Χαρίλαος Φλωράκης: 20 χρόνια από τον θάνατό του - Το ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο και η σπορά που άφησε πίσω του...

Πέρασαν κιόλας 20 Μάηδες από τότε που έκλεισε τα μάτια ο Χαρίλαος Φλωράκης. Πώς φύγανε τα χρόνια…

Μετά 20 έτη… Ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο πατέρας (κι ο γιος έπεσε κάτω από τη μηλιά της συγγραφής) ήταν και «πατέρας» των «Τριών Σωματοφυλάκων», του μυθιστορήματος θρύλου του 19ου αιώνα. Ο Δουμάς, έγραψε το σίκουελ των περιπετειών του Ντ’Αρτανιάν, του Αραμίς και των λοιπών ηρώων του και ονομάτισε το μυθιστόρημά του: «Μετά 20 έτη»… Η όλη ιστορία εξελισσόταν 20 χρόνια μετά!
Πώς περνούν 20 χρόνια, σκεφτόμουν πάντα. Πώς σκέφτηκε ο Δουμάς τέτοια μακροχρόνια προέκταση; Ποιος ζει ποιος πεθαίνει σε 20 χρόνια… Πόσο γρήγορα περνούν 20 χρόνια… Σαν να κάνεις μια βόλτα στην πόλη και να γυρίσεις. Κοιτάζεις στον καθρέφτη κι’ είσαι 20 χρόνια πιο κοντά το «αντίο».

Κι όμως πέρασαν κιόλας 20 έτη από τότε που «έφυγε» ο Χαρίλαος Φλωράκης, η ιστορική ηγετική μορφή του ΚΚΕ, ο Γενικός Γραμματέας σε εποχές ομιχλώδεις, ο Αντάρτης σε εποχές σκοτεινές.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε γεννηθεί στις 20 Ιουλίου του 1914 στο χωριό Παλιοζογλώπι του δήμου Ιτάμου στα Καρδιτσώτικα Άγραφα. Μέλος της Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας από τα 23 του, ο Φλωράκης σπούδασε στη σχολή τηλεγραφητών, στα ΤΤΤ (όχι τύχη, τέχνη, τόλμη κατά τον Ελύτη, αλλά Τηλεγραφία-Ταχυδρομεία-Τηλεφωνία). Προσελήφθη ως τηλεγραφητής και «όργωσε» ολόκληρη την Ελλάδα με δυσμενείς μεταθέσεις λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Ο Φλωράκης πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, πολέμησε υπό τη σημαία του ΕΛΑΣ τους κατακτητές, ως αξιωματικός του, πολέμησε στον Εμφύλιο ως Καπετάν Γιώτης… Και μετά συλλήψεις. Συλλήψεις και δίκες. Κι όταν το ΚΚΕ νομιμοποιείται από τον σαρωτικό άνεμο της Μεταπολίτευσης, ο Φλωράκης είναι επικεφαλής του. Μέχρι το 1991 στην πρώτη γραμμή. Όρθιος στο κρίσιμο σταυροδρόμι του ’89 ακολούθησε τον δόμο που θεώρησε σωστό. Και μετά θεατής των γεγονότων, αλλά πάντοτε παρών ωσάν πρωταγωνιστής. Αυτά σε λίγες αράδες για μια ζωή που πολυσέλιδο βιβλίο δεν θα επαρκούσε να την ιστορήσεις.

Ενδιαφέρον και για το ποδόσφαιρο

Ο Νίκος Μάλιαρης, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, συνδικαλιστής, διοικητικός παράγων, από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΣΑΠ με ιστορία στους αγώνες για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα, μας έστειλε αποκόμματα εφημερίδων και παλιές φωτογραφίες που θυμίζουν το ενδιαφέρον του Χαρίλαου Φλωράκη και για το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα.
Ο Μάλιαρης σε παλιότερη συνέντευξή του είχε πει για τον Φλωράκη και το ποδόσφαιρο: «Όταν διαπίστωσε ότι υφίσταται συνδικαλισμός στον χώρο άρχισε να γοητεύεται. Του άρεσε που παίκτες-θρύλοι όπως ο Δομάζος, ο Παπαϊωάννου, ο Καμάρας ο Κούδας και άλλοι πολλοί, που προέρχονταν από λαϊκές οικογένειες, πρωτοστατούσαν δυναμικά σε ένα χώρο που τον κυβερνούσαν μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομήχανοι... Ως ΠΣΑΠ κάναμε δύο τρεις συναντήσεις στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με τον Χαρίλαο και θέσαμε σε περίοπτη θέση των εκδημοκρατισμό του ποδοσφαίρου· του δώσαμε να καταλάβει ότι οι παίκτες είχαν συνδικαλιστική έκφραση και πολιτική άποψη με την ευρύτερη έννοια και όχι με την κομματική».

Χαρίλαος Φλωράκης, μετά 20 έτη από την εκδημία του. «Έφυγε» στα 91 του, αφήνοντας βαριά κληρονομιά στο ΚΚΕ: «Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ, η σπορά τους μένει και φουντώνει και μεγαλώνει και καρπίζει και ρίχνει νέους σπόρους στη γη… Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται…». Ο Φλωράκης το ‘χε πει. Κι αναζητούνται στην εποχή μας οι ζευγάδες…