Ταξιδεύοντας με φουσκωτό στη λίμνη Κρεμαστών και στα στενά του Αχελώου

Ποιος είπε πως βόλτα με φουσκωτό μπορεί κανείς να κάνει μόνο σε θάλασσα;Στα πλαίσια λοιπόν της δωρεάν περιήγησης στη μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της χώρας, που διήρκεσαν έως περίπου τα μέσα του Οκτώβρη, με στόχο την ανάδειξη της πλούσιας ιστορικής και περιβαλλοντικής αξίας της περιοχής, μιας πρωτοβουλίας των γύρω δήμων και της Περιφέρειας της Δυτικής και της Στερεάς Ελλάδας, ταξιδεύουμε με φουσκωτό σε μια «βαρκάδα», που θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μα και στην καρδιά μας για πολλά πολλά χρόνια.

Με αφετηρία τη γέφυρα της Τατάρνας, και για πάνω από μια ώρα, πλέουμε στα άλλοτε γαλανά και άλλοτε καταπράσινα νερά της λίμνης Κρεμαστών, σε μια πορεία προς τις εκβολές του Αχελώου, θαυμάζοντας τη μεγαλειότητα της φύσης και τα υπέροχα φιόρδ της λίμνης, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που συμπληρώνουν την ανεκτίμητη αυτή εμπειρία.

Βρισκόμαστε λοιπόν στα μέσα του 20ου αιώνα, όταν αποφασίστηκε η αξιοποίηση των υδάτων του Αχελώου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το Φράγμα των Κρεμαστών, ένα από τα μεγαλύτερα φράγματα της Ευρώπης, απαίτησε την εκκένωση 15 χωριών και οικισμών, ενώ στους κόλπους του, εκτός από τον Αχελώο, δέχτηκε τα νερά του Αγραφιώτη, του Ταυρωπού και του Τρικεριώτη.

Πλησιάζοντας στις εκβολές του Αχελώου, μπορούσαμε άνετα να κατανοήσουμε τη χαμηλή στάθμη των υδάτων, από το γυμνό τελείωμα των τοιχωμάτων, που σε φυσιολογικά πλαίσια οριοθετούνται από τα δέντρα που φτάνουν μέχρι την επιφάνεια. Στα ήρεμα νερά του Αχελώου με το έντονο γαλάζιο χρώμα, ξεδιψούσαν αμέτρητα αγριοκάτσικα, ενώ το επιβλητικό νησί πλέον του Αγίου Νικολάου με το κάστρο του Κάρολου Τόκκου στην κορυφή του, ήταν και αυτό που έκλεψε όλες τις εντυπώσεις.

Γιατί τελικά, ναι... βόλτα με φουσκωτό μπορεί κανείς να κάνει και σε λίμνη, αρκεί να βρεθεί στο σωστό σημείο, την κατάλληλη στιγμή...