Μαρία Διακοπαναγιώτου: «Με αγχώνει όταν με ρωτούν πότε θα κάνω παιδί»
Η Μαρία Διακοπαναγιώτου μιλά στο ethnos.gr για την παράσταση «Μήδεια» του Μποστ, για το αν έχει πίστη στο Θεό και τονίζει πόσο σημαντικό είναι το χιούμορ στη ζωή της🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋
Η Μαρία Διακοπαναγιώτου είναι μία ταλαντούχα, πολύπλευρη ηθοποιός, με πηγαία κωμική φλέβα και με πάθος για τη δουλειά της. Ανήκει σε εκείνα τα ορμητικά, θορυβώδη, χρωματιστά, ανεξήγητα ωραία πράγματα της ζωής, που δεν ωφελεί να καθίσεις ν' αναλύσεις. Είναι προτιμότερο να τους παραδοθείς. Γεννήθηκε στη Ρόδο, αλλά μεγάλωσε στην Κω μέχρι τη Γ’ Δημοτικού και μετά ήρθε στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα της. Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν τεσσάρων ετών. «Η μητέρα μου με έκανε σε ηλικία είκοσι χρονών. Μεγαλώσαμε μαζί. Η σχέση μας έχει περάσει απ' όλα τα στάδια. Είχε συγκρούσεις, αλλά και πολλή αγάπη. Είναι το σημαντικότερο κομμάτι στη ζωή μου. Δεν υπάρχει κάτι άλλο» τονίζει η ίδια στο ethnos.gr. Μάλιστα, είναι ένα από τα πρόσωπα που δεν λείπει σχεδόν ποτέ από τις πρεμιέρες της, επειδή αποτελούν το γούρι της. «Αν δεν είναι εκεί, νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Για παράδειγμα, στην πρεμιέρα της "Μήδειας", μόλις τελείωσε η παράσταση, τα μάζεψα γρήγορα, για να γυρίσω σπίτι και να τη ρωτήσω πώς της φάνηκα. Εμπιστεύομαι πολύ τη γνώμη της».
Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η παράσταση «Μήδεια» του Μποστ στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής, συνεχίζει το ταξίδι της στην επαρχία. Τον κεντρικό ρόλο της παιδοκτόνου μάνας δεν ενσαρκώνει γυναίκα, αλλά ο εξαίρετος και βραβευμένος ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου, ενώ η Μαρία Διακοπαναγιώτου υποδύεται την καλόγρια Πόλυ, η οποία απλώς χρησιμοποιεί τα ράσα, καθώς της δίνουν το τεκμήριο της αθωότητας που χρειάζεται για να κινείται άνετα χωρίς να κινεί υποψίες και να εγκατασταθεί εντέλει στο παλάτι της Μήδειας, έχοντας ήδη αποκτήσει τη φιλία της, ενώ συγχρόνως προσφέρει τις ερωτικές της υπηρεσίες στον Ιάσονα. «Αυτός ο ρόλος είναι λίγο σαν να με κυνηγάει. Μου τον είχαν προτείνει κι άλλες φορές πιο παλιά στη σχολή μου. Έχω αρκετά κοινά στοιχεία με την καλόγρια, όπως το χιούμορ. Για μένα, το γέλιο παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, αλλά και ο κόσμος το έχει πάρα πολύ ανάγκη, ειδικά αυτή την περίοδο. Είναι υγεία. Όταν μου συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, προσπαθώ να το διακωμωδώ γιατί δεν μπορώ αλλιώς. Δεν είναι τέλεια η ζωή, ούτε στρωμένη με ροδοπέταλα. Κάπως πρέπει να την ελαφρύνουμε».
Αξίζει ν' αναφερθεί ότι την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει η Μόνικα. «Ο Νικορέστης Χανιωτάκης έχει κάνει μία πολύ ωραία δουλειά με αξιόλογους συντελεστές. Συνήθως επιλέγω έναν ρόλο με βάση τα άτομα που είναι να συνεργαστώ, από τον σκηνοθέτη μέχρι τον ενδυματολόγο. Θέλω να ταιριάζω με την ομάδα. Επίσης, να με ιντριγκάρει ο ρόλος, να μπορεί να συνδεθώ με αυτόν κι ας μου είναι τελείως άγνωστος. Να με κάνει να ψάξω και να μάθω κάτι καινούργιο».
Κάθε φορά που βγαίνει στη σκηνή το μόνο που έχει στο μυαλό της είναι να δώσει το 120% του εαυτού της σε αυτό που κάνει. «Όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή νιώθω ευτυχία, ελευθερία, έρωτα. Χτυπάει η καρδούλα μου για το θέατρο, ενώ με την τηλεόραση δεν συμβαίνει το ίδιο. Εκεί οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί, πιο γρήγοροι. Και εγώ δεν μπορώ με αυτό τον τρόπο, θέλω ν' αισθάνομαι τα πράγματα την ώρα που μου συμβαίνουν». Εξομολογείται ότι σπάνια παρακολουθεί τηλεόραση στον ελεύθερο χρόνο της. «Δε βλέπω ούτε τον εαυτό μου, όταν συμμετέχω σε κάποια σειρά. Δεν το κάνω επίτηδες, αλλά συνήθως θα έχω θέατρο».
«Πιστεύω ότι θα είμαι μία πολύ καλή μητέρα»
Η Μαρία Διακοπαναγιώτου είναι από τις γυναίκες που έχει αγαπήσει, έχει αγαπηθεί και έχει πέσει στα πατώματα για έναν μεγάλο έρωτα. «Οι άντρες συνήθως με φοβούνται. Ειδικά την περίοδο που έκανα τη Βέλμα Κέλι στο "Chicago", τίποτα. Με προσεγγίζουν, αλλά δύσκολα ταιριάζω με κάποιον. Έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Θα ήθελα να έχει χιούμορ, να είναι δοτικός, να σέβεται και να με φροντίζει. Να βαδίζουμε μαζί και να με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Αυτό έχω ανάγκη τώρα στα σαράντα μου». Θα ήθελε να κάνει οικογένεια, αλλά πρώτα πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος. «Είμαι αρκετά ρομαντική. Πρώτα θέλω να ερωτευτώ κάποιον και στη συνέχεια το παιδί να είναι αποτέλεσμα αυτής της σχέσης. Πιστεύω ότι θα είμαι μία πολύ καλή μητέρα γιατί βλέπω πόσο αγάπη δίνω στο σκυλί μου, τη Νόμπα, που το έχω σαν παιδί μου».
Σάλο και αρνητικά σχόλια προκάλεσε πριν από λίγο καιρό προωθητικό βίντεο για ένα συνέδριο για τη γονιμότητα, το οποίο επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου στα Ιωάννινα. Το βίντεο χαρακτηρίστηκε σεξιστικό και προσβλητικό για τη γυναίκα, ενώ θεωρήθηκε πως προβάλλει αναχρονιστικά στερεότυπα. «Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με το σώμα της. Όποτε και αν το θέλει θα κάνει παιδί. Προσωπικά αυτό που έχω βιώσει είναι πως, όταν πήγαινα στην Κω, με ρωτούσαν μεγάλοι άνθρωποι πότε θα κάνω παιδί. Είναι μία αρκετά άβολη ερώτηση για μία κοπέλα γιατί ίσως να μην μπορεί ν' αποκτήσει παιδιά. Μου το θυμίζουν συνέχεια, με αγχώνουν και έχω στο μυαλό μου ότι κάτι κακό μου συμβαίνει και δεν μπορώ να κάνω παιδί. Σκέφτομαι ότι δεν έχω σύντροφο, άρα κάτι έχω λειψό και δεν είμαι ικανή ν' αγαπηθώ. Γιατί, λοιπόν, μου το κάνεις αυτό;»
«Στη δεύτερη καραντίνα πέταξα σημαντικά άτομα από τη ζωή μου»
Όταν αρχίζεις να φτιάχνεις ένα παζλ, ο πρώτος κανόνας που εφαρμόζεις είναι να ξεκινάς από τις γωνιές, από τα εύκολα στα δύσκολα, δηλαδή από τα έξω προς τα μέσα. Κάπως έτσι γίνεται και με το ξεκαθάρισμα στη ζωή. Ξεκινάς με τα πιο απλά και προφανή και με τον καιρό προχωράς στα πιο δύσκολα. «Είμαι στη φάση του ψαξίματος τώρα. Τι χρειάζεται να πετάξω και τι να κρατήσω. Βοήθησε και ο κορονοϊός. Σε εμένα, πρώτα αντιδρά το σώμα μου, μετά οι πληροφορίες πηγαίνουν στον εγκέφαλο και αρχίζω να σκέφτομαι τι αλλαγές πρέπει να κάνω για να είμαι σε καλή ψυχολογική κατάσταση και χαρούμενη. Στη δεύτερη καραντίνα πέταξα σημαντικά άτομα από τη ζωή μου, που έπρεπε να το είχα κάνει πριν από πολλά χρόνια. Δυσκολεύτηκα, αλλά τα κατάφερα. Γίνεσαι μετά άλλος άνθρωπος. Υπάρχει υγεία».
Κλείνοντας την κουβέντα μας, τη ρωτάω αν πιστεύει στον Θεό κι αν φοβάται τον θάνατο. «Πιστεύω στον Θεό, αλλά δεν είμαι θρησκόληπτη. Δεν πηγαίνω στην εκκλησία επειδή πρέπει, ούτε θεωρώ χρέος μου να κοινωνήσω. Πιστεύω ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη στο Σύμπαν, η οποία σαφέστατα με έχει βοηθήσει πάρα πολλές φορές στη ζωή μου. Επίσης, πιστεύω στη δύναμη του ανθρώπου, της αγάπης και της ελπίδας. Με τον θάνατο δεν έχω συμβιβαστεί επειδή για μένα σημαίνει μοναξιά και έχω φοβία με τη μοναξιά. Χθες το βράδυ, γυρνούσα στο σπίτι με το αμάξι και το σκεφτόμουν πάλι. Ειδικά στην καραντίνα, πολλές φορές έβαλα τα κλάματα και έλεγα τι θα γίνει άμα φύγει η μαμά μου;».
Λεωνίδας Κουτσόπουλος: Τρολάρει τον Χαρδαλιά για τα μέτρα της Μυκόνου
Λίτσα Πατέρα: Η… κρούση της Ελένης Μενεγάκη στην αστρολόγο - Αποχωρεί από τον ΑΝΤ1;
Δανάη Μιχαλάκη – Γιώργος Παπαγεωργίου: Παντρεύονται στη Σύρο με πολιτικό γάμο
Νίκος Ξανθόπουλος: «Έχεις κι άλλο γιο από τον πρώτο σου γάμο» - Το παράπονο της ανιψιάς του
Νίκη Βίσση για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι: «Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος συγκαλύπτει ποιόν»
Υποβαθμίζει την επίθεση του Ισραήλ η Τεχεράνη - «Δεν επλήγησαν πυρηνικές εγκαταστάσεις, ρίξαμε drones»
Όλο και μικρότερος ο ΟΑΣΘ όσο ενισχύεται η παρουσία ιδιωτών στις συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης
Το παρασκήνιο της αποπομπής Παπανώτα: Η επιμονή της Κουμουνδούρου, το τελεσίγραφο Μπεκατώρου και η στάση Κασσελάκη
Η νύχτα - μέρα στο «Βενιζέλος» για τον Ολυμπιακό: Υποδοχή ηρώων σε ποδοσφαιριστές και Μεντιλίμπαρ
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr