Αυτοδιοικητικές εκλογές: Ο Αχιλλέας Μπέος, ο Φίλιππος Καμπούρης, τα περιττώματα, η σοφία των ψηφοφόρων και η λιποταξία των πολιτών

Αυτοδιοικητικές εκλογές και ακόμα καταμετράται η σοφία των ψηφοφόρων του Βόλου, η δύναμη των τηλε-σκουπιδιών και των περιττωμάτων και η λιποταξία των πολιτών.

Αυτοδιοικητικές εκλογές, κεφάλαιο πρώτο τέλος, και σίγουρα και το «ταξίδι» και ο «προορισμός» μάς έκαναν σοφότερους· όσους τέλος πάντων έχουν ξεφύγει από τη νοοτροπία του όχλου και μπορούν να διακρίνουν κάτι περισσότερο μέσα στην ομίχλη και τον ορυμαγδό μιας εκλογικής αναμέτρησης. Γιατί, είναι γνωστό ότι: ο όχλος έχει πολλά κεφάλια αλλά στερείται εγκεφάλου…

Τι μας δίδαξε λοιπόν η ετυμηγορία του σοφού λαού; Για να έχεις σπουδαίους πολιτικούς πρέπει να έχεις και σπουδαίους ψηφοφόρους!
Ο Αχιλλέας Μπέος, λοιπόν, εξελέγη πανηγυρικά: αφού βουτήχτηκε στη λάσπη του δήμου των καταιγίδων, αφού βοήθησε δημότες να κολυμπήσουν στα βρώμικα νερά που είχαν ρίξει οι «προφήτες» Δανιήλ και Ηλίας για να υπονομεύσουν τη θητεία του, αφού υπερασπίστηκε την τιμή του δια χειρών και φράσεων, παρουσία κάμερας, αλλά και στα σκοτεινά, αφού έκανε έναν προεκλογικό αγώνα «αντρίκιο» κι όχι «λουλούδικο», είδε την προσπάθειά του να αποδίδει ψήφους!

Ο Βόλος, ή για να είμαστε πιο σωστοί: το 55,2% (περίπου 32.000 άνθρωποι) των ψηφοφόρων της θεσσαλικής πόλης, που κοιμάται στη σκιά του βουνού των Κενταύρων, τίμησε τον άνδρα κι εκείνος - που όπως λένε: θέλει ο Μπέος να κρυφτεί κι η χαρά δεν τον αφήνει - στις επινίκιες δηλώσεις του κραύγασε (δίχως να φορεί καλσόν…) εναντίον των μισητών πουστ…δων και όσων άλλων τον πολέμησαν. Ο λαός, σοφός, δεν άκουσε, δεν είδε, δεν μίλησε, αλλά εμπράκτως ζήτησε συγγνώμη δια των ψήφων του στον Αχιλλέα του οποίου η μήνις ήταν το κύριο θέμα του προεκλογικού έπους.

Το όνομα Αχιλλεύς προέρχεται από το «άχος»: θλίψη και πόνος και το «ίλλω»: περιπλανιέμαι, τριγυρνώ. Και όλο μαζί: «αυτός που τριγυρίζει θλιμμένος». Καμία σχέση με τον Αχιλλέα Μπέο που από χθες βράδυ τριγυρίζει περιχαρής συνεπικουρούμενος από την σοφία των ψηφοφόρων του! «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν» και σίγουρα η κοινή γνώμη θριαμβεύει εκεί που κοιμάται η σκέψη, έτσι για να κλείσουμε τα του Βόλου.

Η νίκη του Φιλίππου

Και συνεχίζουμε. Ένα αρκετά εντυπωσιακό κομμάτι Ελλήνων ψηφοφόρων οδηγεί στην Περιφέρεια της Αττικής τον ημιδιάσημο τηλεπαρουσιαστή Φίλιππο Καμπούρη. Τον θυμάστε; Αν όχι να υπενθυμίσουμε: είναι εκείνος που με στωικότητα και σθένος συντόνιζε τους διαξιφισμούς του Μίστερ Μπούτια από τη μια και του Εθνικού Σταρ από την άλλη. Ο Φίλιππος Καμπούρης ήταν ο ερευνητής - δημοσιογράφος που πρώτος εντόπισε τις μαγνητικές ιδιότητες των εμβολίων κατά του κορονοϊού. Ο Φίλιππος Καμπούρης επίσης είναι ο δημοσιογράφος - ρεπόρτερ που είχε την αποκλειστικότητα του… χαμού του καλού συναδέλφου Τέρενς Κουίκ (να είναι καλά ο άνθρωπος…) στους τόπους όπου είχε χτυπήσει το τσουνάμι την επαύριον των Χριστουγέννων του 2004!

Ο Φίλιππος Καμπούρης ετιμήθει με περίπου 40.000 ψήφους: ποσοστό 3,18% και θα με τη σειρά του θα τιμά από το 2024 την Περιφέρεια του μεγαλύτερου δήμου της χώρας! Και αυτά που λέγονται από δήθεν σπουδαγμένους ότι: «η τηλεόραση είναι η λογοτεχνία των αγραμμάτων, ο πολιτισμός τον ακαλλιέργητων, ο πλούτος των φτωχών, το προνόμιο των παραμερισμένων και η αποκλειστική λέσχη των αποκλεισμένων μαζών», είναι λόγια του αέρα. Ο λαός είναι σοφός και τα τηλεοπτικά trash προγράμματα τον κάνουν σοφότερο! Κι ένα απόφθεγμα: Εκεί που όλοι είναι καμπούρηδες η όμορφη κορμοστασιά γίνεται δυσμορφία…

Ο κοπροσυλλέκτης του Ναυπλίου...

Και πάμε παρακάτω: ο δήμαρχος των Ναυπλιαίων, ο Δημήτρης Κωστούρος, εκείνος που καταγράφηκε από κάμερες, τον Αύγουστο, να πετάει περιττώματα ζώων έξω από το σπίτι του πολιτικού αντιπάλου του Δημήτρη Ορφανού, προηγείται με 33,51% έναντι 29,44% του αντιπάλου του. Σιγά, οι απόγονοι του Κλέοβι και του Βίτωνα, Ναυπλιείς, που θα στέκονταν στην κοπροσυλλογή και την τυχαία απόρριψη περιττωμάτων. Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι, λέει η παροιμία του σοφού λαού.
Αλλά πιο σωστά ταιριάζει ένα τετράστιχο του Γεώργιου Σουρή, αφιερωμένο στον σοφό ψηφοφόρο του Ναυπλίου: «Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος κι απ’ τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος. Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε, σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε»...

...και οι λιποτάκτες!

Μεγάλα ποσοστά αποχής - σε κάποιες περιφέρειες πάνω από 50% - κι αυτό μας στέλνει ένα ακόμα μήνυμα: Το να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η πολιτική», είναι σαν να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η ζωή». Και όταν μάλιστα μιλούμε για τον τόπο όπου κατοικείς η υπόθεση βαραίνει περισσότερο: λιποταξία θεωρείται!
Και κάτι ως επίλογο: η αποβαρβάρωση του δημόσιου ήθους δεν αφορά το σύνολο των Ελλήνων ψηφοφόρων. Ο ενδημικός εκφαυλισμός της δημόσιας ζωής και η αέναη εξαθλίωση του Έλληνα πολίτη επηρεάζουν ένα σημαντικό ποσοστό, αλλά όχι όλους. Ο λαός είναι σοφός και σαν πάθει (μια, δυο, τρεις, τέσσερις φορές…) φρονιμεύει, στο τέλος.