Κόκκινο Ποτάμι, Λόγω Tιμής, To Σόι Σου: Σειρές που επέστρεψαν και το δύσκολο στοίχημα της συνέχειας

Η επιστροφή αγαπημένων τηλεοπτικών σειρών έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε σταθερή τάση της ελληνικής τηλεόρασης. Οι δημιουργοί και τα κανάλια αναζητούν την ασφάλεια της νοσταλγίας, επενδύοντας σε τίτλους που άφησαν εποχή και απέκτησαν διαχρονικό κοινό. Κάποιες από αυτές τις προσπάθειες δικαιώθηκαν, άλλες όμως δεν κατάφεραν ν' αναβιώσουν τη μαγεία του παρελθόντος, επιβεβαιώνοντας ότι η επιτυχία δεν επαναλαμβάνεται πάντα με τον ίδιο τρόπο. 

Η αφορμή για να ξανανοίξει αυτή η συζήτηση δόθηκε από τη θριαμβευτική επιστροφή του «Σόι σου» στον ALPHA, που σημειώνει εντυπωσιακά ποσοστά τηλεθέασης, αλλά και από την πολυαναμενόμενη επανεμφάνιση του «Παρά Πέντε» μέσα από τη συχνότητα του MEGA. Το κοινό δείχνει να διψά για γνώριμα πρόσωπα και ιστορίες, αλλά η εμπειρία δείχνει πως κάθε επιστροφή κρύβει διαφορετικούς κινδύνους και προσδοκίες.

Όταν το «Νησί» προβλήθηκε, το 2010, από το MEGA, θεωρήθηκε σημείο αναφοράς για την ελληνική τηλεόραση. Με κινηματογραφική αισθητική, άψογο καστ και φωτογραφία, ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών. Το «Μια Νύχτα του Αυγούστου», που ήρθε το 2022 από την ΕΡΤ, επιχειρούσε να συνεχίσει αυτή την ιστορία. Η σειρά, 14 επεισοδίων, διέθετε την υπογραφή της Victoria Hislop και του Παναγιώτη Χριστόπουλου, μια προσεγμένη σκηνοθετική ματιά και άψογες ερμηνείες. Ωστόσο, το κοινό δεν ανταποκρίθηκε με την ίδια ένταση. Το ενδιαφέρον υπήρξε, αλλά η επιτυχία ήταν συγκρατημένη. Η νέα σειρά κινήθηκε περισσότερο στη σφαίρα της δραματικής απεικόνισης χαρακτήρων παρά στην καθαρή συγκίνηση που προσέφερε το «Νησί». Η μετάβαση από την ιστορία της Σπιναλόγκα σε μια πιο δραματική αφήγηση της δεκαετίας του ’60 απομάκρυνε ένα μέρος του κοινού. 

Η δραματική σειρά «Το Κόκκινο Ποτάμι» του OPEN, βασισμένη στο ιστορικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσιρκινίδη, υπήρξε μία από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές της δεκαετίας. Η πρώτη της προβολή το 2019 συνδυάστηκε με τηλεθέαση που άγγιξε το 30%, φτάνοντας σε επίπεδα που σπάνια συναντά κανείς στην ελληνική τηλεόραση. Το θέμα της –η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού–, η επιβλητική σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη και οι ερμηνείες, έδωσαν στη σειρά κύρος και μεγάλη βαρύτητα. 

Η συνέχεια της σειράς, που έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2022, ήρθε ως φυσική προέκταση μιας ιστορίας που είχε ήδη αγγίξει το κοινό της. Οι τηλεθεατές την υποδέχτηκαν με προσμονή, επιθυμώντας να ξαναβυθιστούν στην ατμόσφαιρα, τα χρώματα και τη δραματουργία που είχαν αγαπήσει. Η παραγωγή διατήρησε τον υψηλό της πήχη, τόσο στην αισθητική όσο και στην αφήγηση, παραμένοντας πιστή στο ύφος και το ήθος της πρώτης σεζόν.

Αν το δράμα έχει τις δικές του νόρμες επιτυχίας, η κωμωδία είναι άλλο πεδίο μάχης. Το «Καφέ της Χαράς», μία από τις πιο αγαπημένες σειρές της δεκαετίας του 2000, επέστρεψε στον ΑΝΤ1 έπειτα από δεκαπέντε χρόνια, προκαλώντας μεγάλο ενδιαφέρον στα πρώτα του επεισόδια. Οι τηλεθεατές ανυπομονούσαν να ξαναδούν το Κολοκοτρωνίτσι και τους γνώριμους ήρωες, ενώ τα πρώτα νούμερα τηλεθέασης κινήθηκαν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Ωστόσο, με την πάροδο των εβδομάδων, η απήχηση σταδιακά περιορίστηκε. Το κοινό έδειξε να κουράζεται από την επανάληψη των μοτίβων, κι έτσι η πορεία της σειράς σταθεροποιήθηκε σε πιο μετριοπαθή επίπεδα.

Η συνταγή του Χάρη Ρώμα και της Άννας Χατζησοφιά παρέμεινε η ίδια – καυστικό χιούμορ, κοινωνικός σχολιασμός και μια δόση συγκίνησης – αλλά προσαρμόστηκε στις νέες εποχές. Το Κολοκοτρωνίτσι, αν και πάντα φανταστικό, αντανακλούσε πλέον μια Ελλάδα διαφορετική. Λιγότερο αφελή, πιο κουρασμένη, με την ειρωνεία να υπερισχύει της αθωότητας. Ο Περίανδρος Πώποτας και η Χαρά Χάσκα ξαναέφεραν το γνώριμο χαμόγελο, χωρίς όμως να καταφέρουν πάντα να αναζωπυρώσουν την παλιά μαγεία. Βέβαια, δεν είναι τυχαίο ότι η σειρά κατάφερε να συγκινήσει και νεότερους θεατές, αποδεικνύοντας πως η «τάξις και ηθική» του Πώποτα εξακολουθεί – έστω και ειρωνικά – να έχει θέση στο σημερινό τηλεοπτικό τοπίο.

Ανάμεσα στις σειρές που δοκίμασαν να επιστρέψουν, δεν θα μπορούσε να λείπει το «50 – 50» του MEGA. Η σειρά των Θωμά Χατζή και Βασίλη Ρίσβα υπήρξε από τις πιο επιτυχημένες κωμωδίες της δεκαετίας του 2000, μ' ένα καστ που αγαπήθηκε όσο λίγα – Φιλιππίδης, Χαϊκάλης, Μπουλάς και πλήθος άλλων που σφράγισαν με τις ερμηνείες τους την εποχή. Η επάνοδός της, το 2010, μέσα από τη μικρού μήκους τηλεταινία αποτέλεσε μια γλυκιά αναδρομή στις παρέες, στις κουβέντες και στα κρασιά που σημάδεψαν τη σειρά. Η μεγάλη δημοτικότητα της οδήγησε τον σταθμό να βγάλει έναν νέο κύκλο επεισοδίων, ο οποίος σημείωσε πολύ καλή πορεία. Ο σταθμός υπολόγιζε και τέταρτο κύκλο, όμως εξαιτίας των οικονομικών δυσχερειών του σταθμού, το σχέδιο ναυάγησε.

Μέσα από το παράδειγμα του «Λόγω Τιμής» αποδείχθηκε πως δεν μπορεί πάντα ν' αναβιώσει κανείς την ατμόσφαιρα μιας εποχής. Η σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, που το 1996 είχε καθηλώσει μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων, επέστρεψε στον ΣΚΑΪ με νέα επεισόδια. Οι ίδιοι χαρακτήρες, είκοσι χρόνια μετά, αντιμετώπιζαν τη ζωή και τα λάθη τους με ωριμότητα. Η πρόθεση ήταν ειλικρινής, το αποτέλεσμα όμως άνισο. Τα πρώτα επεισόδια κινήθηκαν σε υψηλά νούμερα, ωθούμενα από την περιέργεια του κοινού, αλλά στη συνέχεια η τηλεθέαση κατέρρευσε. Η σειρά, παρότι καλογραμμένη και καλοπαιγμένη, δεν κατάφερε να προκαλέσει το ενδιαφέρον της νέας γενιάς, ενώ το παλαιότερο κοινό δεν αναγνώρισε μέσα της τη συγκίνηση του ’90. Έμεινε ως μια ευγενής προσπάθεια, χωρίς όμως την ένταση ή τη δυναμική της πρώτης προβολής.

Η επιστροφή του «Σε αγαπώ – μ’ αγαπάς» αποτέλεσε περισσότερο επικοινωνιακό γεγονός παρά τηλεοπτικό εγχείρημα. Η σειρά αγαπήθηκε όσο λίγες τη δεκαετία του 2000, όμως η νέα εκδοχή της ήρθε μέσα από το YouTube, με μικρά τρίλεπτα επεισόδια που παρήχθησαν σε συνεργασία με την COSMOTE TV. Παρότι η χημεία του ζευγαριού παρέμεινε ζωντανή, το πλαίσιο ήταν περιορισμένο. Το χιούμορ υπήρξε, η νοσταλγία επίσης, αλλά το αποτέλεσμα περισσότερο θύμιζε σειρά διαφημιστικών βίντεο παρά συνέχεια της ιστορίας. 

Οι σειρές που δεν επέστρεψαν ποτέ

Κατά καιρούς, τα κανάλια φλέρταραν με την ιδέα ν' αναστήσουν και άλλες αγαπημένες σειρές. Το «Κωνσταντίνου και Ελένης», οι «Παντρεμένοι έχουν Ψυχή», τα «Εγκλήματα», ακόμα και οι «Singles», πέρασαν από το τραπέζι των καναλιών. Κανένα όμως από αυτά τα σχέδια δεν προχώρησε. Και ίσως αυτό να είναι, τελικά, δείγμα σύνεσης. Ορισμένες σειρές ολοκληρώνουν τον κύκλο τους και πρέπει να μείνουν στη μνήμη ως έχουν. Το χιούμορ του ’90 ή του 2000, με τους κοινωνικούς κώδικες εκείνης της εποχής, δύσκολα μεταφέρεται αυτούσιο στο σήμερα χωρίς να μοιάζει αναχρονιστικό ή ακόμα και προσβλητικό. Η τηλεοπτική νοσταλγία είναι σαν το κρασί. Αν αφεθεί πολύ καιρό στο βαρέλι, μπορεί να ξινίσει.

Βέβαια, αξίζει να αναφερθεί ότι οι τηλεοπτικές επιστροφές δεν αποτελούν ελληνική ιδιαιτερότητα. Αντίθετα, είναι μια παγκόσμια τάση που αγγίζει από το «Friends: The Reunion» μέχρι το «Beverly Hills, 90210», το «Sex and the City» ή το «X-Files». Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία ή η αποτυχία μιας τέτοιας επιστροφής δεν μετριέται αποκλειστικά σε ποσοστά τηλεθέασης, αλλά στην αλήθεια της πρόθεσης. Όταν μια σειρά επιστρέφει για να πει κάτι καινούργιο, να ξαναδιαβάσει τον κόσμο με φρέσκια ματιά ή να φωτίσει αλλιώς τους ίδιους ήρωες, τότε η επάνοδός της έχει νόημα. Αν όμως επιστρέφει απλώς για να εκμεταλλευτεί τη νοσταλγία, τότε μοιάζει με γνώριμο τραγούδι που, όσο κι αν αγαπήθηκε, αρχίζει να κουράζει όταν το ακούς ξανά και ξανά.

Το σημερινό τηλεοπτικό κοινό είναι πιο υποψιασμένο, πιο ώριμο. Μπορεί να ξεχωρίσει την ειλικρίνεια από το πρόσχημα, τη δημιουργική συνέχεια από την ανακύκλωση. Και κάπως έτσι, μέσα από επιτυχίες και απογοητεύσεις, η ελληνική τηλεόραση δείχνει να διανύει μια δεύτερη εφηβεία, αναζητώντας τον εαυτό της ανάμεσα στο χθες που αγαπήσαμε και στο αύριο που ακόμη διστάζουμε να φανταστούμε. Ίσως, τελικά, αυτό να είναι και το πιο γοητευτικό της στάδιο.

Διαβάστε ακόμη

Δραματικές ώρες στη Λακωνία: Γυναίκα ανεβαίνει σε ταράτσα για να δώσει φαγητό στην εγκλωβισμένη μητέρα της

Κακοκαιρία Byron: Τι θα γίνει με τον μισθό όσων δεν μπόρεσαν να πάνε στη δουλειά τους

Πανικός στη αεροσκάφος: Φωτιά σε διάδρομο απογείωσης γέμισε με καπνούς Airbus A320 με 180 επιβαίνοντες

Mega deal στα σκαριά στον τομέα της ψυχαγωγίας: Η Netflix κοντά στην αγορά της Warner Bros!