The Residence: Μυστήριο, κωμωδία και Kylie Minogue στο Λευκό Οίκο

Το «The Residence» είναι ένα πολύχρωμο, φαντασμαγορικό πανηγύρι γεμάτο χιούμορ, σπιρτάδα και ανατροπές

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Kylie Minogue (Copyright: Erin Simkin/Netflix)

Αν αγαπάτε τα μυστήρια δωματίου τύπου Agatha Christie, αν σας συγκινεί έστω και η παραμικρή υπόνοια εγκλήματος σ’ ένα αρχοντικό γεμάτο ύποπτα βλέμματα και σμόκιν, και αν ονειρεύεστε να δείτε την Kylie Minogue να τραγουδά ασταμάτητα για να μην καταρρεύσουν οι διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ-Αυστραλίας, τότε το Netflix έχει φροντίσει για εσάς. Το «The Residence», η τελευταία παραγωγή της αυτοκράτειρας του τηλεοπτικού δράματος Shonda Rhimes, είναι ενα θεότρελο whodunnit, μια παρωδία γεμάτη ανατροπές. Μια κωμωδία εγκλήματος που διαδραματίζεται στον Λευκό Οίκο με επίκεντρο έναν φόνο και πάνω από 150 (!) πιθανούς υπόπτους.

Λίγο «Knives Out», λίγο Cluedo, πολύ Shondaland

Η σειρά – βασισμένη στο βιβλίο «The Residence: Inside the Private World of the White House» της Kate Andersen Brower είναι το πιο κοντινό που έχει κάνει ποτέ η Shonda Rhimes σε κωμωδία. Ένα παζλ χιλίων κομματιών που απαιτεί υπομονή, αλλά προσφέρει αφειδώς διασκέδαση. Δημιουργός της σειράς είναι ο Paul William Davies (γνωστός και από το Scandal), ο οποίος παίρνει τη συνταγή της κλασικής αστυνομικής αφήγησης και την αλείφει με μια παχιά στρώση ειρωνείας, χιούμορ και... αυστραλιανών στερεοτύπων.

Κεντρική ηρωίδα είναι η Cordelia Cupp, μια αλλόκοτη αλλά ιδιοφυής ντετέκτιβ, ερμηνευμένη απολαυστικά από την Uzo Aduba (γνωστή από το Orange Is the New Black). Η πρωταγωνίστρια έχει αδυναμία στα πουλιά (όχι μεταφορικά – κυριολεκτικά κάνει birdwatching με κιάλια στον κήπο του Λευκού Οίκου) και στις σαρδέλες, και αποδεικνύεται η μόνη που μπορεί να δει πέρα από την επιφάνεια ενός τέλειου, σχεδόν προεδρικού εγκλήματος.

Φόνος κατά τη διάρκεια δείπνου, με Kylie Minogue στο φόντο

Όλα ξεκινούν τη νύχτα ενός επίσημου δείπνου προς τιμήν του Αυστραλού πρωθυπουργού Stephen Roos (Julian McMahon). Οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Αυστραλίας είναι τεταμένες, αλλά τίποτα δεν λύνει τα γεωπολιτικά προβλήματα όπως η υπόσχεση ενός live show από την Kylie και η προσδοκία για εμφάνιση του Hugh Jackman, ο οποίος όμως δεν εμφανίζεται ποτέ.

Και καθώς οι διπλωμάτες πίνουν κοκτέιλ και η Kylie τραγουδά το «Spinning Around» ξανά και ξανά, ένας θόρυβος ταράζει τη βραδιά. Μια κραυγή και ένα πτώμα, εκείνο του Chief Usher A.B. Wynter (Giancarlo Esposito). Η υπόθεση αρχίζει...

Η Cordelia αναλαμβάνει και το χάος ξεκινά

Η Cordelia Cupp καλείται στο σημείο, συνοδευόμενη από έναν σχεδόν μεγάλο αριθμό πρακτόρων, διευθυντών, συμβούλων και σεκιουριτάδων. «Κι άλλος άντρας; Αμάν! Πόσους άντρες χρειάζεστε για έναν φόνο;» αναρωτιέται, σε μια ατάκα που συνοψίζει την ενέργεια της σειράς.

Η πλοκή απλώνεται σε πολλά επίπεδα. Υπάρχει η επίσημη ανάκριση στο Κογκρέσο μήνες μετά, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι (ή σχεδόν όλοι – κάτι που ίσως είναι σημαντικό) καταθέτουν. Υπάρχουν τα flashbacks της μοιραίας νύχτας. Υπάρχουν οι φανταστικές αναπαραστάσεις της Cordelia, που βλέπει σκηνές σαν καρτουνίστικες προσομοιώσεις. Και υπάρχουν όλοι οι ύποπτοι: ο Πρόεδρος Morgan (Paul Fitzgerald), ο αδερφός του Tripp (Jason Lee), η βοηθός Jasmine Haney (Susan Kelechi Watson), ο μέθυσος μπάτλερ, η θυμωμένη ζαχαροπλάστης, ο Αυστραλός ΥΠΕΞ που κάνει σεξ στο γκαζόν με μια σεφ φορώντας το πουκάμισο του θύματος… και πάει λέγοντας.

Η εξαιρετική Uzo Aduba

Αν κάτι κρατά όλο αυτό το χαοτικό σύμπαν ενωμένο, είναι η Uzo Aduba. Με ακρίβεια, ευφυΐα και ανεξάντλητο κωμικό timing, δίνει στη Cordelia μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Δεν είναι μια τυπική ντετέκτιβ – είναι κάτι ανάμεσα σε Sherlock Holmes και Miss Marple με birdwatching εμμονές και την ικανότητα ν' αντιλαμβάνεται τα πάντα ενώ όλοι τριγύρω της φλυαρούν και αγχώνονται.

Το υπόλοιπο καστ δίνει επίσης ρέστα, από τη Susan Kelechi Watson μέχρι τον Randall Park ως FBI πράκτορα που προσπαθεί μάταια να γίνει sidekick. Ο Ken Marino ως σύμβουλος του προέδρου, η Edwina Findley ως μεθυσμένη μπάτλερ και η πεθερά του προέδρου Jane Curtain ως μπεκρού, συνθέτουν ένα τρελό σύμπαν χαρακτήρων που ποτέ δεν σε αφήνουν να βαρεθείς, ακόμα κι όταν το σενάριο κάποιες φορές πλατιάζει.

Τι είναι τελικά το «The Residence»;

Η σειρά δεν προσποιείται πως είναι κάτι βαθυστόχαστο. Δεν προσπαθεί ν' αλλάξει τον κόσμο. Δεν επιδιώκει να γίνει πολιτικό σχόλιο, αν και περιστασιακά χτυπά νεύρα γύρω από εξουσία, προνόμιο και παραπληροφόρηση. Αντίθετα, προσφέρει κάτι πιο σπάνιο στη σημερινή τηλεόραση. Καθαρή, ευφυή, ελαφριά διασκέδαση με στιλ. Είναι μια γιορτή της παράλογης πλευράς της εξουσίας, των media, της εθνικής ταυτότητας – και μια γλυκιά υπενθύμιση πως όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, όλοι μπορούμε να γελάσουμε με το ίδιο αστείο.

Γιατί ναι, μπορεί να βλέπεις τη σειρά και να φωνάζεις στην οθόνη: «Δεν τρώμε τέτοιο πράγμα στην Αυστραλία!», αλλά ταυτόχρονα χορεύεις λίγο με την Kylie και γελάς με το γεγονός πως ο δολοφόνος ίσως είναι ο ζαχαροπλάστης με τραύμα από χριστουγεννιάτικες βιτρίνες.

Cordelia Cupp (Copyright: Erin Simkin/Netflix)

Εν κατακλείδι; Πατήστε play

Το «The Residence» είναι ένα πολύχρωμο, φαντασμαγορικό πανηγύρι γεμάτο χιούμορ, σπιρτάδα και ανατροπές. Δεν θα σας διδάξει κάτι, δεν θα σας αλλάξει αλλά θα σας χαρίσει οκτώ ώρες τηλεοπτικής ευδαιμονίας. Και στη σημερινή εποχή, αυτό είναι υπεραρκετό.

Αφήστε λοιπόν τους σοβαρούς αναλυτές και τις σκληροπυρηνικές σειρές για μια άλλη μέρα. Σήμερα, καθίστε στον καναπέ, ανοίξτε το Netflix, κι αφήστε την Cordelia Cupp να λύσει το μυστήριο ή τουλάχιστον να εντοπίσει κανένα σπάνιο πουλί στον κήπο του Λευκού Οίκου.

Διαβάστε ακόμη