Ο φανατισμός σκότωνε στην Ελλάδα από παλιά – Πώς πλήρωσε ο Ίων Δραγούμης τα φιλομοναρχικά του αισθήματα

Μια μέρα σαν σήμερα, 31 Ιουλίου του 1920, ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε στην (σημερινή) οδό Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας), σχεδόν απέναντι από το «Χίλτον», από άνδρες της υπηρεσίας σωματοφυλακής του Βενιζέλου. Δεν είχαν περάσει ούτε 24 ώρες από την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Λυών και τα πολιτικά πάθη στην Ελλάδα είναι οξυμένα!

Ο Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης, ήταν το πέμπτο από τα 11 παιδιά της οικογένειας και δεύτερος γιος του Στέφανου Δραγούμη, που διετέλεσε πρωθυπουργός μετά το κίνημα στου Γουδή το 1909, και της Ελισάβετ Δραγούμη, το γένος Κοντογιαννάκη. Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1878· σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το 1899 μπήκε στη διπλωματική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών.

Ιδεαλιστής, υπέρμαχος του δημοτικισμού, προοδευτικός και ταυτόχρονα συντηρητικός, άθεος και αντικομφορμιστής, κοσμοπολίτης και εθνικιστής, ιδανικός εραστής και υποστηρικτής της ελευθερίας του έρωτα σε εποχές που κανείς δεν εναντιωνόταν στα σεπτά ήθη, συγκρουσιακός αλλά και διπλωμάτης, ο Ίων Δραγούμης είναι μια εξέχουσα χαρισματική προσωπικότητα της εποχής του. Προκαλεί φανατικούς έρωτες, φανατικά μίση, πάθη…

Ο Δραγούμης- ακραιφνής φιλομοναρχικός- χαρακτηριζόταν από ακραίες θέσεις, με έναν υποτιμητικό έως και ρατσιστικό λόγο κατά των Μικρασιατών και ιδιαιτέρως εναντίον των Κρητικών: «Έχει και τους Κρητικούς, που ήταν πάντα μισθοφόροι», έγραφε.
Παθιασμένος αντιβενιζελικός, ο Δραγούμης, ακόμα και τον Φεβρουάριο του ’19, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στο στρατόπεδο των νικητών και έρχονταν οι μεταπολεμικές διευθετήσεις, κατήγγειλε τις «κοινές ελπίδες» και «την ελπίδα του κοινού κέρδους» που είχαν οι «αγγλογάλλοι ιμπεριαλιστές και ο Βενιζέλος». Ο Ίων Δραγούμης, πέρα από τον πολιτικό του βίο, είναι γνωστός και για τη θυελλώδη προσωπική του ζωή λόγω της σχέσης του με δύο σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του, τη συγγραφέα Πηνελόπη Δέλτα και την ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη.

Ως ηθικοί αυτουργοί, διατάξαντες την εκτέλεση του Δραγούμη, κατηγορήθηκαν οι Παύλος Γύπαρης (διοικητής του παρακρατικού σώματος που συνέλαβε τον Δραγούμη - απών όμως κατά τη σύλληψη και την εκτέλεση…), Εμμανουήλ Ρέπουλης (αντιπρόεδρος και επικεφαλής στο εσωτερικό της κυβερνήσεως του απουσιάζοντος στο εξωτερικό Ελευθερίου Βενιζέλου), Εμμανουήλ Μπενάκης (παλαιός υπουργός του Βενιζέλου, κατηγορηθείς, μετά θάνατον όμως, από τον ίδιον τον Γύπαρη σε δίκη του 1935 ως διατάξας την εκτέλεση).

Δεν προέκυψαν επαρκείς αποδείξεις εις βάρος τους και αθωώθηκαν στη δίκη που έγινε το Νοέμβριο του 1922 υπό την επαναστατική κυβέρνηση Πλαστήρα-Γονατά. Λέγεται ότι, ο Ίων Δραγούμης συνελήφθη πηγαίνοντας στο γραφείου του περιοδικού «Πολιτική Επιθεώρηση», που εξέδιδε τότε, για να γράψει άρθρο που να καταγγέλλει την απόπειρα δολοφονίας κατά του Βενιζέλου. Ο ίδιος ο Βενιζέλος, στο Παρίσι, όταν του ανήγγειλαν τη δολοφονία του Δραγούμη αναφώνησε συγκλονισμένος: «Φρικτό! Φρικτό! Φρικτό!».

Επίσης σαν σήμερα…

1801: Ο λόρδος Έλγιν μεταφέρει την πρώτη μετόπη από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο.
1856: Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνα απαγορεύεται το κάπνισμα στους δημόσιους κλειστούς χώρους. Πόσο μπροστά;
1944: Εξαφανίζεται με το αεροσκάφος που οδηγούσε ο διάσημος συγγραφέας του «Μικρού Πρίγκιπα» και πιλότος, Αντουάν ντε Σεντ Εξιπερί, σε ηλικία 44 ετών.
1992: Ο Πύρρος Δήμας κατακτά το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών στα 82,5 κιλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, σηκώνοντας 370 κιλά στο σύνολο.
2006: Ο Φιντέλ Κάστρο παραχωρεί την ηγεσία της Κούβας στον αδελφό του Ραούλ Κάστρο.
2012: Ο αμερικανός κολυμβητής Μάικλ Φελπς σπάει το ρεκόρ της ρωσίδας γυμνάστριας Λαρίσα Λατίνινα για τον μεγαλύτερο αριθμό των μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κατακτώντας συνολικά 28 μετάλλια σε 4 διοργανώσεις!