Big Brother: Μία αδιάφορη πρεμιέρα και ο Πέτρος Λαγούτης εκτός ρόλου

Αν μια πρεμιέρα ριάλιτι χρειάζεται να δώσει παλμό, ρυθμό και υπόσχεση για ανατροπές, το Big Brother του ΣΚΑΪ έδωσε αμηχανία, βαρεμάρα και απογοήτευση. Μαγνητοσκοπημένο για ν' αποφύγει τα λάθη, κατέληξε σ' ένα άνευρο τηλεοπτικό προϊόν που έμοιαζε να ζητάει συγγνώμη για την ύπαρξή του. Ο παρουσιαστής Πέτρος Λαγούτης, αν και εξαίρετος ηθοποιός, έδειξε να μην μπορεί ν' αναμετρηθεί με τις απαιτήσεις ενός τέτοιου ρόλου, ενώ οι υποσχέσεις περί «ανανέωσης» που συνόδευαν το δελτίο Τύπου, αποδείχθηκαν κενές περιεχομένου.

Η πρεμιέρα ενός ριάλιτι, όπως είναι το Big Brother, είναι σημαντική. Είναι το πρώτο «σπρώξιμο» που δίνει το κανάλι στον θεατή για ν' αρχίσει να επενδύει χρόνο, να διαλέγει «αγαπημένους» και «αντιπαθητικούς», να μπαίνει στο παιχνίδι της παρακολούθησης. Χρειάζεται σασπένς και αμφιλεγόμενους χαρακτήρες. Τίποτα από αυτά δεν φάνηκε χτες. Το προϊόν ήταν χαμηλής ενέργειας. Αχρωμα πλάνα, αδύναμες συζητήσεις και ένας παρουσιαστής που διάβαζε τα κείμενα από τ' οτοκιού, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να βουτήξει στα βαθιά.

Οι παίκτες πέταγαν σκόρπιες φράσεις -ενίοτε «τυράκια» για μελλοντικές συγκρούσεις ή αποκαλύψεις-, μα κανείς δεν τις άρπαζε. Αντιθέτως, το σενάριο προχωρούσε μηχανικά προς την επόμενη είσοδο στο σπίτι. Η πρεμιέρα δεν είχε στίγμα. Δεν έδινε καν στον θεατή μια πρόγευση του τι θα είναι αυτή η σεζόν. Χιούμορ; Ιντριγκα; Συγκίνηση; Ένα κοινωνικό μωσαϊκό ή ένα θορυβώδες «Survivor» σε four walls format; Τίποτα.

Ενα ευχάριστο πρωινάδικο

Ο Πέτρος Λαγούτης είναι ένας αρκετά συμπαθής ηθοποιός. Έχει το κύρος, έχει την πείρα. Όμως η θέση του παρουσιαστή ενός ριάλιτι, όπως το Big Brother, απαιτεί κάτι περισσότερο από ευγένεια και επαγγελματισμό. Ο ρόλος του εκεί δεν είναι να χαϊδεύει επιφανειακά τους παίκτες ούτε να μετατρέπει μια τελετή εισόδου σε «Πρωινό Καφέ».

Ο ρόλος του ιδανικού παρουσιαστή εδώ είναι διαφορετικός. Να αλιεύει δυνατές ατάκες και να τις αναδεικνύει. Να δημιουργεί μικρές συγκρούσεις ή τουλάχιστον να τις προοικονομεί. Να χτίζει χαρακτήρες μέσα από εύστοχες ερωτήσεις και όχι να περνάει τους παίκτες από τεστ προσωπικότητας για το LinkedIn. Μία τέτοια εκπομπή δεν αναδεικνύεται από το σενάριο. Χτίζεται ζωντανά, στιγμή τη στιγμή, μέσα από σωστές ερωτήσεις και εύστοχες παρεμβάσεις, όπως έκανε τόσα χρόνια ο Ανδρέας Μικρούτσικος. 

Για παράδειγμα, μου φάνηκε εντελώς άστοχη η επιλογή του παρουσιαστή να επικαλεστεί απόφθεγμα από την «Ασκητική» του Καζαντζάκη, τη στιγμή που ο παίκτης περιέγραφε πώς αδυνάτισε, καθώς ζύγιζε 130 κιλά και δεν του άρεσε η εικόνα που έβλεπε στον καθρέφτη.

Η αποτυχία της «ανανέωσης»

Για να κατανοήσουμε τι πήγε τόσο στραβά, πρέπει να δούμε πώς έχουν αλλάξει τα ριάλιτι τα τελευταία 25 χρόνια. Τη δεκαετία του 2000, φορμάτ όπως το πρώτο Big Brother, το Survivor ή ακόμα και το Fame Story είχαν ένα στοιχείο σχεδόν ντοκιμαντερίστικο. Τοποθετούσαν τους παίκτες σ' ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και άφηναν την αληθινή ζωή να ξεδιπλωθεί.

Σήμερα, ο θεατής είναι καθημερινά εκτεθειμένος σ' έναν ατελείωτο καταιγισμό από εικόνες και στιγμές «αληθινής ζωής». TikTok, Instagram Stories, YouTube Vlogs. Ό,τι κάποτε ήταν προνόμιο της τηλεόρασης —να ρίχνεις κλεφτές ματιές στην καθημερινότητα των άλλων— πλέον είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή, σε κάθε οθόνη, σε αμέτρητες εκδοχές και χρόνο λίγων δευτερολέπτων. Η αυθεντικότητα δεν είναι πια ένα σπάνιο αγαθό που το ριάλιτι μπορεί να πουλήσει. Είναι παντού, άμεσα και δωρεάν.

Γι’ αυτό, ένα σύγχρονο ριάλιτι οφείλει να προσφέρει κάτι πολύ περισσότερο από απλή «παρατήρηση». Να σκηνοθετεί την πραγματικότητα χωρίς να την προδίδει, να δημιουργεί ιστορίες, να σκιαγραφεί τις αλλαγές των χαρακτήρων. Δεν αρκεί απλά να κλείσεις μερικούς ανθρώπους σ’ ένα σπίτι και να περιμένεις να συμβεί κάτι ενδιαφέρον. Το κοινό θέλει να παρακολουθεί μια ιστορία. Πώς ξεκινούν οι χαρακτήρες, πώς εξελίσσονται οι σχέσεις τους και τι κινδύνους ή ευκαιρίες αντιμετωπίζουν σε κάθε στιγμή.

Το δελτίο Τύπου του ΣΚΑΪ έγραφε για «μεγάλη ανανέωση». Στην πράξη, όμως, αυτό που είδαμε ήταν ένα φορμάτ παλιό, ανίκανο ν' ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σήμερα. Ανανέωση δεν σημαίνει απλώς νέοι παίκτες, καλύτερες κάμερες ή αλλάγή στη διακόσμηση του σπιτιού.

Ανανέωση σημαίνει να καταλάβεις πώς λειτουργεί η ψυχαγωγία του 2025. Να προσφέρεις ταχύτητα, ένταση, ξεκάθαρες προσωπικότητες από το πρώτο λεπτό. Να δημιουργείς συγκρούσεις και εντάσεις που να μοιάζουν αληθινές, οργανικές και όχι επιτηδευμένες. Το κοινό πια μυρίζει το «στημένο» από χιλιόμετρα μακριά. Θέλει να αισθανθεί ότι βλέπει κάτι ζωντανό, που αναπνέει και κρύβει εκπλήξεις, όχι ένα στημένο κοινωνικό πείραμα χωρίς παλμό.

Η χθεσινή πρεμιέρα του Big Brother έδειξε ότι η παραγωγή δεν έχει προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Οι παίκτες δεν παρουσιάστηκαν με σαφή στόρι ή κίνητρα. Δεν υπήρχε κάποιο ισχυρό θεματικό πλαίσιο που να εξηγεί γιατί είναι αυτοί εκεί, τι εκπροσωπούν, ποια δυναμική καλούνται ν' αναπτύξουν. 

Μία ακόμα ευκαιρία

Το Big Brother είναι, από τη φύση του, ένα προϊόν μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που δεν υπήρχε Instagram ή TikTok. Τότε το να «μπαίνεις» στη ζωή αγνώστων ήταν πρωτόγνωρο. Τώρα είναι απλώς κουραστικό. Η χθεσινή πρεμιέρα ήταν, δυστυχώς, μια χαμένη ευκαιρία. Όμως σε κάθε ριάλιτι, το παιχνίδι δεν τελειώνει στην πρώτη μέρα. Το ερώτημα είναι αν ο ΣΚΑΪ είναι διατεθειμένος να το παρουσιάσει με νέους κανόνες. Αναμένουμε τη συνέχεια....

Διαβάστε ακόμη

Μήνυμα Μητσοτάκη σε αγρότες: «Η πόρτα μας είναι πάντα ανοικτή αλλά καλό είναι ο διάλογος να γίνει με τους δρόμους ανοιχτούς»

Σάμος: Φρικτός θάνατος 12χρονου παιδιού από προπέλα σκάφους σε ναυάγιο μεταναστών

Στο αγροτικό μπλόκο των Πράσινων Φαναριών ο δρόμος είναι κλειστός από... κλούβες τον ΜΑΤ

Σάλος με Ρωσίδα influencer που έβαλε τον γιο της σε σακούλα συμπίεσης ρούχων και ρούφηξε τον αέρα - Τρομακτικό βίντεο