Λάκης Λαζόπουλος για το βιβλίο και τον χαμό της συζύγου του: «Της λέω όσα δεν πρόλαβα να πω»
Ο Λάκης Λαζόπουλος παρουσιάζει το βιβλίο του «Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου» και μιλά για το περιεχόμενό του και τον θάνατο της συζύγου του🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋
O Λάκης Λαζόπουλος «έχασε» την Τασούλα Λαζοπούλου, τη μοναδική σύντροφο της ζωής του, η οποία πέθανε τον Αύγουστο του 2019 μετά από μάχη με τον καρκίνο. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της ήταν σιωπηρά δίπλα της και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ο Λαζόπουλος, η κόρη τους, Μαριέλλη Λαζοπούλου, συγγενείς και φίλοι. Στην εκπομπή της κατερίνας Καινούργιου «Ευτυχείτε» στο Open o γνωστός κωμικός μίλησε για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου», από τις εκδόσεις Διόπτρα, ένα βιβλίο που έγραψε με αφορμή τον θάνατο της Τασούλας.
«Δεν είναι η αφορμή ο θάνατος, αλλά είναι η ανάγκη μου να γνωρίζω (ενν. συστήσω) επιτέλους τον άνθρωπο της ζωής μου στους ανθρώπους, να μπορώ μέσα από αυτόν εξηγήσω και εγώ τι σκεφτόμουνα, πώς ήταν τα αισθήματα ενός ανθρώπου που ζει εκείνη τη στιγμή και που περνούσε μία περίοδο που είναι φωτεινή για τους άλλους, αλλά όταν έκλεινε η πόρτα βρισκόταν αλλού. Είναι ένα ισοζύγιο συναισθημάτων που έχει ένας ηθοποιός, που κάποια στιγμή τον ξεπερνάει και ξεχειλίσει. Και τότε πλημμυρίσει το σπίτι, πλημμυρίσει την καρδιά σου. Δεν μπορείς να είσαι ποτέ ο ίδιος» ξεκίνησε να λέει ο Λάκης Λαζόπουλος.
Τι σημαίνει για τον Λαζόπουλο ο τίτλος «Άλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου»
Αναφορικά με τον επιλογή τίτλου ο Λαζόπουλος εξηγεί: «Ο τίτλος απαντιέται προς το τέλος του βιβλίου, με την έννοια ότι εγώ πήρα μία επιστολή από το υπουργείο και από τις φυλακισμένες των φυλακών Κορυδαλλού. Δεν γνώριζα ότι οι φίλες της Τασούλας μαζεύτηκαν και αποφάσισαν να υλοποιήσουν την επιθυμία της και να πάνε όλα τα φουστάνια της σε γυναίκες που είναι φυλακισμένες στον Κορυδαλλό. Όταν πήρα το συγκινητικό αυτό το γράμμα για το οποίο ευχαριστώ τις γυναίκες που μου το έστειλαν, σκέφτηκα πώς θα ήταν η στιγμή που εγώ θα έβλεπα τα ρούχα της να τα φορούν άλλες γυναίκες. Όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις που μοιράζονται τα πράγματα ενός νεκρού, σκέφτηκα τη σκηνή αυτή και ο τίτλος είναι αυτός».
Η Σούλα ουσιαστικά είχε αφήσει ένα γράμμα στο οποίο η επιθυμία της ήταν τα ρούχα της τα φουστάνια της να δοθούν στις γυναίκες στον Κορυδαλλό. Εγώ δεν το γνώριζα και κάποια στιγμή μου ήρθε ένα γράμμα. Γενικά η Σούλα έκανε κινήσεις αθόρυβες. Για μένα η φιλανθρωπία απαιτεί μία ησυχία, αν και δεν μου αρέσει η λέξη "φιλάνθρωπος" ο φίλος του ανθρώπου. Tο λέω και μέσα στο βιβλίο, η συνανθρωπία έχει σημασία».
Το τεστ DNA για την υπόθεση με το κότερο
Στο βιβλίο δημοσιεύει και το τεστ DNA που είχε υποχρεωθεί να κάνει για την υπόθεση με το κότερο. «Δεν το είχα βγάλει ποτέ. Κάποια στιγμή, το λέω και μέσα στο βιβλίο, είχα μία ιστορία με τον πατέρα μου... ένα ντουλάπι του πατέρα μου που είχε κρυμμένα όλα τα πράγματα και τα ανακάλυψα. Αμέσως μετά στη ζωή μου ήρθε και αυτό το δεύτερο σοκ με την Τασούλα όπου είδα τα γράμματά της. Διάβαζα τα γράμματα της Τασούλας και μετά από αυτό είπα ότι κάτι πρέπει να βγάλεις προς τα έξω. Ήταν μία έντονη απαίτησή της και ήτανε μία έντονη στιγμή. Ένιωσα ότι απαντούσα σε αυτή τη στιγμή, ότι δηλαδή ουσιαστικά όλο αυτό το βιβλίο είναι ένα γράμμα σε έναν άνθρωπο που έχει φύγει και που λέω και αυτά που εγώ δεν πρόλαβα να πω.
Ίσως μου έδωσε μία ευκαιρία να μιλήσω... για αυτό και δημοσίευσα και το DNA που το είχα κρατήσει στο ντουλάπι μου μετά από χρόνια. Είπα όχι δεν θέλω ούτε ντουλάπια ούτε τίποτα, μερικά πράγματα να βγουν στο φως [...]
Εκείνη ήταν απόλυτα δίπλα σε όλα. Ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο θα τα συζητούσα όλα, είχα απόλυτα εμπιστοσύνη ότι αυτό που λέω μένει εκεί. Γιατί το σημαντικότερο πράγμα για έναν άνθρωπο που τυγχάνει να έχει δημοσιότητα είναι να έχει έναν άνθρωπο που να είναι εμπιστοσύνης του, να μπορεί να του μιλήσει και να μην τον ενδιαφέρει ότι αμέσως ένα λεπτό μετά θα πάρει ένα τηλέφωνο και θα μοιράσει την πληροφορία. Δύο άνθρωποι μαζί φτιάχνουν μία κοινή ενέργεια και αυτή η δικιά μας φτιάχτηκε με υλικά του πανεπιστημίου, των πανεπιστημιακών μας χρόνων, και τα υλικά αυτά ήταν πολύ γερά σε σεισμούς σε καταποντισμούς...».
Λάκης Λαζόπουλος: «Έμειναν τα γράμματά της να μιλούν για τα ανείπωτα της ζωής»
Ο Λαζόπουλος συνέχισε: «Όλες οι οικογένειες περνάνε από μία τέτοια ιστορία καρκίνου. Το βιβλίο είναι και χρήσιμο για το πώς μπορεί να οδηγηθεί κάποιος μέσα σε μια τέτοια κατάσταση. Είναι βέβαια η δική μου εκδοχή. Γράφω για τους γιατρούς που συνάντησα, το ΥΓΕΙΑ, τον κύριο Αθανασιάδη και όλους όσοι πάλεψαν δίπλα στην Τασούλα. Έχω χάσει και ανθρώπους από λάθη και με έναν τρόπο θέλω να προλάβω τους ανθρώπους να μην κάνουν τέτοια λάθη. Σου τυχαίνει ένα πολύ άσχημο πράγμα, δεν χρειάζεται να έρθουν και όλοι αυτα τα σαρκοβόρα να φάνε από πάνω σου».
Αναφορικά με τα γράμματα της Τασούλας που έφτασαν στα χέρια του είπε: «Με πήρε η γραμματέας μου και μου είπε υπάρχει μία κούτα με γράμματα, γράφουν "για το Λάκη". Όπου συνειδητοποιώ ότι μου γράφει από τον καιρό που γνωριστήκαμε, γιατί κρατούσε όλα μου τα γράμματα και από ένα σημείο και μετά όταν θεώρησε ότι η συνεννόηση με έναν άνθρωπο σαν εμένα είναι πολύ δύσκολη, άρχισε να γράφει μόνη της προς εμένα. Γνωρίζοντας -λέω εγώ- ότι δεν τα παραλάβω ποτέ.
Κλείστηκα μέσα στο γραφείο μου, για 18 μέρες διάβαζα έκλαιγα διάβαζα έκλαιγα και τώρα αυτά τι τι κάνεις; Τα κρύβεις, τα πετάς, τα εξαφανίζεις, δεν τα λες, τι; Ή λες αυτή είναι η αλήθεια μου και ίσως μού έδωσε μία ευκαιρία να το πω. Και έτσι ένας άνθρωπος σου λέει μίλα πες τα. Όταν ένας άνθρωπος δουλεύει όπως εγώ... γιατί δεν ξέρει κανένας άνθρωπος πώς δουλεύει κάποιος για αυτή την εκπομπή (ενν. Τσαντίρι). Μία φορά στη διάρκεια ενός χρόνου είχα καταφέρει να βρω μία μέρα να βγω έξω. Είναι πολύ δύσκολη η δουλειά αυτή και επειδή εγώ είμαι και τρελός και παλαβός με τη δουλειά μου δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να την καταλάβω.
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν χρόνο και εγώ δεν δεν είχα χρόνο ή μάλλον πήρα τον χρόνο και τον διέθεσα σε αυτό που αγαπούσα.
Εγραψε αυτά τα γράμματα γιατί ήξερε - και πιστεύω το ήξερε πολύ νωρίς - ότι με έναν τρόπο θα φύγει νωρίτερα από μένα. Ο Λάκης Λαζόπουλος σημείωσε ότι δεν ήθελε το βιβλίο να κυκλοφορήσει μέσα στην πανδημία που ο κόσμος ήταν τόσο πιεσμένος.
Ανδρέας Μικρούτσικος: «Ήταν εκεί ο Λαζόπουλος όταν έφυγε ο Θάνος, βοήθησε πολύ»
Ο Ανδρέας Μικρούτσικος καλεσμένος στην εκπομπή είπε για τον ο Λάκη: «Βοήθησε πάρα πολύ στην περιπέτεια του Θάνου, έχοντας αυτή την εμπειρία. Όταν ο Θάνος αρρώστησε, ο Λάκης με την εμπειρία που είχε τον πήγε στους καλύτερους γιατρούς στην Ευρώπη και τον βοήθησε να είναι δυναμικός μέχρι τέλους. Η αρρώστια ήταν αμείλικτη, αλλά ο Λάκης τον οδήγησε στις αυθεντίες της Ευρώπης με εκπληκτική συμπεριφορά εκ μέρους τους. Δυστυχώς η αρρώστια είναι τέτοια που χάσαμε και το Θάνο και το ξέρει ο Λάκης γιατί ήτανε δίπλα του και το βράδυ που είχε φύγει στο σπίτι. Ο θάνατος δεν ξεπερνιέται. Για τέτοια πρόσωπα φεύγει ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και μένει το υπόλοιπο που αναπαράγει αυτό που χάνεις.
Αλλά όλο αυτό έχει πόνο και αυτός ο πόνος είναι μία βεβαιότητα, γιατί ο θάνατος είναι η βεβαιότητα της ζωής μας, και έτσι πρέπει να ζούμε. Και αυτό μας κάνει να σκεφτούμε και κάποια άλλα πράγματα ... με τις αντιπαλότητες, τις συγκρούσεις που έχουν ένα διαμέτρημα πολύ μικρό, τελικά, και η ουσία κρύβεται σε άλλα πράγματα ... η μεγαλοσύνη του ανθρώπου και η συνείδησή του και το πώς νιώθει ο ένας τον άλλον έχουν σημασία».
Μαργαρίτα Νικολαΐδη: Είχα γράψει στο δωμάτιό μου «η νικήτρια του MasterChef» και έγινε
Φάρμα τελικός: Αγρότης της χρονιάς ο Κώστας Γκρέκας - Άδειο το ταγάρι του Ντούπη
Κατά του BBC σκέφτονται να στραφούν Μέγκαν Μαρκλ και Χάρι - «Ρώτησαν την Ελισάβετ για το όνομα»
Στη Βουλή η ρύθμιση για τα ύψη των κτιρίων που έχει προκαλέσει τεράστια σύγκρουση - Τι προβλέπει
Περίπου 1 στους 2 πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι από το ΕΣΥ - Τι πιστεύουν οι ίδιοι οι γιατροί
Απόδραση για κλάματα σε φυλακές: Έσκαψαν τούνελ και έπεσαν πάνω σε αστυνομικούς
Με εισιτήριο η είσοδος από σήμερα στη Βενετία - Τι αλλάζει και για ποιους λόγους
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr