Μόνο ένας άνθρωπος έκανε τον σκληρό Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή να δακρύσει και να τραπεί σε φυγή – Ποιος και τι λύγισαν τον θηριώδη Σουλτάνο που πάτησε την Πόλη

Ήταν ο Σουλτάνος που «πάτησε» την Κωνσταντινούπολη. Τον έλεγαν Μωάμεθ Β’ και οι Οθωμανοί τον έχουν πολύ ψηλά στη λίστα των ηρώων τους. Οι Δυτικοί τον έχουν καταχωρίσει στους αιμοδιψείς τυράννους. Αυτός λοιπόν, ο σκληρός ηγέτης, δάκρυσε και λύγισε μπροστα στο θέμα που αντίκρισε κάποτε. Τι ήταν αυτό και ποιος το προκάλεσε; Να πάρουμε την ιστορία από την αρχή της

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, πριν από πολλά πολλά χρόνια· το ημερολόγιο έγραφε 17 Ιουνίου του 1462.
Η Πόλη είχε τουρκέψει εννιά χρόνια πριν και ο Μωάμεθ ο Β’ που η Ιστορία επονόμασε Πορθητή βρίσκεται απέναντι σε έναν σκληρό αντίπαλο. Το όνομά του; Βλαντ Τσέπες ο Γ’, ο ηγεμόνας που έκανε τον Οθωμανό Σουλτάνο να φύγει σχεδόν τρέχοντας από την Βλαχία. Κι αν δεν λέει σε πολλούς πολλά το Βλαντ Τσέπες Γ’, το Κόμης Δράκουλας κάτι ίσως θα τους πει…

Ο Βλαντ λοιπόν, γνωστός ως Βλαντ ο Παλουκωτής ή Κόμης Δράκουλας, ήταν βοεβόδας της Βλαχίας. Ο μύθος που… λέρωσε τη φήμη του ήταν ότι για να κρατηθεί νέος, έπινε το αίμα παρθένων κοριτσιών. Ανοησίες! Απλά ο ευφάνταστος ιρλανδός συγγραφέας, Μπραμ Στόκερ, κάτι διάβασε, κάτι έψαξε, κάθισε στο γραφείο του και δημιούργησε τον θρυλικό Κόμη Δράκουλα το 1897, που χρόνια μετά τον ενσάρκωσαν στη Μεγάλη Οθόνη ηθοποιοί με κυνόδοντες προτεταμένους, για να βλέπουν οι αφελείς και να τρομάζουν και να χώνονται στην ασφαλή αγκαλιά των αγαπημένων τους…

Ο Βλαντ Τσέπες, όμως, ο Δράκουλας, για κάτι άλλο έμεινε στην Ιστορία εκτός από τις ταινίες τρόμου του Χόλιγουντ που έσκιαζαν τους θεατές με τις σφήνες στην καρδιά και τις μωρές παρθένες με τους σουβλερούς κυνόδοντες…
Ο Βλαντ, από τη Βλαχία - τη σημερινή βόρεια Ρουμανία δηλαδή - είναι συνώνυμο του Διαβόλου. Το παρατσούκλι του «Βλαντ ο Παλουκωτής» έχει τη ρίζα του στην αγαπημένη μέθοδο εκτέλεσης του ηγεμόνα, το παλούκωμα. Η διαδικασία εκτέλεσης ενός ανθρώπου με αυτό τον τρόπο θεωρείται μια από τις πιο σκληρές και απάνθρωπες που έχει εφαρμόσει άνθρωπος σε άνθρωπο. Κατά το παλούκωμα (ή ανασκολοπισμό) - προσφιλής μέθοδος εκτέλεσης και των Οθωμανών - ο μελλοθάνατος υποχρεώνεται να καθίσει πάνω σ’ ένα ξύλινο ή μεταλλικό πάσσαλο που αυτός βυθίζεται αργά στο κορμί του υπό το βάρος του ατυχούς ανθρώπου που αργοπεθαίνει με φρικτούς πόνους.

Η Ιστορία λέει ότι, ο Βλαντ Τσέπες αγνόησε υποτιμητικά την ισχύ του Σουλτάνου και μάλιστα αρνήθηκε να πληρώσει φόρους υποτέλειας. Κάποια μέρα, ο Βλαντ έλαβε διαταγή από τον Μωάμεθ τον Β’ τον Πορθητή, να πάει να τον προσκυνήσει. Σε απάντηση ο Βλαντ συνέλαβε και ανασκολόπισε τους δύο απεσταλμένους του Σουλτάνου!

Με τα τουρμπάνια στο κεφάλι!

Έχει γραφτεί μάλιστα ότι όταν είχε συνάντηση τους απεσταλμένους του Μωάμεθ, αυτοί αρνήθηκαν να βγάλουν τα τουρμπάνια (τα καπέλα) τους, υποστηρίζοντας με αλαζονεία ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί είναι θρησκευτικό τους έθιμο. Ο Βλαντ επαινώντας τους για θρησκευτική ευλάβεια τους, τους διαβεβαίωσε ότι τα καπέλα τους θα παρέμεναν για πάντα στο κεφάλι τους· τους παλούκωσε αφήνοντας τα καπέλα καρφωμένα στα κρανία τους!

Και δεν στάθηκε μοναχά σ’ αυτό: τέτοιες μέρες του 1462, ο Βλαντ εισέβαλε στην Οθωμανική επικράτεια, σφαγιάζοντας δεκάδες χιλιάδες Τούρκους και Βούλγαρους. Το βράδυ της 17ης Ιουνίου του 1462, ο Βλαντ, προσπάθησε να συλλάβει τον Σουλτάνο. Ωστόσο, οι στρατιώτες του Βλαντ, από λάθος, επιτέθηκαν στις σκηνές άλλων αξιωματούχων του Σουλτάνου. Ο Μωάμεθ και μεγάλο μέρος του οθωμανικός στρατού εγκατέλειψαν κακήν κακώς την Βλαχία κι όταν έφτασαν στην πόλη Τιργκόβιστε, έπεσαν πάνω σε ένα «δάσος ανασκολοπισμένων»: χιλιάδες πάσσαλοι με τα κουφάρια εκτελεσθέντων τρόμαξαν τους στρατιώτες. Εκτιμάται ότι πάνω από 20.000 άνθρωποι παλουκώθηκαν και στήθηκαν έξω από την πόλη. Μάλιστα το οικτρό θέμα έκανε τον Μωάμεθ να δακρύσει και να τραπεί σε φυγή.
Έτσι, για την Ιστορία να αναφέρουμε ότι ο Μωάμεθ δάκρυσε και όταν μπήκε καβαλάρης στην Κωνσταντινούπολη: «Τι πόλη παραδώσαμε στη λεηλασία και στον όλεθρο», γράφει ο αμερικανός συγγραφέας John Freely, ότι δήθεν είπε ο Τούρκος Σουλτάνος. Ευαίσθητος τελικά ο Μωάμεθ…

«Οι Τούρκοι έμειναν εμβρόντητοι όταν είδαν το πλήθος των ανθρώπων στους πασσάλους. Υπήρχαν βρέφη προσκολλημένα στις μητέρες τους στους πασσάλους και πουλιά είχαν κάνει τις φωλιές τους στα σπλάχνα τους», γράφει ο έλληνας ιστορικός Λαόνικος Χαλκοκονδύλης
Οι νίκες του Βλαντ εναντίον των Οθωμανών γιορτάστηκαν σε όλη την την Ευρώπη, μάλιστα όπως γράφεται, ακόμη και ο πάπας Πίος Β’ επαίνεσε τον ηγεμόνα της Βλαχίας.

Σκληρός, αλλά...

Εκείνο που έμεινε τελικά από εκείνες τις νίκες ήταν η απερίγραπτη σκληρότητα του Βλαντ. Έχει καταγραφεί ότι εκατοντάδες ή χιλιάδες άνθρωποι εκτελέστηκαν κατά διαταγή του Βλαντ από την αρχή κιόλας της ηγεμονίας του. Ο Βλαντ εκτιμάται ότι σκότωσε περίπου 80.000 ανθρώπους με ή χωρίς παλούκωμα…
Κι όπως όλα έχουν ένα τέλος έτσι και ο Βλαντ: σκοτώθηκε πολεμώντας εναντίον του αναγνωρισμένου από τον Μωάμεθ ως νόμιμου ηγέτη της Βλαχίας, στα τέλη Δεκεμβρίου του 1476. Σύμφωνα με τον Λεονάρντο Μπόττα, πρεσβευτή του Μιλάνου στη Βούδα, οι Οθωμανοί τεμάχισαν το πτώμα του Βλαντ και το κεφάλι του εστάλη παστωμένο στον Μωάμεθ Β΄.

Ο Alecandru Dimitrie Xenopol, ένας από τους πρώτους ιστορικούς που δικαιολόγησαν τις τρομοκρατικές ενέργειες του Βλαντ, θεώρησε ότι οι σκληρές πράξεις του, ήταν ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν τις εσωτερικές διαμάχες των βογιαρικών φατρίων. Ο επίσης ρουμάνος ιστορικός, ο Constantin C. Giurescu, έχει γράψει: «Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις που διέταξε ο Βλαντ δεν ήταν από ιδιοτροπία, αλλά είχαν πάντα έναν σοβαρό λόγο για να δικαιολογηθούν».

Κι πίσω από την Ιστορία ήρθε καλπάζοντας ο μύθος και σάρωσε τα πάντα. Ο Κόμης Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ, περιφέρεται μόνος ολοφυρόμενος στο Κάστρο του και οι κυνηγοί Βαμπίρ να τον πλησιάζουν…
Ο ηθοποιός Μπέλα Λουγκόζι ενσάρκωσε πρώτος τον Δράκουλα στον κινηματογράφο και μάλιστα, όταν πέθανε ζήτησε να του φορέσουν το γνωστό κοστούμι του Κόμη. Ακολούθησαν ο Κρίστοφερ Λι, ο Φρανκ Λάγκελα και ο Γκάρι Όλντμαν. Και ο θρύλος του Βλαντ παραμένει δημοφιλής και ενδιαφέρον…