Στη Γαλλία ακόμα το σχολιάζουν: Ένα απίστευτο έγκλημα, ένα απίθανο κίνητρο και μια αφάνταστη ετυμηγορία για την δολοφόνο

Έχουν περάσει σχεδόν 100 χρόνια και όμως ακόμα στη Γαλλία σχολιάζουν στα Καφέ της Μονμάρτρης, στην Πλαζ ντι Τερτρ, για ένα απίστευτο έγκλημα, ένα απίθανο κίνητρο και μια επίσης απίθανη ετυμηγορία για την δολοφόνο!

Κι αν δεν έχουν γίνει εγκλήματα πάθους, εγκλήματα τιμής, εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής. Ο φόνος όμως που έγινε μια μέρα σαν σήμερα, 16 Μαρτίου του 1914, στο Παρίσι έμεινε στην Ιστορία. Γιατί; Τόσο για το κίνητρό του και την κοινωνική τάξη των δύο πρωταγωνιστών - δολοφόνου και θύματος - όσο και για την ετυμηγορία των δικαστών για την καθ΄ ομολογίαν ένοχο…

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή: Η Ενριέτ Καγιό (Henriette Caillaux) ήταν παριζιάνα σοσιαλίστρια, σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας Ζοζέφ Καγιό και νυν υπουργού των Οικονομικών.
Η Ενριέτ είχε σχέση με τον Ζοζέφ Καγιό ενώ ήταν ακόμη παντρεμένος,  χώρισε και οι δυο τους παντρεύτηκαν. Ενώ, ο Καγιό υπηρετούσε ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση, δεχόταν σφοδρή κριτική από τους πολιτικούς του αντιπάλους και από τον Τύπο. Σε μια εποχή που οι εφημερίδες «ανέβαζαν και κατέβαζαν» κυβερνήσεις, ο εκδότης της εφημερίδας «Le Figaro», Γκαστόν Καλμέτ έγραφε πύρινα άρθρα εναντίον του Καγιό.

Ο Καλμέτ έλαβε μια επιστολή που ανήκε στον Καγιό και που η δημοσιογραφική δεοντολογία της εποχής επέβαλλε να μην δημοσιευθεί. Η επιστολή αποκάλυπτε ότι ο Καγιό είχε διαπράξει ατασθαλίες. Ο Καλμέτ δημοσίευσε της επιστολή και μάλιστα σε μια περίοδο που ο Καγιό, υπό την ιδιότητά του ως υπουργού Οικονομικών, προσπαθούσε να περάσει ένα νομοσχέδιο για τον φόρο εισοδήματος. Η δημοσίευση της επιστολής του αμαύρωσε σοβαρά τη φήμη του υπουργού και προκάλεσε μεγάλη πολιτική αναταραχή.

Του άδειασε το πιστόλι στο στήθος

Η κυρία Καγιό πίστευε ότι ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστεί ο σύζυγός της τη φήμη του, θα ήταν να προκαλέσει τον Καλμέτ σε μονομαχία, που όμως θα κατέστρεφε την καριέρα του Καγιό. Η εξοργισμένη σύζυγος πήρε την απόφαση να ξεκαθαρίσει εκείνη μόνη την υπόθεση, θυσιάζοντας τον εαυτό της.
Στις 16 Μαρτίου του 1914, μια μέρα σαν σήμερα πριν από σχεδόν 100 χρόνια, η κομψή και εκλεπτυσμένη γυναίκα επισκέφτηκε τα Γραφεία της εφημερίδας όπου ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Καλμέτ. Έπειτα από έντονη συνομιλία, η κυρία Καγιό έβγαλε ένα πιστόλι και πυροβόλησε στο στήθος τον δημοσιογράφο, σκοτώνοντάς τον ακαριαία.

Η δίκη της Ενριέτ Καγιό κυριάρχησε στη γαλλική δημόσια ζωή. Κατέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας - πρωτόγνωρο περιστατικό σε μια ποινική δίκη – ενώ πολλοί από τους συμμετέχοντες στην ακροαματική διαδικασία ήταν από τα πιο ισχυρά μέλη της γαλλικής κοινωνίας.
Την δολοφόνο υπερασπίστηκε ο εξέχων δικηγόρος Φερνάντ Γκουστάβ Γκαστον Λαμπορί που κατάφερε να πείσει τους δικαστές και τους ενόρκους ότι το έγκλημά της μαντάμ Καγιό, το οποίο δεν αρνήθηκε η ίδια, δεν ήταν μια προμελετημένη πράξη, αλλά ότι τα ανεξέλεγκτα γυναικεία συναισθήματά της, την οδήγησαν σε ένα έγκλημα πάθους. Με τις ανδρικές πεποιθήσεις ότι οι γυναίκες δεν ήταν τόσο δυνατές συναισθηματικά όσο οι άνδρες, στις 28 Ιουλίου 1914, η κυρία Ενριέτ Καγιό αθωώθηκε.

Για την Ιστορία να καταγράψουμε ότι η Ενριέτ Καγιό πέθανε το 1943 σε ηλικία 68 χρονών, ενώ ο σύζυγός της, Ζοζέφ Καγιό συνελήφθη για προδοσία το 1917 και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση. Ο Καγιό είχε προσπαθήσει να προωθήσει μια συμβιβαστική ειρήνη με τη Γερμανία σε βάρος της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Καγιό αποκαταστάθηκε μετά τον Μεγάλο Πόλεμο· πέθανε ένα χρόνο μετά την σύζυγό του, το 1944, σε ηλικία 81 χρονών.