Στο καταπράσινο νησί Καουάι της Χαβάης βρίσκεται ένας τεράστιος ινδουιστικός ναός από γρανίτη - Πώς κατέληξε εκεί;

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Ο μοναδικός, σκαλισμένος στο χέρι ινδουιστικός ναός στη Δύση, χτίστηκε χωρίς εργαλεία ή ηλεκτρισμό και βρίσκεται σε ένα από τα μικρότερα νησιά του συμπλέγματος της Χαβάης, περιτριγυρισμένος από καταπράσινους κήπους και δάση.

Η παρουσία του ναού Iraivan, στο νησί Καουάι είναι απροσδόκητη και εντυπωσιακή. Το λευκό, γρανιτένιο οικοδόμημα με τους χρυσοποίκιλτους θόλους, φτιάχτηκε κατά το πρότυπο ναών χιλιετιών στη Νότια Ινδία. Την ίδια στιγμή, οι Ινδουιστές από τον συνολικό πληθυσμό του 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων της Χαβάης, αποτελούν λιγότερο από το 1%. Στο δε Καουάι , αυτοί μπορεί να μην ξεπερνούν καν τους 50, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις.

Η ζωή στο μοναστήρι

Τα αριθμητικά στοιχεία, ωστόσο, δεν έχουν αποτρέψει τους 24 μοναχούς που ζουν στην πανεπιστημιούπολη Kauai Aadheenam να διαχειρίζονται τα της πίστης τους, προσελκύοντας πιστούς από όλο τον κόσμο. Το μοναστήρι που κατοικείται μόνο από άνδρες, είναι ο χώρος άσκησης του Σαϊβισμού, μίας σημαντικής παράδοσης του Ινδουϊσμού, σύμφωνα με την οποία ο Σίβα θεωρείται το υπέρτατο ον.

Ο Paramacharya Sadasivanatha Palaniswami, από τους μοναχούς του τάγματος, έχει περάσει δεκαετίες επιβλέποντας την κατασκευή του ναού αλλά και φροντίζοντας τους κήπους του. Ο ίδιος έφτασε στην κοινότητα Kapaa το 1968, μαζί με τον δάσκαλό του και ιδρυτή του κέντρου, αείμνηστο Satguru Sivaya Subramuniyaswami. Ο ίδιος εξηγεί στο Associated Press ότι, ο ναός, δημιουργήθηκε από το μυστικιστικό όραμα του -καθισμένου σε έναν ογκόλιθο- Σίβα, στον χώρο. Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1990 και συνεχίστηκε μετά τον θάνατο του ιδρυτή του μοναστηριού, το 2001. Στα Ταμίλ, γλώσσα που ομιλείται στη νότια Ινδία (περίπου 8.000 μίλια μακριά από το Kauai), η λέξη «Iraivan» σημαίνει «αυτός που λατρεύεται». «Ο γκουρού μας πίστευε ότι, ο ηλεκτρισμός, δημιουργεί ένα μαγνητικό, δυναμικό πεδίο το οποίο, με τη σειρά του, δημιουργεί συγκεκριμένη ψυχική επίδραση», εξηγεί ο Palaniswami. «Είναι σαν να κόβεται το ρεύμα, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Όταν δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, κάτι διαφορετικό συμβαίνει. Επικρατεί μία ησυχία, μία ηρεμία», λέει.

Ο Palaniswami, που είναι επιφορτισμένος με τη φροντίδα των κήπων του ναού, εξηγεί ότι, η ιστορία πίσω από την προέλευση του τάγματος ινδουϊστών στη Χαβάη, ξεκίνησε το 1948 από τον Subramuniyaswami, πρώην χορευτή μπαλέτου στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος αναζητούσε έναν πνευματικό δάσκαλο. Στη βόρεια Σρι Λάνκα συναντήθηκε με τον γκουρού Γιογκασουάμι, ο οποίος και τον μύησε στον σαϊβισμό ενώ του έδωσε την εντολή να χτίσει «μία γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης».

«Αισθάνθηκε την ιερή έλξη»

Ο ιδρυτής, το 1969, από την έδρα του το Σαν Φρανσίσκο «αισθάνθηκε την ιερή έλξη» κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε ένα retreat του Kauai. Για τους ντόπιους, η έκταση που έως τότε ήταν ένα υποβαθμισμένο θέρετρο Tropical Inn, ήταν γνωστή ως «Pihanakalani» ή, «η πληρότητα του ουρανού». Ο Subramuniyaswami, γνωρίζοντας τη σύνδεση θέλησε να βεβαιωθεί ότι ο νέος ναός θα ευθυγραμμιζόταν με τα πνεύματα των ιθαγενών του νησιού.

Έτσι, πριν από 35 χρόνια, απευθύνθηκε στη Lynn Muramoto, τοπική ηγέτιδα του βουδισμού, η οποία είχε έρθει αντιμέτωπη με μία παρόμοια κατάσταση. Ως προτεραιότητα, ο Subramuniyaswami έθεσε την προώθηση των συνδέσεων μεταξύ των θρησκευτικών παραδόσεων του νησιού. Πέραν του Καουάι , οι σχέσεις μεταξύ των πιστών επεκτάθηκαν και εξακολουθούν να υφίστανται μέχρι σήμερα. Τον περασμένο Αύγουστο, μετά τις φονικές πυρκαγιές στο Μάουι, μέσω του ναού συνδέθηκαν ινδουιστές δωρητές με τοπικές ομάδες που ηγούνται των προσπαθειών ανάκαμψης.