Όταν ένας Μετροπόντικας άλλαξε για πάντα τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας

Ο Μετροπόντικας, αφού κατασπάραξε τα χώματα της Αθήνας, άλλαξε για πάντα τη ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ήταν  μία μέρα σαν σήμερα, 29 Ιανουαρίου του 2000, όταν η καθημερινή ζωή στο κέντρο της Αθήνας έμελλε να αλλάξει για πάντα, καθώς, τις πύλες του για τους πολίτες, άνοιξε το Μετρό της Αθήνας.

Οι κάτοικοι και επισκέπτες της πρωτεύουσας είχαν την ευκαιρία, μετά από δεκαετίες μελετών και εργασιών να χρησιμοποιήσουν το πρώτο τμήμα του εμβληματικού έργου, που τέθηκε σε λειτουργία: η Γραμμή 2,  «Σύνταγμα - Σεπόλια» και η Γραμμή 3, «Εθνική Άμυνα-Σύνταγμα». Το συνολικό μήκος του μετρό, σε αυτή την πρώτη φάση, ήταν 13 χιλιόμετρα, και οι σταθμοί, και στις δύο γραμμές, ήταν 14.

Την πρώτη μέρα λειτουργίας του, το Μετρό της Αθήνας χρησιμοποίησαν 1.000.000 πολίτες. Από τα πρώτα πράγματα τα οποία εντυπωσίασαν το κοινό,  που μέχρι εκείνη τη στιγμή μετακινούνταν με λεωφορεία, τρόλεϊ και τον ηλεκτρικό (Γραμμή 1), ήταν η καθαριότητα και η αισθητική των σταθμών, η ταχύτητα του μέσου, αλλά και ο δυνατός θόρυβος που έκαναν οι συρμοί κατά τις διαδρομές. Η κοσμοσυρροή ήταν τέτοια, που οι υπεύθυνοι της Αττικό Μετρό ανοιγόκλειναν τις εισόδους των σταθμών προκειμένου να αποφύγουν τυχόν ατυχήματα. Πριν το μετρό, το κέντρο της Αθήνας είχε ταλαιπωρηθεί αδιανόητα από το κυκλοφοριακό.

Τα εγκαίνια του Μετρό της Αθήνας έγιναν επίσημα, μία μέρα πριν, στις 28 Ιανουαρίου, από τον τότε πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου. Το πρώτο διήμερο λειτουργίας του, το υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, επέτρεψε στους πολίτες να μετακινηθούν με το μετρό δωρεάν, προκειμένου να «εξοικειωθούν με το νέο μέσο». Η καταβολή αντιτίμου για το εισιτήριο, ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου.

Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι, ο σχεδιασμός για τη δημιουργία του δικτύου του μετρό της Αθήνας είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1950. Όπως συνέβαινε με τις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το δίκτυο συγκοινωνιών της πρωτεύουσας ήταν κατεστραμμένο. Στο κέντρο είχαν απομείνει τα απομεινάρια του απαρχαιωμένου συστήματος τραμ και ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, που ξεκινούσε από τον Πειραιά και έφτανε μέχρι την πλατεία Αττικής. Εκεί, πριν από τον πόλεμο, ο ηλεκτρικός συνδεόταν με έναν ατμοκίνητο σιδηρόδρομο, ο οποίος και έφτανε μέχρι την Κηφισιά. Μετά τον πόλεμο, είχαν απομείνει μόνο οι εγκαταλελειμμένες ράγες, ενώ, λεωφορεία και ταξί που κυκλοφορούσαν ως το 1940 ήταν ανύπαρκτα, μιας και τα περισσότερα οχήματα είχαν επιταχθεί από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής ή είχαν καταστραφεί.

Δύο ακόμα αξιοσημείωτα γεγονότα που έγιναν σαν σήμερα

Το 1996, ο νέος πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, στέλνει, κατά τις προγραμματικές του δηλώσεις από τη Βουλή, μήνυμα προς την Τουρκία, ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά σε οποιαδήποτε πρόκληση. Η πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, Τανσού Τσιλέρ, ζητά την επαναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος των βραχονησίδων στο Αιγαίο. Τουρκικά πολεμικά πλοία, παραβιάζοντας τα ελληνικά χωρικά ύδατα προσεγγίζουν τα Ίμια. Διαβήματα πραγματοποιεί η Ελλάδα σε ΕΕ και ΗΠΑ, ενώ, η ένταση που έγινε γνωστή ως «Κρίση των Ιμίων» οδηγείται στην κορύφωσή της.

Το 1999, ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, φτάνει υπό άκρα μυστικότητα στην Αθήνα, όπου και παραμένει παρανόμως επί διήμερο, πριν τη σύλληψή του.