγήκε ο ήλιος

Μια μέρα σαν σήμερα, 25 Ιανουαρίου του 1945, τελειώνει με νικήτριες τις συμμαχικές δυνάμεις η Μάχη των Αρδενών. Πριν όμως σταματήσουν οι ομοβροντίες των κανονιών, ο στρατηγός Πάτον είχε… διατάξει τον Θεό να βοηθήσει για την κακοκαιρία!

Η Μάχη των Αρδενών ήταν η τελευταία απελπισμένη προσπάθεια του Χίτλερ για να κερδίσει τον πόλεμο στο Δυτικό Μέτωπο. Ήταν 1944, και οι στρατοί του Φύρερ μετρούσαν ήττες και υποχωρούσαν σε κάθε μέτωπο. Στα δυτικά, τα συμμαχικά στρατεύματα είχαν φθάσει λίγα χιλιόμετρα από τα γερμανικά σύνορα. Οι Συμμαχικές Δυνάμεις ήταν παρατεταγμένες κατά μήκος των βελγικών και γαλλικών συνόρων και περίμεναν τη διαταγή για να εισβάλλουν στην καρδιά της Γερμανίας.

Οι γραμμές ανεφοδιασμού, όμως αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα. Τα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα προμηθεύονταν τις πρώτες ύλες, τρόφιμα καύσιμα και πυρομαχικά, από νηοπομπές που έφθαναν στην Αμβέρσα, αλλά και στις ακτές της Νορμανδίας, χιλιόμετρα μακριά από την πρώτη γραμμή του μετώπου. Οι διοικητές των Συμμάχων αποφάσισαν τότε να σταματήσουν την προέλαση. Και ο Χίτλερ κατάλαβε ότι αυτή ήταν η μεγάλη του ευκαιρία.

Οι γερμανικές γραμμές ανεφοδιασμού ήταν σύντομες. Σε πολλές περιπτώσεις, στο Δυτικό Μέτωπο, ο εξοπλισμός μεταφερόταν απευθείας από τα εργοστάσια παραγωγής στην πρώτη γραμμή.
Ο Χίτλερ ήταν αποφασισμένος να υποχρεώσει τους Συμμάχους να οπισθοχωρήσουν, να καταλάβει το λιμάνι της Αμβέρσας και ίσως ακόμη και να φέρει σε τέτοια κατάσταση τους αντιπάλους του ώστε να προτείνουν συνθήκη ειρήνης και εκείνος να μπορέσει να επικεντρωθεί στους Σοβιετικούς, που πίεζαν τη Γερμανία από την Ανατολή.
Ο κακός καιρός και η κούραση των συμμαχικών δυνάμεων ήταν στα πλεονεκτήματά του Χίτλερ.
Οι καιρικές συνθήκες, μάλιστα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής οπισθοχώρησης ήταν άθλιες, παρεμποδίζοντας ακόμα και την ορατότητα των Συμμάχων, που δεν είχαν την παραμικρή πληροφόρηση όσον αφορά τις γερμανικές προετοιμασίες για αντεπίθεση.

Το κομβικό σταυροδρόμι της Μπαστόν

Τα συμμαχικά αεροπλάνα είχαν καθηλωθεί από κακοκαιρία, που όμοιά της οι ντόπιοι είχαν πολλά χρόνια να ζήσουν.
Ακόμη και όταν έφτασαν πληροφορίες για τα γερμανικά σχέδια, οι διοικητές των Συμμάχων εξεπλάγησαν με ό,τι άκουγαν. Ουδείς πίστευε ότι οι Γερμανοί είχαν αποθέματα δυνάμεων για μια εκτεταμένη αντεπίθεση.
Έτσι, όταν η Βέρμαχτ εξαπέλυσε επίθεση και ανέκτησε γρήγορα χαμένο έδαφος, οι Σύμμαχοι αιφνιδιάστηκαν.
Οι Γερμανοί προέλαυναν γρήγορα, υπολογίζοντας να καταλάβουν σημαντικές βάσεις ανεφοδιασμού, γέφυρες και οδικά δίκτυα όπως το σημαντικό σταυροδρόμι της Μπαστόν στο Βέλγιο· αυτό το ζωτικής σημασίας σταυροδρόμι κρατούσε μια μικρή δύναμη αμερικανικών στρατευμάτων.

Ο μόνος διοικητής των Συμμάχων που ήταν προετοιμασμένος για την γερμανική αντεπίθεση ήταν ο στρατηγός Τζορτζ Πάτον, Διοικητής της Γ’ Στρατιάς των ΗΠΑ. Πριν καν καταφθάσουν οι διαταγές από την ανώτατη διοίκηση, ο Πάτον είχε ήδη προετοιμάσει τις μονάδες του για να προχωρήσουν και να επιτεθούν στους Γερμανούς που πλησίαζαν την Μπαστόν.

Εν τω μεταξύ, η μαινομένη κατάσταση του καιρού ήταν ένα από τα ανυπέρβλητα εμπόδια. Αν οι Γερμανοί είχαν στόχο να καταλάβουν την Αμβέρσα, έπρεπε πρώτα να περάσουν από τη Μπαστόν. Όσο όμως οι Αμερικανοί συνέχιζαν να πολεμούν εκεί, οι Ναζί δεν μπορούσαν να προχωρήσουν.
Οι γερμανικές προτάσεις για παράδοση των Αμερικανών υπό προϋποθέσεις, έλαβαν την θρυλική απάντηση του αντιστράτηγου ΜακΌλιφ: «Nuts» (καρύδια...). Οι Αμερικανοί θα προσπαθούσαν να αντέξουν μέχρι να ερχόταν η βοήθεια που τους είχαν υποσχεθεί.
Εκτός από την αφοσίωση που ζήτησε από τα εξαιρετικά εκπαιδευμένα και έμπειρα στρατεύματά του, που είχαν διατρέξει σχεδόν τη μισή Ευρώπη, μετά την Απόβαση στη Νορμανδία, ο Πάτον ζήτησε επίσης βοήθεια και από  ανώτερη δύναμη...
Πριν ακόμη αρχίσει η γερμανική αντεπίθεση, ο Πάτον έδωσε εντολή στον ιερέα της Γ’ Στρατιάς να γράψει μια προσευχή. Ο Πάτον επιθυμούσε να βρεθεί και ο Θεός στο πλευρό των Συμμάχων εναντίον των Ναζί.

Η προσευχή που εισακούστηκε!

Ο ιερέας έπραξε σύμφωνα με τις διαταγές και ετοίμασε μια πολύ θερμή προσευχή. Αυτή η προσευχή παρακαλούσε τον Θεό κυρίως για καλό καιρό και αποδείχτηκε μια από τις πιο αποτελεσματικές προσευχές στην Ιστορία.
Ο Πάτον τύπωσε σε εκατοντάδες αντίτυπα αυτή την προσευχή και τη διένειμε σε κάθε έναν από τους άνδρες που υπηρετούσαν στην Γ’ Στρατιά. Το πρωί της 22ας Δεκεμβρίου του 1944 ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο πρωινό στη Μπαστόν!
Τα συμμαχικά αεροπλάνα απογειώθηκαν και οι προμήθειες έφθασαν στους αποκλεισμένους αμερικανούς στρατιώτες· η θερμοκρασία ανέβηκε και η κατάσταση στους δρόμους βελτιώθηκε.
Μέσα σε λίγες μέρες, ο κύριος όγκος των συμμαχικών στρατευμάτων είχε συναντήσει τους ηρωικούς υπερασπιστές της Μπαστόν.

Η πολιορκία έσπασε και, μαζί της, κάθε ελπίδα νίκης για τη Γερμανία. Εν τω μεταξύ, ο ιερέας πήρε ένα μετάλλιο από τον Πάτον τόσο για την προσευχή του όσο και για τις προφανείς καλές σχέσεις του με τον Κύριο.
Ίσως τώρα να ρωτήσετε τι ακριβώς ήταν αυτή η προσευχή που αποδείχθηκε τόσο αποτελεσματική: Διαβάζουμε: «Παντοδύναμε και πολυεύσπλαχνε Πατέρα, Σε παρακαλούμε ταπεινά να περιορίσεις αυτές τις ασταμάτητες βροχές με τις οποίες πρέπει να παλέψουμε. Δώστε μας καλό καιρό για τη μάχη. Άκουσέ μας ως στρατιώτες που Σε καλούμε, ώστε, οπλισμένοι με τη δύναμή Σου, να προχωρήσουμε από νίκη σε νίκη και να συντρίψουμε την καταπίεση και την κακία των εχθρών μας και να εδραιώσουμε τη δικαιοσύνη Σου ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έθνη»!

Ακόμη και μέχρι σήμερα, οι μανιακοί συλλέκτες, με μια προσεκτική αναζήτηση σε παλαιοπωλεία και καταστήματα στρατιωτικών ειδών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συνήθως θα βρουν ένα αντίγραφο αυτής της προσευχής. Πολλοί συλλέκτες προσφέρουν αρκετά δολάρια για ένα πολύτιμο αναμνηστικό σαν κι αυτό από τη Μάχη των Αρδενών. Ο Θεός έβαλε το χέρι του λοιπόν και στο να νικηθούν οι Γερμανοί...